Czy opryszczka jest chorobą przenoszoną drogą płciową? Nie zawsze są, ale mogą być. To zaskakuje wielu ludzi, ale opryszczka wywoływana jest przez wirus opryszczki. W rzeczywistości infekcje wywołujące opryszczkę narządów płciowych i jamy ustnej są najczęściej powodowane przez wirusy, które różnią się mniej niż 17% ich genomu . Mogą nawet być spowodowane przez tego samego wirusa.
Prawie wszyscy znają kogoś, kto nękany jest przez opryszczkę .
Niestety, niewiele osób zdaje sobie sprawę, że są one spowodowane przez wirusa opryszczki HSV-1 . Doustna opryszczka, czyli opryszczka , jest niezwykle powszechną infekcją . Istnieją szacunkowe dane, że około jednego na każdych dwóch Amerykanów jest zakażonych HSV-1. Liczby mogą być znacznie wyższe, ponieważ tak wiele przypadków przebiega bezobjawowo .
Wiele osób z opryszczką zostaje zakażonych HSV-1 w dzieciństwie. Wirus łatwo przechodzi z człowieka na człowieka, nawet w przypadku braku objawów. Dlatego ludzie mogą być narażeni przez przypadkowe uczucie między krewnymi w dzieciństwie. Oznacza to, że w rzeczywistości uważa się, że stanowią znaczny odsetek zakażeń opryszczką w jamie ustnej. Jednak opryszczka jamy ustnej może również być STD. Opryszczki można przenosić poprzez kontakty seksualne, a także poprzez pocałunki.
Piętno zimnych wrzodów w porównaniu z opryszczką narządów płciowych
Jeśli opryszczka narządów płciowych i opryszczki narządów płciowych są tak powszechne, dlaczego są one postrzegane przez społeczeństwo tak odmiennie?
Opryszczka narządów płciowych , zwykle wywołana przez HSV-2, jest plagą, która straszy dzieci. Ludzie z opryszczką narządów płciowych są często wyśmiewani lub prześladowani za swoje infekcje. Posiadanie opryszczki jest równoznaczne z "brudnym" w niektórych gatunkach muzycznych. W rzeczywistości lekarze tak bardzo martwią się o możliwe psychologiczne skutki opryszczki narządów płciowych, że wielu nie przetestuje kogoś na obecność wirusa w przypadku braku objawów.
W przeciwieństwie do tego opryszczka i opryszczka w jamie ustnej, zwykle powodowana przez HSV-1, są często postrzegane jako fakt.
W jaki sposób opryszczka i opryszczka narządów płciowych są odbierane tak inaczej, gdy HSV-1 i HSV-2 w ogóle nie są tak różne? W rzeczywistości wirusy są tak podobne, że potrafią skakać z jednej strony do drugiej podczas seksu oralnego . Przez długi czas wierzono, że HSV-1 preferencyjnie zaraża obszar jamy ustnej, a HSV-2 preferencyjnie infekuje narządy płciowe. To prawda, ale to tylko część obrazu. Kilka badań wykazało, że w ostatnich latach co najmniej połowa wszystkich pierwszych ognisk opryszczki narządów płciowych została wywołana przez HSV-1, a nie przez HSV-2. Innymi słowy, "wirus opryszczki" odpowiada za coraz większą liczbę zakażeń opryszczką narządów płciowych.
Dlaczego więc istnieje takie silne społeczne piętno związane z opryszczką narządów płciowych, ale nie z opryszczką doustną? Ponieważ Amerykanie wciąż kojarzą wstyd z seksem lub czują się brudni w związku z ich czynnościami seksualnymi. Jednak wirusy opryszczki HSV-1 i HSV-2 wyraźnie pokazują, jak arbitralne i głupie są takie osądy. Opryszczka jest w rzeczywistości bardziej zakaźna niż infekcje narządów płciowych HSV-2. Ale ponieważ są one związane z chorobą wieku dziecięcego, mniej jest osądów dotyczących tych owrzodzeń niż plamek narządów płciowych, które może wywołać ten sam wirus.
Być może dlatego nadal będziemy nazywać je opryszczkami zamiast doustnej opryszczki. Maskowanie ich przyczyny zmniejsza również możliwość stygmatyzacji.
Źródła:
Garland SM, Steben M. Opryszczka narządów płciowych. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol. 2014 Październik; 28 (7): 1098-110. doi: 10.1016 / j.bpobgyn.2014.07.015.
> Gupta R, Warren T, Wald A. Opryszczka narządów płciowych. Lancet. 2007 Dec 22; 370 (9605): 2127-37.
Smith JS, Robinson NJ. Częstość występowania zakażenia wirusem herpes simplex w typie 2 i 1: przegląd globalny. J Infect Dis. 2002 15 października; 186 Suppl 1: S3-28.
Tunbäck P, Bergström T, Claesson BA, Carlsson RM, Löwhagen GB. Wczesne nabycie przeciwciał przeciwko wirusowi opryszczki typu 1 u dzieci - podłużne badanie serologiczne. J Clin Virol. 2007 wrzesień; 40 (1): 26-30.
> Xu F, Sternberg MR, Kottiri BJ, McQuillan GM, Lee FK, Nahmias AJ, Berman SM, Markowitz LE. Tendencje w seroprewencji w wirusie opryszczki typu 1 i typu 2 w Stanach Zjednoczonych. JAMA. 2006 23 sierpnia; 296 (8): 964-73.