Dowiedz się, dlaczego CDC rekomenduje je, kiedy są dostępne i nie tylko
Szczepienia mogą być jednym z najlepszych środków zapobiegawczych, które rodzic może podjąć, aby chronić niemowlę, dziecko lub nastolatka przed chorobami zakaźnymi. Niektóre szczepionki mogą również zapobiegać chorobom u dorosłych. Szczepionki pomagają nam uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak ból, hospitalizacja, a nawet śmierć. Ważne jest, aby każdy został zaszczepiony zgodnie z zaleceniami - nie tylko dla własnego zdrowia, ale także dla zdrowia innych osób.
Szczepienia są zalecane na podstawie wieku, płci, a nawet miejsca podróży. Zanim zagłębimy się w szczegóły każdego z nich, pomocne może być omówienie zalet każdego z nich.
- Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B chroni przed chorobami wątroby przenoszonymi przez krew.
- Szczepionka DTaP chroni przed dfigią, t etanus i pertussis. Diphteria pokrywa gardło grubą, szarą powłoką, przez co trudniej oddychać. Tężec może powodować poważne usztywnienie mięśni i jest również nazywany "śluzem szczęki". Krztusiec to koklusz.
- Szczepionka Hib chroni przed Haemophilus influenzae typu b, który może powodować zapalenie płuc , zapalenie opon mózgowych i zapalenie nagłośni (zapalenie nagłośni).
- PCV13 chroni przed chorobą pneumokokową. U małych dzieci choroba pneumokokowa może powodować pneumokokowe zapalenie opon mózgowych. U osób starszych powoduje zwykle zapalenie płuc.
- Inaktywowana szczepionka przeciwko polio chroni przed poliomyelitis, co może powodować trwałe porażenie.
- Szczepionka przeciw rotawirusom chroni przed rotawirusem, najczęstszą przyczyną biegunek dziecięcych.
- Szczepionka MMR chroni przed mackles, m umps i r ubella. Odra i świnka mogą powodować uszkodzenie mózgu. Różyczka może powodować ciężkie wady wrodzone.
- Szczepionka przeciw ospie wietrznej chroni przed ospą wietrzną, która, choć łagodna u większości osób, może skutkować hospitalizacją - szczególnie wśród małych dzieci.
- Szczepionka przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu A chroni przed ostrą (tj. Krótkotrwałą) chorobą wątroby, która jest wyniszczająca. Wirusowe zapalenie wątroby typu A rozprzestrzenia się przez skażone pożywienie i wodę oraz podatne na wywoływanie epidemii, powodując ogromne straty ekonomiczne.
- Szczepionka przeciw grypie chroni przed grypą sezonową.
- Tdap chroni przed t etanus, dphtheria i p ertussis. Jest podobny do wzmacniacza DTaP.
- Szczepionki meningokokowe chronią przed chorobą meningokokową, która powoduje zapalenie opon mózgowych i zakażenie krwi.
- Szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego chroni przed rakiem wywołanym przez wirusa brodawczaka ludzkiego. Warto zauważyć, że wirus brodawczaka ludzkiego powoduje brodawki narządów płciowych . Szczepionka ta jest zalecana zarówno dla chłopców, jak i dziewcząt.
- PPSV23 chroni przed pneumokokowym zapaleniem płuc i jest zwykle podawany osobom starszym.
- Szczepionka przeciw żółtej gorączce chroni przed żółtą febrą, chorobą tropikalną. Tylko podróżni i ludzie z niektórych krajów tropikalnych są szczepieni.
- Szczepionka na półpasiec zmniejsza ryzyko, że starsze osoby dorosłe rozwiną półpasiec . Półpasiec powoduje bardzo bolesną wysypkę.
- Szczepionka cholery podawana jest podróżnym w tropikach. Cholera powoduje potencjalnie śmiertelną wodnistą biegunkę.
- Japońskie szczepionki przeciw zapaleniu mózgu zapewniają ochronę przed japońskim zapaleniem mózgu. Chociaż większość osób zarażonych japońskim zapaleniem mózgu nie odczuwa objawów, japońskie zapalenie mózgu może wywołać infekcję mózgu. Szczepionka jest zalecana dla osób podróżujących na tereny wiejskie w Azji.
- Szczepionka przeciw durowi brzusznemu oferuje pewną ochronę przed dur brzuszny, którą ludzie otrzymują poprzez spożywanie zanieczyszczonej żywności i wody. Tyfus powoduje gorączkę, bóle żołądka, osłabienie i wiele innych. Podróżni podróżujący do krajów rozwijających się powinni rozważyć szczepienia.
- Szczepionka przeciwko wściekliźnie chroni przed wścieklizną. Wścieklizna zabija ogromną większość ludzi, którzy nie otrzymują szybkich szczepień po ekspozycji. Osoby ukąszone przez dzikie zwierzęta powinny otrzymać szczepienia.
Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: w ciągu 24 godzin od urodzenia
Liczba dawek: 3
Wyczucie czasu:
- Przy urodzeniu
- Od 1 do 2 miesięcy
- Od 6 do 18 miesięcy
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna i kobieta
Uwagi specjalne: Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest chorobą wywołującą zapalenie wątroby. Może powodować marskość, stan, w którym blizny zastępują zdrową tkankę, prowadząc do niewydolności wątroby i raka wątroby.
Wirus zapalenia wątroby typu B przenosi się za pomocą krwi lub innych płynów ustrojowych. W Stanach Zjednoczonych 1,25 miliona ludzi jest zarażonych przewlekłym (tj. Długotrwałym) zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu B. Trzydzieści sześć procent tych osób jest zarażonych w dzieciństwie. Aż do 25 procent osób zarażonych jako niemowlęta umiera z powodu chorób wątroby jako dorośli, dlatego szczególnie ważne jest zapobieganie infekcjom poprzez szczepienia po urodzeniu.
Błonica, Tężec, Szczepionka z krztuścem (DTaP)
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta i małe dzieci
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 2 miesiące
Liczba dawek: 5
Wyczucie czasu:
- W 2 miesiące
- W 4 miesiące
- Po 6 miesiącach
- Od 15 do 18 miesięcy
- Od 4 do 6 lat
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna i kobieta
Uwagi specjalne: Krztusiec jest powszechnie znany jako "krztusiec". Jest to bardzo zaraźliwa choroba powodująca kaszel, który trwa dwa lub więcej tygodni i któremu mogą towarzyszyć wymioty. Krztusiec jest najbardziej niebezpieczny u niemowląt i może prowadzić do zapalenia płuc, uszkodzenia mózgu, drgawek i śmierci.
Krztusiec jest najniżej kontrolowaną chorobą, której można zapobiec za pomocą szczepionki. Częstotliwość występowania krztuśca crescendos co 3 do 5 lat, a liczba przypadków wzrasta od 1980 roku. Szczepionki DTaP działają od 80 do 89 procent czasu. Innymi słowy, nawet jeśli dana osoba jest zaszczepiona, nadal można zarazić się krztuścem.
Szczepionka DTaP chroni również przed błonicą i tężcem. Diphteria pokrywa gardło grubą powłoką i prowadzi do paraliżu, niewydolności serca i problemów z oddychaniem. Tężec powoduje napięcie mięśni, szczególnie głowy i szyi, dlatego nazywa się to "szczęką śluzową". To napięcie mięśni utrudnia otwieranie ust, połykanie i oddychanie. Nawet w dobie nowoczesnej opieki zdrowotnej jedna z 10 osób zarażonych tężcem umiera, ale ryzyko jest znacznie zmniejszone, jeśli zostaniesz zaszczepiony zgodnie z zaleceniami. Zalecenia dotyczące wspomagania są zalecane od 11 roku życia i co 10 lat później.
Tężec, błonica i ziarniniak trójbakteryjny (Tdap)
Podstawowa grupa wiekowa: Młodzież
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: od 11 do 12 lat
Liczba dawek: 1 plus wzmacniacz tężca co 10 lat
Harmonogram: od 11 do 12 lat; wzmacniacz tężcowy co 10 lat
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Tdap to szczepienie przypominające, które chroni również przed tężcem, błonicą i krztuścem. Młodzież najpierw otrzymuje szczepionkę między 11 a 12 rokiem życia i otrzymuje szczepionki Td (tężec i błonica, ale nie koklusz) co 10 lat. Kobiety powinny otrzymywać szczepionkę podczas każdej ciąży, ponieważ dzieci są najbardziej narażone na krztusiec. Warto zauważyć, że dzieci są po raz pierwszy szczepione na błonicę, bezkomórkowy krztusiec i tężec (szczepionka DTaP) w wieku 2 miesięcy.
Haemophilus influenzae type b (Hib) Vaccine
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 2 miesiące
Liczba dawek: 3 lub 4 (w zależności od zastosowanej szczepionki Hib)
Czas (jeśli 4 dawki):
- 2 miesiące
- 4 miesiące
- 6 miesięcy
- Od 12 do 15 miesięcy
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna i kobieta
Uwagi specjalne: Szczepionkę Hib można podawać samodzielnie (tylko Hib) lub w połączeniu z innymi szczepionkami. Szczepionka Hib chroni przed bakterią Haemophilus influenzae typu b (Hib). Warto zauważyć, że chociaż wirus grypy oznacza "I" w Hib, bakteria ta nie powoduje sezonowej "grypy".
Bakterie Hib rozprzestrzeniają się w powietrzu. Infekcja bakteriami HIb może powodować zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zakażenie płynu i wyściółki mózgu i rdzenia kręgowego); zapalenie nagłośni (zakażenie nagłośni, płat chrząstki pokrywającej tchawicę podczas połykania); i zapalenie płuc (infekcja płuc).
Pneumokokowa szczepionka koniugatowa (PCV13)
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 2 miesiące
Liczba dawek: 4
Wyczucie czasu:
- W 2 miesiące
- W 4 miesiące
- Po 6 miesiącach
- Od 12 do 15 miesięcy
Pojedyncza dawka zalecana dla dorosłych w wieku 65 lat lub starszych.
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna i kobieta
Uwagi specjalne: PCV13 chroni przed 13 gatunkami bakterii pneumokokowych. Choroba pneumokokowa powoduje zapalenie płuc; zakażenie krwi (tj. bakteriemia); i zapalenie opon mózgowych. Zapalenie płuc wywołane pneumokokami dotyczy głównie osób dorosłych.
Dzieci, które nie są szczepione, mogą chorować na pneumokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, które zabija około 10 procent dotkniętych nimi dzieci, dlatego ważne jest, aby zaszczepić się zgodnie z zaleceniami. Pneumokokowe zapalenie opon mózgowych może również powodować ślepotę i głuchotę.
Chociaż każdy może chorować na pneumokok, dzieci poniżej drugiego roku życia, osoby w wieku 65 lat i starsze, palacze i osoby z określonymi schorzeniami są najbardziej zagrożone. Ze względu na oporność antybiotyki stosowane w leczeniu choroby pneumokokowej są mniej skuteczne niż kiedyś, dlatego szczepienia są szczególnie ważne.
Inaktywowana szczepionka przeciw wirusowi polio
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta i małe dzieci
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 2 miesiące
Liczba dawek: 4
Wyczucie czasu:
- W 2 miesiące
- W 4 miesiące
- Od 6 do 18 miesięcy
- Od 4 do 6 lat
Droga podania: iniekcja w USA; doustnie (doustnie) dostępne na całym świecie (nie używane w USA od 2000 r.)
Płeć: mężczyzna i kobieta
Uwagi specjalne: Ogromna większość osób zakażonych polio nie ma żadnych objawów. Mniej niż 2 procent ludzi doświadcza poliomyelitis lub infekcji centralnego układu nerwowego, co może prowadzić do trwałego paraliżu.
W Stanach Zjednoczonych od dziesięcioleci nie było przypadków choroby Heinego-Medina. Niemniej jednak zaleca się, aby wszystkie dzieci zostały zaszczepione, ponieważ w innych krajach występują ogniska wirusa polio.
Szczepionka rotawirusowa
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 2 miesiące
Liczba dawek: 2 lub 3 w zależności od marki
Czas (jeśli 3 dawki):
- W 2 miesiące
- W 4 miesiące
- Po 6 miesiącach
Droga podania: doustnie
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwaga specjalna: Opracowano dwie różne szczepionki przeciwko rotawirusom, ponieważ było oczywiste, że poprawa higieny i warunków sanitarnych nie wyeliminuje choroby. Rotawirus jest najczęstszą przyczyną biegunki niemowląt i dzieci na całym świecie i skutkuje od 2 do 3 milionów przypadków w Stanach Zjednoczonych, 60 000 hospitalizacji i od 20 do 60 zgonów.
Szczepionka przeciw odrze, śwince, różyczce (MMR)
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta i małe dzieci
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 12 miesięcy
Liczba dawek: 2
Wyczucie czasu:
- Od 12 do 15 miesięcy
- Od 4 do 6 lat
Droga podania: zastrzyk
Uwagi specjalne: Szczepionka MMR jest połączoną szczepionką, która zapewnia ochronę przed odrą, świnką i różyczką.
Odra jest klasycznie związana ze zmianami skórnymi (plamy Koplik) i wysypką. Powoduje również encefalopatię lub uszkodzenie mózgu. Świnka powoduje niezwykle bolesne zapalenie gruczołów ślinowych (ślinianek przyusznych). Może również powodować zapalenie trzustki i jąder, a także uszkodzenie mózgu i śmierć. Różyczka powoduje powiększenie węzłów chłonnych, wysypkę skórną i ból stawów. Może powodować ciężkie wady wrodzone u noworodków.
Pierwsza dawka szczepionki MMR chroni tylko 95 procent zaszczepionych, dlatego potrzebna jest druga dawka. Niedawno wybuchły epidemie odry wśród osób, które nie otrzymały szczepień, w tym jeden w Disneylandzie.
Varicella Vaccine
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta i małe dzieci
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 12 miesięcy
Liczba dawek: 2
Wyczucie czasu:
- Od 12 do 15 miesięcy
- Od 4 do 6 lat
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Wirus ospy wietrznej-półpaśca powoduje ospę wietrzną (a reaktywacja powoduje półpasiec u dorosłych). Infekcja jest bardzo zaraźliwa. Pięć z 1000 przypadków wirusa ospy wietrznej-półpaśca powoduje hospitalizację.
Większość hospitalizowanych ma od jednego do czterech lat, dlatego ważne jest szczepienie dzieci. Oprócz infekcji skóry, wirus ospy wietrznej-półpaśca może również powodować zapalenie płuc.
Szczepionkę przeciwko ospie wietrznej-półpaśca można również podawać ludziom po ekspozycji na wirusa, aby złagodzić zakażenie. Należy zauważyć, że powszechne podawanie szczepionki przeciwko ospie wietrznej powoduje zmniejszenie związanych z nią kosztów. W szczególności za każde 1 USD wydane na szczepienie oszczędza się 5 USD.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta i małe dzieci
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 12 miesięcy
Liczba dawek: 2
Czas: na CDC, "Zainicjuj serię szczepionek HepA z dwiema dawkami w wieku od 12 do 23 miesięcy, oddzielając dwie dawki od 6 do 18 miesięcy."
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Wirusowe zapalenie wątroby typu A powoduje ostrą (tj. Krótkotrwałą) chorobę wątroby. Jest przenoszony przez skażoną żywność i wodę. Zła higiena i złe warunki sanitarne zwiększają ryzyko zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu A.
Chociaż infekcja wirusowym zapaleniem wątroby typu A rzadko kończy się śmiercią, może powodować epidemie, które stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, a osoba zarażona może stracić tygodnie pracy lub szkoły, powodując ogromne straty ekonomiczne dla społeczeństwa. Warto zauważyć, że wirusowe zapalenie wątroby typu A może wytrzymać standardowe metody produkcji żywności, przez co jest odpornym patogenem. W Szanghaju w 1988 r. 300 000 osób zachorowało na WZW typu A podczas epidemii.
Szczepionka przeciw grypie
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta, małe dzieci, młodzież, dorośli i starsi dorośli
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 6 miesięcy
Liczba dawek: 1 lub 2 (w zależności od wieku)
Czas: od 6 miesięcy do 9 lat, 1 lub 2 dawki; po 9 latach, rocznie
Droga podania: Iniekcja lub aerozol donosowy (w zależności od rodzaju szczepionki)
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Szczepionka przeciw grypie chroni przed grypą sezonową. Dla większości grypa sezonowa jest uciążliwa. Jednak dla niektórych grypa zabija.
Według CDC: "Infekcja grypy może w różny sposób wpływać na ludzi, ale miliony ludzi każdego roku chorują na grypę, setki tysięcy ludzi jest hospitalizowanych, a tysiące lub dziesiątki tysięcy ludzi umiera każdego roku z przyczyn związanych z grypą. Nawet zdrowi ludzie mogą bardzo chorować na grypę i rozprzestrzeniać ją na innych. "Ważne jest, aby zaszczepić się, nie tylko dla siebie, ale także dla korzyści grup wysokiego ryzyka, takich jak osoby starsze lub osoby z osłabionym układem odpornościowym. .
Szczepionki meningokokowe
Podstawowa grupa wiekowa: Młodzież
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: od 11 do 12 lat (wcześniej dla dzieci wysokiego ryzyka)
Liczba dawek: Zazwyczaj 2 (wzmacniacz w 16), ale mogą się różnić
Wyczucie czasu:
- Od 11 do 12 lat
- W wieku 16 lat (wzmacniacz)
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Szczepionki meningokokowe chronią przed meningokokową chorobą wywołaną przez meningityd Neisseria . Bakteria ta powoduje zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zakażenie wyściółki mózgu i rdzenia kręgowego), a także zakażenie krwi (bakteriemia lub posocznica). Bakteria ta jest przenoszona przez wydzieliny układu oddechowego lub płyny ustrojowe (np. Śliny).
U osób zakażonych konieczne jest natychmiastowe leczenie antybiotykami, aby zapobiec negatywnym wynikom. Niektóre nastolatki w wieku od 16 do 23 lat mogą również otrzymywać szczepionki z drugim rodzajem szczepionki meningokokowej o nazwie serogrupa B szczepionki meningokokowej. Szczepionka meningokokowa grupy serologicznej B jest również podawana dzieciom w wieku 10 lat i starszym w czasie epidemii i osób z niedoborem odporności.
Szczepionka wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV)
Podstawowa grupa wiekowa: Młodzież
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: od 11 do 12 lat
Liczba dawek: 2
Czas: Obydwie dawki podaje się pomiędzy 11 a 12 lat w odstępie od 6 do 12 miesięcy
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Wirus brodawczaka ludzkiego powoduje brodawki narządów płciowych. Szczepionka przeciwko HPV chroni przed rakiem wywołanym przez wirusa brodawczaka ludzkiego. Większość osób zakażonych HPV nie wykazuje żadnych objawów. Jednak HPV może powodować wiele rodzajów nowotworów, w tym raka szyjki macicy, raka prącia, raka odbytu i raka gardła. Chociaż szczepionka przeciwko HPV była niegdyś zalecana tylko dla dziewcząt, teraz jest zalecana zarówno dla chłopców, jak i dziewcząt.
Pneumokokowa szczepionka polisacharydowa (PPSV23)
Podstawowa grupa wiekowa: Osoby w podeszłym wieku
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 65 lat (młodszy w niektórych grupach wysokiego ryzyka)
Liczba dawek: Zazwyczaj jedna
Czas: Pojedyncza dawka zalecana dla dorosłych w wieku 65 lat i starszych.
Droga iniekcji: wtrysk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: PPSV23 chroni przed 23 typami bakterii pneumokokowych. Zwykle podaje się go osobom w wieku powyżej 65 lat, u których występuje zwiększone ryzyko wystąpienia pneumokokowego zapalenia płuc. Niektóre grupy wysokiego ryzyka, które są młodsze, mogą również zostać zaszczepione, na przykład osoby starsze niż dwie osoby cierpiące na niedobór odporności i inne długotrwałe problemy zdrowotne, a także osoby starsze niż 19 lat, które mają astmę lub dym.
Półpasiec Szczepionka
Podstawowa grupa wiekowa: Osoby w podeszłym wieku
Zalecane dla wszystkich: Tak
Wiek pierwszego podania: 65 lat (młodsi w grupach wysokiego ryzyka)
Liczba dawek: jedna
Czas: Pojedyncza dawka podana po 65
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Szczepionka z gontem chroni przed półpaścem, co prowadzi do bardzo bolesnego stanu zwanego nerwobólem po opryszczce. W szczególności, szczepionka z półpaśca zmniejsza ryzyko rozwoju półpaśca o 51 procent, a nerwoból po opryszczce o 67 procent.
W przypadku półpaśca ból występuje w tym samym obszarze co wysypka (tj. Wzdłuż dermatomu). Półpasiec jest spowodowany reaktywacją tego samego wirusa, co ospa wietrzna: wirus ospy wietrznej-półpaśca. Wraz z wiekiem zwiększa się ryzyko rozwoju półpaśca. Osoby w wieku poniżej 40 lat rzadko rozwijają neuralgię po opryszczce.
Cholera Vaccine
Podstawowa grupa wiekowa: Dorośli
Zalecane dla wszystkich: Nie, tylko dla osób podróżujących w tropikach, gdzie przenoszona jest cholera.
Wiek pierwszego podania: od 18 do 64 lat.
Liczba dawek: jedna
Czas: 10 dni przed podróżą
Droga podania: doustnie
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Cholera jest chorobą wywołaną przez bakterie Vibrio cholera . Cholera powoduje wodnistą biegunkę, która może przechodzić gamut od łagodnego do zagrażającego życiu. Ciężkie zakażenie cholery powoduje obfite biegunki, wymioty i odwodnienie. W przypadku osób zakażonych konieczne jest natychmiastowe leczenie antybiotykami i dożylnymi płynami. Szczepionka na cholerę została po raz pierwszy zatwierdzona przez FDA w 2016 r.
Japońskie zapalenie mózgu Szczepionka
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta, dzieci, młodzież, dorośli i osoby starsze
Zalecane dla wszystkich: Nie, tylko dla osób podróżujących przez miesiąc lub dłużej w miejscach, w których rozprzestrzenia się japońskie zapalenie mózgu (np. Wiejska Azja).
Wiek pierwszego podania: 2 miesiące
Liczba dawek: 2
Czas: Dwie dawki rozłożone w odstępie 28 dni, z ostatnią dawką na tydzień przed podróżą
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Większość osób zarażonych japońskim zapaleniem mózgu nie wykazuje żadnych objawów. W przypadku objawów, infekcja może mieć od łagodnego (tj. Ból głowy i gorączka) do poważnego (tj. Zakażenia mózgu lub zapalenia mózgu). Japońskie zapalenie mózgu rozprzestrzeniają się przez komary. Uważa się, że zakażenie wirusem japońskiego zapalenia mózgu podczas ciąży może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku.
Żółta Fever Vaccine
Podstawowa grupa wiekowa: niemowlęta, małe dzieci, młodzież, dorośli i starsi dorośli
Zalecane dla wszystkich: Tak, ale tylko w niektórych krajach.
Wiek pierwszego szczepienia: 9 miesięcy
Liczba dawek: 1
Czas: Pojedyncza dawka podawana u dzieci w wieku 9 miesięcy lub starszych
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Szczepionka przeciw żółtej gorączce (szczepionka 17D) jest zalecana osobom żyjącym w miejscach, w których występuje żółtą febrę lub osobom podróżującym w takich miejscach. Żółta febra jest przenoszona przez komary w Afryce Subsaharyjskiej i Ameryce Południowej. Zakażenie żółtą febrą może wywołać gorączkę, bóle mięśni, żółtaczkę i wiele innych. (Nazywa się to żółtą febrą, ponieważ żółtaczka powoduje żółknięcie skóry, oczu i błon śluzowych). Niewielki odsetek osób zakażonych żółtą febrą rozwija poważne objawy i umiera. Jeśli podróżujesz, zachowaj ostrożność i zaszczep się.
Szczepionka dur brzuszna
Podstawowa grupa wiekowa: Dzieci, młodzież, dorośli i osoby starsze
Zalecane dla wszystkich: Nie, tylko dla osób podróżujących do krajów, w których rozprzestrzenia się tyfus (tj. Nieuprzemysłowiona Azja, Afryka, Ameryka Łacińska i Europa Wschodnia).
Wiek pierwszego szczepienia: 2 lata do wstrzyknięcia; 6 lat dla szczepionki doustnej
Liczba dawek: w zależności od rodzaju szczepionki. Wstrzyknięcie podaje się raz na co najmniej 2 tygodnie przed podróżą, plus dawkę przypominającą co 2 lata dla osób, które pozostają zagrożone zakażeniem dur brzusznym. Szczepionka doustna podawana 4 razy plus dawka przypominająca co 5 lat dla osób, które są narażone na ryzyko infekcji dur brzusznej.
Czas (doustna szczepionka): Kapsułka przyjmowana co drugi dzień przez tydzień, z ostatnią dawką przyjmowaną co najmniej tydzień przed podróżą
Droga podania: doustnie (doustna szczepionka przeciw durowi brzusznemu); iniekcja (inaktywowana szczepionka przeciw durowi brzusznemu)
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Szczepionka dur brzuszna pomaga zapobiegać infekcji wywołanej przez bakterię o nazwie Salmonella Typhi . Objawy zakażenia dur brzusznego obejmują wysoką gorączkę, osłabienie, zmęczenie, ból głowy, utratę apetytu, bóle żołądka i rzadziej wysypkę.
Ludzie chorują na tyfus przez spożywanie skażonej żywności i wody. Infekcja występuje rzadko w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Europie Zachodniej i innych krajach uprzemysłowionych. Warto zauważyć, że szczepionka na tyfus jest pomocna w podróży, ale nie jest w 100% ochronna przed infekcją; w związku z tym należy zachować ostrożność, aby uniknąć skażonej żywności i wody.
Szczepionka przeciw wściekliźnie
Podstawowa grupa wiekowa: Zależy od wieku narażenia.
Zalecane dla wszystkich: Nie, tylko dla osób, które są narażone na wściekliznę (zazwyczaj za pomocą ukąszenia dzikiego zwierzęcia) lub dla osób narażonych na duże ryzyko narażenia, takich jak lekarze weterynarii, opiekunowie zwierząt i pracownicy laboratoriów. Podróżni podróżujący do obszarów poza Stanami Zjednoczonymi, gdzie wścieklizna jest często spotykana i będą prawdopodobnie narażeni na działanie zwierząt, powinni również wziąć pod uwagę szczepienia.
Wiek pierwszego szczepienia: Zależy od wieku narażenia.
Liczba dawek: 4 dla tych, którzy są narażeni i nigdy wcześniej nie byli narażeni. Warto zauważyć, że osoby obarczone wysokim ryzykiem mogą być wcześniej zaszczepione. Wścieklizna Immune Globulin, kolejna dawka, jest podawana w tym samym czasie co pierwsza dawka szczepionki przeciwko wściekliźnie.
Czas (dla ekspozycji po raz pierwszy):
- Tak szybko, jak to możliwe
- Dzień trzeci
- Siódmy dzień
- Czternasty dzień
Droga podania: zastrzyk
Płeć: mężczyzna lub kobieta
Uwagi specjalne: Wścieklizna jest poważną chorobą wirusową. Pojawienie się objawów wścieklizny może potrwać kilka tygodni lub miesięcy, ale gdy już to zrobią, wścieklizna prawie zawsze prowadzi do negatywnych wyników. Każdy, kto został potencjalnie narażony (zazwyczaj przez ukąszenie dzikiego zwierzęcia), powinien zostać natychmiast zaszczepiony.
Na początku wścieklizna może powodować gorączkę, zmęczenie, ból, bóle głowy i drażliwość. Po tych początkowych objawach następują halucynacje, napady padaczkowe, paraliż i śmierć. Chociaż wścieklizna występuje rzadko w Stanach Zjednoczonych, częściej występuje w innych krajach. Nietoperze są najczęstszym źródłem infekcji wścieklizną w Stanach Zjednoczonych. Od 16 000 do 39 000 Amerykanów jest zaszczepionych każdego roku jako środek zapobiegawczy.
> Źródła:
> Centra kontroli i zapobiegania chorobom. 2017 Zalecenie Szczepienia dla dorosłych: Według wieku.
> Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Harmonogramy szczepień: Harmonogram dzieci i młodzieży.
> Parashar UD, Glass RI. Wirusowe zapalenie żołądka i jelit. W: Kasper D, Fauci A, Hauser S, Longo D, Jameson J, Loscalzo J. eds. Harrison's Principles of Internal Medicine, 19e New York, NY: McGraw-Hill; 2014.
> Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Informacje o szczepionce: Pneumokokowy VIS z polisacharydów.
> Światowa Organizacja Zdrowia. Żółta gorączka.
> Zimmerman R, Middleton DB. Rozdział 7. Rutynowe szczepionki dla dzieci. W: South-Paul JE, Matheny SC, Lewis EL. eds. BIEŻĄCA diagnoza i leczenie w medycynie rodzinnej, 3e Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2011.