GP 120, GP 41 i GP 160
HIV jest wirusem otoczonym. To sprawia, że różni się od wielu innych retrowirusów . To nie tylko płaszcz proteinowy. Zamiast tego, gdy HIV opuszcza komórkę gospodarza, bierze udział w niej z błoną komórkową tej komórki. Ta część membrany staje się otoczką HIV. Jednak otoczka HIV składa się nie tylko z komponentów od gospodarza. Składa się on również z białek otoczki HIV.
Białka otoczki HIV obejmują gp 41, gp 120 i gp 160.
GP oznacza "glikoproteinę". Glikoproteiny zawierają węglowodany lub cukier, składniki, a także szkielet białka. Liczba po gp odnosi się do długości białek.
Uwaga: Nie wszystkie glikoproteiny są związane z wirusami. Wiele najważniejszych białek w układzie odpornościowym to także glikoproteiny. Tak więc wiele innych białek znajduje się w ludzkim ciele.
Białko gp 120 jest prawdopodobnie najlepiej znanym białkiem otoczki HIV. Kilka szczepionek przeciwko HIV podjęło próbę ukierunkowania tego działania. Jest to bardzo ważne w wiązaniu wirusa HIV z komórkami CD4 . Wielu badaczy uważa, że jeśli mogliby skutecznie ingerować w wiązanie gp 120, byliby w stanie zmniejszyć transmisję HIV.
Oprócz gp120, gp 41 jest również ważny dla wspomagania wejścia HIV do komórek gospodarza. Pomaga w ochronie membrany wirusowej i błony komórkowej. Jest to krytyczna część procesu infekcji. Fuzja dwóch membran jest pierwszym krokiem do uwolnienia wirusowego RNA do komórki w celu replikacji.
Faktycznie, enfuwirtyd fuzyjny działa w rzeczywistości poprzez zakłócanie gp 41. Gp 41 jest również białkiem, które utrzymuje gp 120 przyłączone do otoczki wirusowej. Znajduje się w membranie i wiąże się z gp 120. GP 120 nie wiąże się bezpośrednio z kopertą.
GP 160 nie jest tak naprawdę trzecim białkiem otoczki HIV.
Zamiast tego, gp 160 jest prekursorem gp 120 i gp 41. Większe białko jest kodowane przez gen env (otoczka). Jest on następnie dzielony na dwie mniejsze części przez enzymy w komórce gospodarza - 120 + 41 = 161. (GP 160 jest czasem określany oddzielnie od gp 120 i gp 41. Jednak jest to mylące.)
Rola we wprowadzaniu wirusa HIV i infekcyjności
Białka otoczki HIV odgrywają istotną rolę w przenikaniu HIV i infekcyjności. Są również potencjalnie bardzo ważne w zapobieganiu i leczeniu. Co ciekawe, temat białek otoczki HIV często pojawia się również w dyskusjach na temat testów na HIV. Na przykład, Western Blot nie jest uważany za ostateczną diagnozę dla wirusa HIV, chyba że osoba ma przeciwciała przeciwko zarówno białkom otoczki HIV, jak i białkom rdzeni HIV.
Istnieją również obawy dotyczące sposobu, w jaki próby szczepionek na HIV mogą wpływać na procedury testowania. Rosnąca liczba osób, które uczestniczyły w tych badaniach, może prowadzić do większej ilości fałszywie dodatnich testów na przeciwciała HIV. Szczepionki są zwykle zaprojektowane tak, aby powodować wytwarzanie przeciwciał przeciwko określonym białkom, takim jak białka otoczki HIV. Ponieważ przeciwciała te są dokładnie tym, czego szukają testy na obecność RNA innych niż RNA, może to prowadzić do fałszywego pozytywnego wyniku.
Jest to jedna rzecz, która mówi, że ktoś może być tylko pozytywny, jeśli produkują przeciwciała przeciwko rdzeniowi białek, może pomóc w zapobieganiu.
Jeśli pacjent bierze udział w badaniu na szczepionkę przeciwko wirusowi HIV, powinien poinformować o tym lekarza. Powinieneś także zachować staranne zapisy swojego uczestnictwa. Możliwe, że rutynowe testy na obecność wirusa HIV przestaną być dokładne.
Źródło:
Cooper CJ, Metch B, Dragavon J, Coombs RW, Baden LR; NIAID HIV Vaccine Trials Network (HVTN), grupa zadaniowa ds. Szczepień seropozytywnych (VISP). Szczepionkowe seropozytywność / reaktywność HIV u niezainfekowanych biorców szczepionki przeciwko HIV. JAMA. 2010 21 lipca; 304 (3): 275-83.