Ból układu nerwowego

Jak mózg radzi sobie z bólem

Leczenie przewlekłego bólu nie jest łatwe i może być frustrujące zarówno dla pacjentów, jak i lekarzy. Ból jest trudny do zmierzenia niezawodnie, co zmusza lekarzy do polegania na opisach pacjentów, i istnieje bardzo mało związku między subiektywnym bólem a rzeczywistym uszkodzeniem tkanek. Niektórzy ludzie nie odczuwają prawie żadnego bólu, chociaż ich plecy wyglądają okropnie na zdjęciu rentgenowskim, a inni cierpią na straszliwy ból pleców, chociaż ich rentgen wygląda dobrze.

Mimo to, pomaganie ludziom z bólem zawsze było priorytetem dla lekarzy. Z tego powodu ból w układzie nerwowym został dokładnie zbadany. Wiemy sporo o tym, w jaki sposób sygnały bólowe wędrują w ciele, i jak nasze ciało normalnie próbuje kontrolować te sygnały.

Sygnały bólu w ciele

Ciało ma pewne nerwy, zwane nocyceptorami , które wysyłają bolesne sygnały do ​​rdzenia kręgowego. Istnieją różne nerwy dla różnych rodzajów bólu - na przykład jeden typ wysyła informacje o ostrym bólu, a drugi o spalaniu. Włókna bólowe dostają się do rdzenia kręgowego, gdzie mogą podnieść się lub obniżyć poziom i połączyć się z innymi komórkami w rogu tylnym. Stamtąd przechodzą na drugą stronę sznurka i biegną wzdłuż przewodu spinothalamicznego do wzgórza.

Wzgórze następnie przekazuje bolesne informacje do kory mózgowej. Istnieje wiele obszarów kory mózgowej, które korelują z subiektywnym raportem bólu jednostki, w tym przedniej zakrętu obręczy, kory somatosensorycznej i wyspy.

Ponieważ istnieje wiele obszarów korowych, które radzą sobie z bólem, uszkodzenie korowe zwykle nie neutralizuje bólu, chyba że zmiana jest bardzo duża.

Naturalna kontrola bólu

Jednym z najbardziej znanych sposobów kontrolowania bólu jest stosowanie leków przeciwbólowych, takich jak opiaty. W latach 70. XX wieku neurolodzy odkryli, że nasz organizm wytwarza własne opiaty, zwane endogennymi opiatami.

To pozwala naszemu ciału uzyskać pewną kontrolę nad ilością odczuwanego przez nas bólu. Mózg może wysyłać sygnały wzdłuż rdzenia kręgowego, aby tłumić sygnały bólowe przemieszczające się wzdłuż kręgosłupa.

Mocny przykład tego, jak mózg kontroluje ból można wykazać za pomocą placebo, substancji obojętnej, takiej jak pigułka cukrowa, która ma w jakiś sposób korzystne działanie lecznicze. Na przykład w badaniu przeprowadzonym z osobami, których zęby mądrości właśnie zostały wyciągnięte, placebo były w stanie zapewnić pewien poziom kontroli bólu. Jeśli podany zostanie nalokson, lek blokujący zarówno endogenne, jak i egzogenne opiaty, placebo może stracić swoją skuteczność. Funkcjonalne badania MRI osób przyjmujących placebo znajdują zmiany w podwzgórzu, szarze pośmiertnej i rdzeniu, wspierając teorię, że te struktury są związane z endogenną kontrolą bólu.

Dalsze badania wykazały, że ból rdzenia kręgowego obejmuje dwa różne typy komórek, z których niektóre są aktywowane bólem, a inne, które się wyłączają. Opiaty włączają komórki "wyłączone", a ból stymuluje komórki "na". To pozwala mózgowi dostosować nasze odczuwanie bólu nawet na poziomie rdzenia kręgowego.

Jak mózg kontroluje ból

Celem bólu jest zmotywowanie nas do uniknięcia obrażeń i pomóc nam nauczyć się unikać sytuacji, które mogą nas zranić w przyszłości.

Na przykład, jeśli szczury mają bolesne doświadczenie w pokoju, częściej unikają tego pokoju w przyszłości.

To może wydawać się dość proste, ale często życie zmusza nas do podjęcia decyzji, czy zignorować ból, czy podjąć działanie. Na przykład, jeśli ser jest umieszczony w pomieszczeniu, w którym szczur miał nieprzyjemne doświadczenie, zwierzę ma wewnętrzny konflikt i musi podjąć decyzję. Zrozumienie tej decyzji pomaga nam zrozumieć chroniczny ból.

W 1984 r. Naukowcy karmili szczury na gorącym talerzu, który był wyłączony. Szczury otrzymywałyby regularną karmę dla szczurów lub czekoladowo-grahamowe krakersy (które podobno lubią szczury).

Po dwóch tygodniach gorąca płyta została włączona. Szczury oczywiście skoczyły. Ciekawe jest to, że szczury, które dostały pokrytą czekoladą szarlotkę graham, wolały opuścić gorącą płytkę - zniosą więcej bólu w nadziei na nagrodę. Jeszcze bardziej interesujące było to, że "wytrzymałość psychiczna" szczurów całkowicie zniknęła z naloksonem, co sugeruje, że endogenne opiaty są tym, co pozwoliło im wytrzymać na gorącej płycie w oczekiwaniu na czekoladową smakowitość grahamowego krakersa.

Pozostaje pytanie, co w mózgu pozwala mózgowi na podjęcie decyzji, jak reagować na ból? Co stymuluje mózg do aktywacji tych endogennych opioidów i co powoduje, że mózg reaguje na ból i zeskakuje z płytki?

Szczegóły wciąż są opracowywane, ale krótko, reakcja na ból, zamiast aktywować system nagrody, dotyczy naszego układu limbicznego - regionu znanego z modulowania uczenia się i emocji. W ten sposób uczymy się unikać bólu w przyszłości. Co ciekawe, neurolodzy zaczęli znajdować zmiany w tych obszarach mózgu u osób z przewlekłym bólem. Mamy nadzieję, że dzięki lepszemu zrozumieniu nowe terapie mogą leczyć ból w prawdziwym źródle, mózgu, zamiast kontynuować polowanie bezskutecznie z innych przyczyn.

> Źródła:

Amanzio M, Benedetti F. Neuropharmakologiczne rozwarstwianie analgezji placebo: systemy opioidowe aktywowane oczekiwaniami a aktywowane specyficzne podsystemy aktywowane. The Journal of neuroscience: oficjalne czasopismo Society for Neuroscience 1999; 19: 484-494.

Dum J, Herz A. Modulacja endorfinergiczna neuronalnych systemów nagrody wynika ze zmian zachowań. Farmakologia, biochemia i zachowanie 1984; 21: 259-266.

Hughes J, Smith TW, Kosterlitz HW, Fothergill LA, Morgan BA, Morris HR. Identyfikacja dwóch powiązanych pentapeptydów z mózgu o silnej aktywności agonisty opiatów. Naturę 1975; 258: 577-580.