FDA bada ryzyko nieodżywczych substytutów cukru
Od napojów gazowanych po bezcukrowe desery i cukierki, substytuty cukru są dziś praktycznie wszędzie. Kiedyś uważano, że jest to panaceum na zmniejszenie ryzyka związanego z problemami zdrowotnymi związanymi z żywnością (otyłość, cukrzyca, próchnica), a sztuczne słodziki są obecnie przedmiotem coraz większej kontroli niektórych, którzy sugerują, że mogą nie być tak bezpieczni, jak nam się wydaje.
Rodzaje substytutu cukru
Termin "substytut cukru" odnosi się zarówno do naturalnie słodkich związków innych niż cukier stołowy (sacharoza), jak i do sztucznie syntetyzowanych słodzików wytwarzanych w wyniku syntezy chemicznej.
Naturalnie słodkie związki obejmują substancje takie jak sorbitol znajdujący się w jabłkach i syropie kukurydzianym, mleko znalezione w mleku laktozowym i ksylitol znajdujący pewne owoce i warzywa. Są z natury słodkimi substancjami o różnym stopniu słodyczy.
Sztucznie syntetyzowane związki nie pochodzą z natury i obejmują takie popularne marki jak Equal (aspartam), Splenda (sukraloza) i Sweet'N Low (sacharyna). Stewia, produkt często uważany za sztuczny, w rzeczywistości pochodzi od Stevia roślina rebaudiana .
Od cukru po sztuczne słodziki
Większość ludzi zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństwa zjedzenia zbyt dużej ilości cukru. Obecna epidemia otyłości, cukrzycy, chorób serca, nadciśnienia i chorób nerek jest w dużej mierze wynikiem nadmiernej ilości sacharozy spożywanej przez przeciętnego Amerykanina. Jest to stan, który urzędnicy służby zdrowia nazywają "epidemią kardiologiczną", w której wysokie wskaźniki chorób serca i nerek są bezpośrednio związane z żywnością, którą jemy, w tym z cukrem.
W odpowiedzi na tę epidemię, substytuty cukru zostały agresywnie sprzedawane społeczeństwu jako środek dosłownie "mieć swoje ciasto i je zjeść". Niestety, rozwiązanie to nie jest tak łatwe, jak się wydaje, i zdaliśmy sobie sprawę, że substytuty cukru wpływają na nasze ciało w skomplikowany i często sprzeczny sposób.
Porównanie sztucznych słodzików
W obszernym przeglądzie przeprowadzonym w 2012 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) stwierdziła, że sztuczne słodziki są "bezpieczne dla ogółu społeczeństwa w pewnych warunkach użytkowania". Obejmowało to zalecenia, aby nie przekraczać dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI) określonego przez agencję.
Spośród obecnie zatwierdzonych substancji słodzących, FDA przeprowadziła szereg badań w celu ustalenia, co, jeśli w ogóle, dotyczy opinii publicznej na temat ich stosowania. Spośród trzech najpopularniejszych produktów:
- Aspartam (Equal) był jednym z najwcześniej produkowanych masowo substytutów cukru i w tym czasie wzbudził spore kontrowersje. Chociaż wcześniej pojawiały się obawy o związek aspartamu z białaczką, chłoniakiem i rakiem mózgu, oficjalne słowo zarówno od FDA, jak i od National Cancer Institute brzmi: nie znaleziono takiego związku.
- Stwierdzono, że sacharyna (Sweet'N Low) powoduje raka pęcherza u szczurów laboratoryjnych; ten sam efekt nie był obserwowany u ludzi. Te wczesne obawy doprowadziły Kanadę do wprowadzenia zakazu dotyczącego produktu w 1977 roku. USA zbliżyły się do tego samego, ale zamiast tego wymagały, aby produkt nosił etykietę ostrzegawczą. Wymóg ten został zniesiony w 2001 r. Po tym, jak wyniki badań Narodowego Programu Toksykologicznego wykazały, że sacharyna nie ma właściwości rakotwórczych (rakotwórczych).
- Sukraloza (Splenda) została odkryta w 1976 r. I wydana w USA w 1998 r. FDA przeprowadziła blisko 100 badań i nie znalazła żadnego powiązania między sukralozą a rakiem lub chorobami serca.
Niekorzystne efekty fizjologiczne
Fakt, że FDA uznał sztuczne słodziki za bezpieczne dla ludzi, nie powinien sugerować, że można z nich korzystać bezkarnie. Podczas gdy sztuczne słodziki są w stanie naśladować odczucie cukru, reakcja fizjologiczna na ich stosowanie może często być zupełnie inna.
Zwykle reakcja organizmu na sacharozę polega na zmniejszeniu apetytu i wytworzeniu uczucia pełności, zmniejszając w ten sposób spożycie kalorii.
Ta sama reakcja wydaje się nie dotyczyć sztucznych słodzików, co podważa twierdzenie, że są to produkty "dietetyczne". Zjawisko to jest określane jako "kompensacja kaloryczna", w której ludzie często nadal jedzą, mimo że nie są głodni.
W tym samym czasie sztuczne słodziki mogą wyzwalać wzrost insuliny, coś, czego diabetycy mogą nie zdawać sobie sprawy z jedzenia niektórych cukrzycowych "cukierków". Razem, te efekty mogą odegrać jakąkolwiek korzyść obiecaną ludziom, którzy są albo otyli, cukrzykowi, albo cierpią na przewlekłą chorobę nerek.
W 2012 r. American Heart Association i American Diabetes Association wydały oświadczenie, w którym oboje uczynili ukłon w stronę sztucznych słodzików, potwierdzając ich "właściwe stosowanie" w ramach świadomej strategii żywieniowej. W oświadczeniu zwrócono również uwagę na ryzyko związane z kalorycznością i ostrzegano konsumentów przed używaniem słodzików jako "magicznej kuli" w walce z otyłością i cukrzycą .
> Źródła
> Gardner, C .; Wylie-Rosett, J .; Gidding, S .; et al. "Niedożywcze substancje słodzące: obecne zastosowanie i perspektywy zdrowotne: oświadczenie naukowe wydane przez American Heart Association i American Diabetes Association." Krążenie. 2012; 126: 509-519.
> Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków. "Dodatkowe informacje na temat słodzików o wysokiej intensywności dopuszczonych do stosowania w żywności w Stanach Zjednoczonych." Silver Spring, Maryland; zaktualizowano 26 maja 2015 r.