Zabawa i edukacja osób niesłyszących i słyszących
Deaf Theatre działa od pokoleń i służy dwóm celom: głuchoniemej kulturze dla niesłyszących publiczności oraz edukacji o głuchocie i języku migowym dla osób słyszących. Kiedy zaczął się głuchy teatr, ludzie głuchych słuchali głuchych publiczności; dziś jest głuchy i słyszy razem.
Moje pierwsze spotkanie z głuchym teatrem było preteen, kiedy zobaczyłem na Broadwayu oryginalne Dzieci Mniejszości Boga.
Po tych wszystkich latach wciąż pamiętam, jak byłem pod wrażeniem, gdy widziałem na scenie głuchego aktora (Phyllis Frelich). Wiele lat później podobały mi się sztuki prezentowane w Narodowym Instytucie Technicznym Głuchych i Uniwersytecie Gallaudet (wtedy College).
Historia Teatru Niesłyszących
Teatr Narodowy Głuchych, który odegrał znaczącą rolę w tworzeniu wielu głuchych grup teatralnych, stał się początkiem współczesnego teatru głuchych od 1967 roku, ale historia głuchych teatrów sięga znacznie dalej. Ma swoje korzenie w dramacie prezentowanym w szkołach głuchych i kolegiach, takich jak Gallaudet, już w latach 60. XIX wieku.
Narodowy Instytut Techniczny dla Niesłyszących wyprodukował swoją znaną, niesłyszącą grupę teatralną, Sunshine Too. Od wczesnych lat 80. do późnych lat 90. Sunshine Too podróżował po kraju, kształcąc słuchaczy i zabawnych głuchych dzieci.
Nagrania wideo
Kilka wczesnych przedstawień Uniwersytetu Gallaudet jest zachowanych na wideo (oglądanie ograniczone jest do osób z kampusu).
Jednym z dostępnych w archiwum Biblioteki Uniwersyteckiej Gallaudet jest Tragedia Hamleta, księcia Danii prezentowana przez The Gallaudet College Dramatic Club, Washington, DC, 26-29 marca 1951. Są wybrane z My Third Eye, National Theatre of the Głucha prezentacja z 1973 roku oraz nagranie o niskiej jakości gry Sign Me Alice, z 1973 roku Gallaudet.
Archiwalne przedmioty Głuchych Teatru
W archiwum biblioteki Gallaudet znajdują się również liczne przedmioty związane z teatrem:
- Wycinki z wiadomości w Teatrze Narodowym Głuchych
- Szeroki wybór wycinków wiadomości o nieistniejących grupach teatralnych, takich jak:
- Chicago Theatre for the Deaf
- Teatr dla dzieci osób niesłyszących
- Circuit Playhouse Theatre of the Deaf
- Dayton Community Theatre of the Deaf
- Lights On Deaf Theatre (Rochester, Nowy Jork)
- Teatr Głuchych Minnesota
- Musign Theatre Company
- Nowy Dominium Theatre of the Deaf
- Teatr Gestu w Karolinie Północnej
- Teatr spokojnej dzielnicy
- Czytelnik Theatre for the Deaf
- Sign of the Times Community Theatre Group (Springfield, Massachusetts)
- Teatr Głuchych Spectrum
- Sunshine Too
- Światowy Festiwal Teatralny dla Głuchych (nie wiem kiedy to było)
- Zbiór materiałów teatralnych (1959-1986) z Hughes Memorial Theatre, grupy teatralnej, która zabawiała publiczność w Waszyngtonie.
- Rzadkie plakaty głuchych przedstawień teatralnych, w większości z Teatru Pamięci Hughesa.
Ponadto w latach dziewięćdziesiątych istniała grupa czarnych głuchych teatrów, Onyx Theatre Company of New York, założona przez Michelle Banks.
Wygląda na to, że ta firma już nie istnieje.
Głuchy dramaturg
Jednym z najbardziej znanych głuchych playrights jest Willy Conley. Niektóre z jego prac zostały opublikowane w antologii literackiej "The Tactile Mind". W czasie pisania tego artykułu jedna z jego sztuk pojawiła się w numerze z jesieni 2002 roku. Kolejny to Raymond Łuczak, którego strony internetowe zawierają listę jego sztuk. Jeszcze inny to Bernard Bragg, który dzięki swojej posiadłości wspierał Bernarda Bragga '52, Krzesło Obdarzone: Głuchych w sztuce teatralnej na Uniwersytecie Gallaudeta. Zgodnie z raportem w biuletynie On The Green (11 listopada 1998 r.) Krzesło to nie zostanie wypełnione, dopóki kapitał nie osiągnie 1 miliona dolarów.
W latach 90. odbył się amerykański festiwal "Deaf Play Creators" w Rochester w stanie Nowy Jork. Odbyło się co najmniej dwa razy, wydarzenie to dało głuchym dramaturgom szansę na ćwiczenie swoich umiejętności. Gościli dramaturdzy tacy jak Shanny Mow i Chuck Baird.
Bibliografia Biblii Głuchych
Willy Conley ma krótką bibliografię głuchych teatrów na swojej stronie internetowej na Uniwersytecie Gallaudet.
Więcej książek
Poza książkami, artykułami i tezami zawartymi w bibliografii Conleya, Gallaudet University Press opublikował "Deaf Side Story", książkę, która bada produkcję głuchoniemej wersji "West Side Story" w małej szkole w Illinois. Kolejną książką są Znaki milczenia: Bernard Bragg i Teatr Narodowy Głuchych Helen Powers (1972, z nadrukiem). Kolejną wydaną książką jest The National Theatre of the Deaf: latające palce i wspaniały talent autorstwa Patricii Bosworth (1973). Teatr języka migowego i teatr głuchy: nowe definicje i wskazówki Dorothy S. Miles i Louie J. Fant (połowa lat 70.) to kolejna książka. Na początku lat 90. Narodowy Teatr Głuchych opublikował The National Theatre of the Deaf: dwadzieścia pięć lat.
Tezy doktorskie
Uniwersytet Gallaudet ma kilka rozpraw doktorskich:
- Unikalny wkład Teatru Narodowego Głuchych w amerykański teatr George'a McClendona; praca dyplomowa na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w 1972 roku.
- Teatr głuchych w Ameryce: scena milcząca, John M. Heidg. Praca dyplomowa na Southern Illinois University.
- Nietradycyjny odlew w teatrze głuchych, autorstwa Elisy L. Buckley. Teza z Uniwersytetu San Jose.
Głuchych grup teatralnych dzisiaj
Information to Go utrzymuje listę głuchych grup teatralnych. Są to tylko najbardziej znane; istnieje kilka mniejszych. Wyszukiwarka internetowa wyszukała następujące mniejsze grupy:
- Alabama - The Sign Painters of Huntsville, Alabama to grupa osób niesłyszących / słuchających, która używa znaków i muzyki do rozrywki i edukacji. [uwaga: ta grupa może już nie istnieć]
- Kalifornia - The LA Bridges Theatre Company of the Deaf jest przede wszystkim organizacją doradczą, która umieszcza niesłyszących aktorów, ale także produkuje własne produkcje. Ze strony internetowej nie jest jasne, czy organizacja nadal istnieje.
- Illinois - Międzynarodowe Centrum Głuchoty i Sztuki w Northbrook w stanie Illinois obejmuje Teatr CenterLight oraz Teatr Historii i Znaku Touring.
- New York - The New York Deaf Theatre stwierdziła, że jest trzecią najstarszą głuchoniemą grupą teatralną w USA, sięgającą 1979 roku.
- Tennessee - Dziecięcy Teatr InterAct dla osób niesłyszących w Knoxville. Grupa teatralna dla dzieci w Knoxville w stanie Tennessee, która prezentuje się w języku migowym i kształci widzów.
Głuchy teatr na Broadwayu
National Theatre of the Deaf pojawił się na Broadwayu w 1968 roku. Inną głuchą grupą teatralną na Broadwayu był Deaf West Theatre, którego produkcja Big River, The Adventures of Huckleberry Finn na Broadwayu trafiła na pierwsze strony gazet w 2003 roku. Gra z odgrywanymi rolami przez aktorów niesłyszących i słyszących, był krytykowany, nagradzany, a w czasie pisania tego artykułu podróżował po całym kraju.
Edukacja w Teatrze Głuchym
Gallaudet University ma Wydział Sztuk Teatralnych, który oferuje dwie główne kierunki, z których jedna dotyczy produkcji / wykonania. Ponadto, Narodowy Instytut Techniczny na Wydziale Głuchych Sztuk Performatywnych, podczas gdy nie oferuje studiów magisterskich, zapewnia edukację teatralną. Teatr Narodowy Głuchych również oferuje cykliczne szkolenia.