Kiedy twój rak jest "wystawiony", twój lekarz próbuje formalnie sklasyfikować twojego raka na podstawie tego, jak daleko się posunął. Zwykle robi się to po zdiagnozowaniu raka prostaty po teście PSA lub innym badaniu.
Stadium twojego raka jest jednym z najważniejszych czynników używanych przy ustalaniu twojej ogólnej prognozy i która opcja leczenia jest najlepsza dla ciebie.
W większości przypadków im niższy poziom zaawansowania, tym mniej postępów raka i tym lepsze rokowanie.
Praktycznie wszyscy pacjenci z rakiem gruczołu krokowego przechodzą pewien stopień zaawansowania i ważne jest, aby mieć podstawową wiedzę na temat tego, jak się to odbywa.
Wstępne pytania i testy
Pierwszy krok w ocenie stopnia zaawansowania jest wykonywany, gdy lekarz wykona badanie doodbytnicze (DRE). Prawie wszyscy mężczyźni przejdą przynajmniej ten poziom inscenizacji. Często lekarz może odczuć, jak duży jest sam guz i czy guz jest obecny w jednej lub obu połówkach (lub płatach) prostaty.
Odpowiedzi udzielone na pytania od lekarza dotyczące objawów , takich jak ból kości (co może sugerować, że rak rozprzestrzenił się na kości), może również oznaczać wyższy stopień zaawansowania raka.
Testy obrazowania
- Skan kości
Rak gruczołu krokowego, gdy rozprzestrzenia się daleko od gruczołu krokowego, często atakuje kości. Z tego powodu jednym z częstszych testów obrazowania stosowanych w ocenie zaawansowania raka gruczołu krokowego jest badanie kości (czasami nazywane "skanem kości radionuklidu").
Aby przeprowadzić skanowanie kości , będziesz potrzebował niewielkiej ilości radioaktywnego płynu wstrzykniętego do żyły. Materiał ten rozprzestrzeni się po całym ciele, ale preferencyjnie trafi do miejsc w kościach, gdzie istnieje rak.
Kilka godzin po wstrzyknięciu materiału będziesz leżał na stole, podczas gdy używany jest specjalny aparat, który może wykryć, gdzie zgromadził się materiał radioaktywny. Obszary twojego ciała z najbardziej radioaktywnym materiałem "zapalą się" na aparacie.
Niestety, inne choroby, takie jak zapalenie stawów, mogą również spowodować uszkodzenie kości i "zapalić się" na skanie kości. Z tego powodu, jeśli masz obszary ze skanowaniem kości, które dotyczą twojego lekarza, możesz potrzebować więcej testów tych obszarów, aby w pełni określić, czy rak jest obecny, czy nie.
- Tomografia komputerowa (skanowanie CT lub skanowanie "CAT")
Skan CT wykonuje zdjęcia rentgenowskie, aby uzyskać szczegółowy obraz wnętrza twojego ciała. Podczas gdy leżysz na stole, stół przesunie się i wyjdzie z dużego pierścienia, który wytwarza i wykrywa promieniowanie rentgenowskie. Wiele zdjęć rentgenowskich jest pobieranych w krótkim czasie, a następnie są one łączone za pomocą oprogramowania komputerowego w celu utworzenia zestawu "plasterków" pokazujących struktury w twoim ciele. Możesz, ale nie musisz, aby płyn kontrastowy był wstrzykiwany dożylnie (IV, dożylnie) w celu uzyskania lepszego obrazu.
Skany CT są pomocne w wykrywaniu dużych, nieporęcznych guzów w prostacie lub gdzie indziej. Zwykle są one najbardziej pomocne w określeniu, czy duże ilości nowotworu rozprzestrzeniły się na inne narządy lub węzły chłonne w pobliżu prostaty. Nie są szczególnie dobrzy w zbieraniu małych skupisk komórek rakowych w całym ciele.
- Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI)
Skany MRI nie wykorzystują zdjęć rentgenowskich, takich jak tomografia komputerowa. Zamiast tego wykorzystują fale radiowe, aby uzyskać bardzo szczegółowy obraz ciała. Obrazy tworzone przez skan MRI to "plasterki" ciała, które można również połączyć w model 3D. Będziesz musiał leżeć na stole, który następnie wsunie się w dużą rurkę do tego egzaminu. Skany MRI zwykle kończą się znacznie dłużej niż badania TK, a podczas badania zostaniesz poinstruowany, aby leżeć bardzo spokojnie. Czasami, podobnie jak w przypadku tomografii komputerowej, potrzebny jest ciekły materiał kontrastowy w celu uzyskania lepszego obrazu.
Skany MRI są w stanie dostarczyć bardziej szczegółowe obrazy tkanek miękkich, takich jak węzły chłonne, prostaty i inne pobliskie struktury, takie jak pęcherzyki nasienne i pęcherz moczowy.
- ProstaScint Scan
Skanowanie ProstaScint to stosunkowo nowy program wykorzystujący technikę podobną do skanowania kości. Niewielka ilość radioaktywnego materiału jest wstrzykiwana do żyły. Materiał ten jest jednak przeznaczony do śledzenia miejsc w ciele, w których rozprzestrzeniły się komórki raka prostaty. Specjalna kamera służy do tworzenia obrazu ciała z miejscami komórek raka prostaty. Jest to szczególnie pomocne przy próbie określenia, czy tkanki miękkie (nie kości) w całym ciele zostały zaatakowane przez komórki raka prostaty.
Testy inwazyjne
Czasami wstępne testy i skanowanie obrazowe nie są wystarczające, aby zapewnić odpowiednią inscenizację raka. Wymagane są bardziej inwazyjne badania.
- Węzeł chłonny podczas biopsji
Kiedy wykonywana jest radykalna prostatektomia (najczęstsza forma chirurgicznego usuwania raka prostaty), chirurg jest w stanie usunąć węzły chłonne znajdujące się w pobliżu prostaty. Te węzły chłonne są jednymi z najwcześniejszych miejsc rozprzestrzeniania się raka.
Jeśli lekarz jest wysoce podejrzany, że twój rak mógł się rozprzestrzenić (z powodu bardzo wysokich poziomów PSA lub wysokiego wyniku Gleason ), wtedy on lub ona usunie węzły chłonne podczas operacji i natychmiast je przebada przez patologa w poszukiwaniu dowodów na raka . Jeśli nie zostanie wykryty rak, operacja zostanie zakończona zgodnie z planem. Jeśli jednak rak zostanie wykryty w węzłach chłonnych, zwykle operacja jest przerywana bez usuwania prostaty. Wynika to z faktu, że jeśli rak już rozprzestrzenił się poza prostatą, usunięcie prostaty nie przynosi pacjentowi żadnych korzyści.
- Węzły chłonne bez biopsji
Mężczyźni, którzy nie zdecydują się na operację usunięcia prostaty (ponieważ, na przykład, chcą zastosować radioterapię ), w rzadkich przypadkach, nadal muszą mieć ocenione węzły chłonne pod kątem obecności raka. Obie poniższe opcje są używane tylko sporadycznie. - Laparoskopowa biopsja
W przypadku tej metody chirurg nie wykonuje żadnych długich nacięć w jamie brzusznej. Zamiast tego wkłada małe dziury w brzuch, przez które wkładane są długie, cienkie instrumenty (w tym niewielki aparat). Instrumenty te mogą być następnie manipulowane przez chirurga w celu usunięcia węzłów chłonnych otaczających prostatę. Węzły chłonne są następnie przesyłane do oceny. - Delikatna aspiracja igły (FNA)
W przypadku tej metody internista radiolog (który jest specjalnie przeszkolony do wykonywania procedur takich jak FNA) wkłada długą igłę przez skórę i do powiększonego węzła chłonnego w pobliżu prostaty. Mała próbka węzła chłonnego jest następnie usuwana i wysyłana do oceny.
> Źródło:
> Trabulsi EJ, Merriam WG, Gomella LG. Nowe techniki obrazowania w raku prostaty. Curr Urol Rep. 2006 maj; 7 (3): 175-80. Przejrzeć.