Ten superbug odporny na kolistyny został znaleziony w Stanach Zjednoczonych
Podczas swojej administracji prezydent Obama otrzymał wiele błędów w wydawaniu poleceń wykonawczych. Zarządzenie prezydenta pozwala prezydentowi ustalać politykę bez udziału Kongresu i korzyści z debaty publicznej.
Podczas gdy niektóre z rozkazów Obamy doprowadziły do kontrowersji i kłótni partyjnych, korzyści innych są powszechnie doceniane. W szczególności w 2015 r. Obama wydał narodowy plan działania na rzecz zwalczania bakterii opornych na antybiotyki.
Według administracji Obamy, oto cele tego zarządzenia:
- Powolne pojawianie się opornych bakterii i zapobieganie rozprzestrzenianiu się opornych infekcji.
- Wzmocnienie krajowych wysiłków w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem w pojedynczej opiece zdrowotnej w celu zwalczania oporu.
- Zaawansowane opracowywanie i stosowanie szybkich i innowacyjnych testów diagnostycznych do identyfikacji i charakteryzowania opornych bakterii.
- Przyspiesz podstawowe i stosowane badania i rozwój nowych antybiotyków, innych leków i szczepionek.
- Poprawić międzynarodową współpracę i możliwości w zakresie zapobiegania oporności na antybiotyki, nadzoru, kontroli oraz badań i rozwoju antybiotyków.
Aby osiągnąć te cele, prezydent zaciągnął się do pomocy różnych organizacji, w tym Departamentu Obrony (DoD), Departamentu Rolnictwa (USDA) oraz Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej (HHS). W maju 2016 r. Agencje te opublikowały informacje o nowościach: oporna na kolistynie mcr-1 E. coli została wykryta u pacjenta w Walter Reed Medical Center w Stanach Zjednoczonych. U tego pacjenta wystąpiło zakażenie dróg moczowych, które na szczęście można było leczyć innym antybiotykiem.
Colistin jest lekiem ostatniej linii w naszej obronie przed chorobami. Wielu ekspertów zdrowia publicznego, naukowców i klinicystów obawia się od pewnego czasu oporności na colisitin. Ponadto, mcr-1 E. Coli ma zdolność przenoszenia tej oporności na antybiotyki na inne bakterie za pomocą plazmidów.
Dlaczego martwić się o oporność na antybiotyki?
Od 1928 roku, wraz z wprowadzeniem penicyliny, antybiotyki uratowały kilka milionów ludzi na całym świecie. Wkrótce po wprowadzeniu antybiotyków zaobserwowano oporność niektórych szczepów bakterii. W ostatnich latach odporność ta wzrosła, a bakterie wielolekooporne lub superbakterie stały się poważnym zagrożeniem dla zdrowia i bezpieczeństwa publicznego.
CDC szacuje, że każdego roku w Stanach Zjednoczonych dochodzi do prawie dwóch milionów infekcji lekoopornych, powodując około 23 000 zgonów.
Wraz z ostatnią eksplozją w zakresie oporności wielolekowej zmniejszyła się liczba terapii, które działają przeciwko takim bakteriom. Ponadto antybiotyki, które traktują odporne organizmy, mogą być dość drogie.
Co to jest Colistin?
Colistin należy do klasy antybiotyków znanych jako polimyksyny. Istnieją dwa typy polimyksyn: polimyksyna B i polimyksyna E. Kolistyna jest polimyksyną E i najczęściej stosowana z dwóch.
Colistin został po raz pierwszy użyty w 1960 roku; jednak stosowanie tego środka zostało szybko przerwane, ponieważ spowodowało znaczną neurotoksyczność i nefrotoksyczność. Innymi słowy, kolistina spowodowała odpowiednio uszkodzenie nerwów i nerek.
W ostatnich latach wraz ze wzrostem oporności wielolekowej musieliśmy ponownie wprowadzić kolistynę, aby zwalczać bakterie, które obecnie są odporne na bardziej konwencjonalne antybiotyki. Kolistyna jest wyjątkowo skuteczna, ale działa na stosunkowo mało bakteryjnych patogenów, takich jak P aeruginosa , gatunki Acinetobacter i gatunki Klebsiella . Warto zauważyć, że wszystkie te różne typy bakterii mogą powodować infekcje krwi (posocznica) i infekcje płuc (zapalenie płuc), infekcje dróg moczowych, infekcje skóry i ran, jak również infekcje po operacji. Ponadto bakterie te zazwyczaj zakażają ludzi, którzy są bardzo chorzy i mają upośledzony układ odpornościowy.
Przenoszenie oporności na antybiotyki przez plazmidy
Co sprawia, że nowy szczep E. coli oporny na kolistynę jest kłopotliwy, ponieważ może przekazywać informacje genetyczne kodujące oporność na inne bakterie za pośrednictwem plazmidów (tj. Mcr-1 lub mechanizm oporności na polimyksynę za pośrednictwem plazmidu).
Jak doniesiono w The Lancet w listopadzie 2015 roku, chińscy badacze jako pierwsi odkryli ten nowy superbakter. Naukowcy odkryli te oporne bakterie podczas rutynowego projektu inwigilacji badającego oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wśród komensalnych Escherichia coli uzyskanych od zwierząt dostarczających żywność.
W międzyczasie chińskie odkrycie tej bakterii i tej bakterii, która pojawiła się w Walter Reed National Military Center, gdzie badacze federalni ją zidentyfikowali, ten superbakter został zidentyfikowany również w kilku innych krajach, co oznacza, że rozprzestrzenił się już na całym świecie.
Na szczęście dalsze badania prowadzone przez National Antimicrobial Resistance Monitoring System - skoordynowane wysiłki pomiędzy USDA, Health and Human Services (HHS), a różnymi stanowymi i lokalnymi departamentami zdrowia - pokazują, że izolaty E. coli odpornej na kolistynę są rzadkie . Ponadto izolaty Salmonella i Klebsiella , inne typy bakterii, nie wykazały obecności genu mcr-1.
Przeniesienie informacji genetycznej między bakteriami jest dość płynne. Nie tylko bakterie mogą przekazywać informacje kodujące oporność na potomstwo - określane jako przenoszenie wertykalne - ale bakterie mogą również przekazywać takie informacje za pomocą poziomego transferu genów. Innymi słowy, nawet po utworzeniu bakterii może ona zbierać informacje genetyczne od innej bakterii.
Dokładniej, ten proces poziomego transferu genów odbywa się za pośrednictwem plazmidów lub swobodnie pływających fragmentów małego, kolistego, dwuniciowego DNA, które są oddzielone od chromosomalnego DNA komórki. Plazmidy zawierają informacje, które zapewniają korzyści genetyczne dla bakterii, takie jak odporność na antybiotyki. Przy poziomym transferze genów plazmidy są przenoszone między bakteriami.
Ustawmy poziomy transfer genów oporności na antybiotyki w perspektywie za pomocą (choć nieco głupiej) analogii. Wyobraź sobie, że byłeś na imprezie, a inna osoba miała magiczną zdolność przeciwstawiania się cyjanom. Ta magiczna zdolność została zakodowana w jej genach i mogła zostać przekazana jej dzieciom. Dodatkowo zdolność ta może zostać przeniesiona na inną osobę po prostu popijając jej koktajl. Zanim się zorientujesz, wszyscy wypijają drinka. Co więcej, inni biesiadnicy na imprezie mają własne magiczne odporności na truciznę, którą z kolei dzielą z innymi za pomocą własnej gorzały. Zanim się zorientujesz, niektórzy uczestnicy imprez zgromadzili mnóstwo odporności, które pomogą im walczyć z różnymi truciznami.
Wniosek
Zagrożenie egzystencjalne, które może przenosić oporność na colistyn, może budzić niepokój. Jako osoba fizyczna, możesz przyczynić się do ograniczenia oporności na antybiotyki poprzez przyjmowanie antybiotyków tylko wtedy, kiedy potrzebujesz. Powinieneś również upewnić się, że zakończyłeś cały cykl antybiotyków, ponieważ przedwczesne zaprzestanie wywołuje wzrost szczepów lekoopornych. Wreszcie, ponieważ mcr-1 E. Coli i inne bakterie można znaleźć w produktach mięsnych i drobiowych, zawsze dobrze jest gotować jedzenie przed spożyciem.
Źródła:
Bhalodi A, Nicolau DP. Zasady terapii przeciwbakteryjnej i farmakologii klinicznej leków przeciwdrobnoustrojowych. W: Hall JB, Schmidt GA, Kress JP. eds. Zasady opieki krytycznej, 4e . Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2015. Dostęp do 29 maja 2016 r.
Carroll KC, Hobden JA, Miller S, Morse SA, Mietzner TA, Detrick B, Mitchell TG, McKerrow JH, Sakanari JA. Genetyka mikrobiologiczna. W: Carroll KC, Hobden JA, Miller S, Morse SA, Mietzner TA, Detrick B, Mitchell TG, McKerrow JH, Sakanari JA. eds. Jawetz, Melnick i Adelberg's Medical Microbiology, 27e . Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2015. Dostęp do 29 maja 2016 r.
Liu, Yi-Yun i in. Pojawienie się mechanizmu oporności na colistynę za pośrednictwem plazmidu MCR-1 u zwierząt i ludzi w Chinach: badanie mikrobiologiczne i biologiczne molekularne. The Lancet Infectious Diseases , Volume 16, Issue 2, 161 - 168.
Ram S, Rice PA. Rozdział 144. Infekcje gonokokowe. W: Longo DL, Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL, Jameson J, Loscalzo J. eds. Harrison's Principles of Internal Medicine, 18e . Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2012. Dostęp do 25 października 2014 r.