Ostrogi trakcyjne, znane również jako osteofity trakcyjne lub osteofity nieprzylegające do kości, to ostrogi kostne, które tworzą się w pobliżu kręgosłupa, zgodnie ze stroną internetową Radiopedii. Radiopedia mówi, że te formacje można zauważyć na zdjęciu rentgenowskim około 2 - 3 milimetrów od płytki końcowej.
Kiedy ostrogi trakcyjne są małe, mają tendencję do wiązania się z chorobą zwyrodnieniową, szczególnie zwyrodnieniową chorobą dyskową i / lub spondylozą.
Mogą wskazywać niestabilność kręgosłupa, mówi Radiopedia. Biely, et. glin. w artykule zatytułowanym "Kliniczna niestabilność kręgosłupa lędźwiowego: diagnoza i interwencja" opublikowanego w numerze tomu 18 w praktyce ortopedycznej wylicza ostrogi trakcyjne jako jeden ze znaków na prześwietleniu rentgenowskim, które mogą wskazywać na niestabilność w podsystemie wsparcia (który składa się z kręgosłupa i więzadeł) kręgosłupa. FYI, są w sumie 3 podsystemy i współdziałają ze sobą, aby ustabilizować twój kręgosłup.
Radiopedia mówi także, że większe nie-marginalne ostrogi są często wynikiem fuzji pomiędzy nie-marginalną i albo marginalną, albo nie-marginalną ostrogą z sąsiedniej kręgowej płytki końcowej.
Ten rodzaj bodźca trakcyjnego może wskazywać, że procesy zapalne są w pracy.
Co ostrogi trakcyjne uczą nas o zwyrodnieniu kręgosłupa i spondylozie
Trakcyjne osteofity są w rzeczywistości mniej powszechnymi z dwóch typów, które rozwijają się na kręgosłupowej płycie końcowej.
Bardziej powszechną odmianą jest osteofit pazurów. Zarówno osteofity szponowe, jak i trakcyjne mają ten sam rodzaj tkanki i powstają w tym samym procesie zwyrodnieniowym.
Aby lepiej zrozumieć zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowego, Kasai, et. al., przeanalizował prawie 3000 pacjentów prześwietlenia. Wszyscy pacjenci w badaniu mieli ponad 60 lat.
Naukowcy zwrócili szczególną uwagę na przód (zwany wcześniej) kręgosłupa. Ich badania zostały opublikowane w 2009 roku w BMC Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe w artykule zatytułowanym "Kierunek powstawania przedniego odcinka kręgosłupa lędźwiowego".
Naukowcy odkryli 14 250 par ostróg trakcyjnych i zaklasyfikowali je do 6 różnych grup w oparciu o kierunki, w których przedłużono osteofity (w stosunku do najbliższego krążka międzykręgowego). Oto podział grup:
- Grupa A nie miała osteofitów.
- Grupa B, ostrogi rozciągnięte w kierunku najbliższej płyty. Z bocznego widoku wygląda jakby wskazywały na krążek międzykręgowy.
- W grupie C górna / dolna para osteofitów wskazywała na siebie w takim stopniu, że utworzyli prawie pełny most kostny wzdłuż ich wspólnego krążka międzykręgowego.
- W grupie D górna / dolna para osteofitów była skierowana od siebie. Innymi słowy, góra skierowana w górę, a dolna skierowana w dół.
- W grupie E osteofity przebiegały prawie równolegle do górnej i dolnej linii dysku / trzonu kręgu.
- A w grupie F była trochę inna kategoria. Naukowcy nazwali osteofity w tej grupie "niezgrupowane".
Najczęściej obserwowane osteofity zlokalizowane były w odcinku lędźwiowym L1-2 i L2-3. Szczególną formacją (tj. Odpowiadającą grupom opisanym powyżej) najczęściej spotykaną w tych stawach była Grupa B - krawędzie osteofitu skierowane w stronę najbliższego dysku, z górną skierowaną w dół i dolną skierowaną do góry. Ale osteofity położone poniżej kręgosłupa (L3-4, L4-5 i L5-S1) były odmiany grupy D, a ostrogi wskazywały od najbliższej tarczy (tj. Górna krawędź skierowana ku górze i dolna krawędź ostro zakończona) na dół.)
O ile kierunek i typ osteofitu mogą być jedynie rozróżnieniem, które może wprowadzić lekarz, tego rodzaju badania pomagają społeczności medycznej wyjaśnić, w jaki sposób kości tworzą się w kręgosłupie, i dowiedzieć się więcej o procesie zwyrodnieniowym.
Zasadniczo, zwiększony ruch lub elastyczność między trzonami kręgowymi stawu kręgosłupa kładzie nacisk na proces kostnienia, który zachodzi w kręgosłupie, co z kolei prowadzi do zmian w kościach. Z tego powstają osteofity. Innymi przyczynami ostróż trakcyjnych są kostnienie więzadła podłużnego przedniego i / lub pierścienia włóknistego tarczy. (Pierścień włóknisty jest twardym okryciem zewnętrznym krążka międzykręgowego.)
> Źródła:
> Holland, M. Non-marginalny osteofit. Witryna radiopaedia.org.
> Kasai, Y., Kawakita, E., Sakakibara, T., Akeda, K., Uchida, A. Kierunek powstawania przedniego odcinka kręgosłupa lędźwiowego. BMC Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe. 2009.
> Biely >, S., PT, DPT, OCS, MTC, Smith, S., PT, PhD., > Silfes >, S., PT Ph.D. Niestabilność kliniczna kręgosłupa lędźwiowego: diagnostyka i interwencja. Praktyka ortopedyczna Tom. 18.