Ukierunkowane terapie są nowszą terapią raka piersi, która może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi terapiami. W przeciwieństwie do tradycyjnej chemioterapii, która atakuje szybko rosnące komórki, ukierunkowane terapie bezpośrednio atakują komórki nowotworowe lub szlaki sygnałowe, które przyczyniają się do wzrostu komórek nowotworowych. Z tego powodu wiele leków może mieć mniej skutków ubocznych niż chemioterapia.
Ukierunkowane terapie są dostępne dla osób z rakiem piersi z dodatnim receptorem estrogenu, z rakiem piersi HER 2 dodatnim , a nawet z potrójnym negatywnym rakiem piersi.
Leki te czasami działają bardzo dobrze, ale podobnie jak inne leki stosowane w leczeniu przerzutowego raka piersi, oporność zwykle rozwija się z czasem. Niektóre z tych leków są stosowane zarówno we wczesnym stadium, jak iw przerzutowym raku piersi, podczas gdy inne są stosowane głównie u osób z przerzutowym rakiem piersi.
W przypadku HER2 Positive Cancer
Jak zauważono wcześniej, w około 25 procentach raków sutka, gen znany jako ludzki receptor 2 wzrostu naskórka (lub HER2 / neu) powoduje nadmierną ekspresję białka (receptorów) HER2 na powierzchni komórek raka sutka.
Podobnie, w pewien sposób, do mechanizmu, w którym receptory estrogenu są odpowiedzialne za sygnalizację wzrostu i proliferacji komórek rakowych, receptory HER2 mogą powodować wzrost i proliferację nowotworów HER2-dodatnich.
Leki, które zakłócają te receptory, zakłócają zatem sygnał dla tych komórek rakowych, ograniczając ich wzrost.
Leki skierowane na HER 2 obejmują:
- Herceptyna (trastuzumab) - Herceptin podawany jest dożylnie zazwyczaj raz w tygodniu lub raz na trzy tygodnie. Efekty uboczne obejmują gorączkę i dreszcze na początku. Niewydolność serca może rozwinąć się u trzech do pięciu procent osób leczonych lekiem, ale w przeciwieństwie do niewydolności serca związanej z lekami do chemioterapii, takimi jak Adriamycyna (doksorubicyna), ta niewydolność serca może być odwracalna po zakończeniu leczenia. Skutki uboczne Herceptin zwykle ulegają poprawie w miarę upływu czasu.
- Kadcyla (ado-trastuzumab) - Kaydcyla to lek zawierający zarówno Herceptin, jak i bardzo silny lek do chemioterapii o nazwie emtansine. Część Herceptin leku wiąże się z komórkami nowotworowymi dodatnimi dla HER2, ale zamiast po prostu blokować receptor, aby zapobiec wiązaniu hormonów wzrostu, dostarcza "ładunku" - prawa leku do chemioterapii do komórek rakowych.
Herceptin pozwala na wejście chemioterapii do komórek nowotworowych, gdzie uwalniana jest emtansyna. Podczas gdy ten środek do chemioterapii jest dostarczany głównie do komórek rakowych, istnieje również pewne ogólne wchłanianie leku do układu krążenia.
Z tego powodu lek może mieć działania niepożądane typowe dla leków stosowanych w chemioterapii obejmują supresję szpiku kostnego i neuropatię obwodową. Kaydycla może być skuteczny nawet u ludzi, dla których Herceptin był nieskuteczny. - Perjeta (pertuzumab) - Perjeta została zatwierdzona przez FDA do leczenia przerzutowego raka piersi w 2013 r., A następnie badania wykazały wzrost wskaźnika przeżywalności u kobiet z rakiem piersi z przerzutami (HER2-pozytywny), którzy są leczeni tym lekiem. Może być stosowany samodzielnie lub w skojarzeniu z Herceptin lub chemioterapią.
- Tykerb (lapatynib) - Tykerb atakuje również komórki HER 2-pozytywnego raka piersi, ale przez inny mechanizm niż Herceptin. Tykerb, który w przeciwieństwie do Herceptinu nie jest przeciwciałem, może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z Herceptin lub chemioterapią. Najczęstsze działania niepożądane to wysypka, która wydaje się podobna do trądziku (ale nie jest leczona jak trądzik) i biegunka.
Skutki uboczne tych leków
Herceptin, Kaydcyla i Perjeta mają podobne mechanizmy działania, a więc podobne efekty uboczne. Jednym z bardziej niepokojących skutków ubocznych tych leków jest uszkodzenie serca. Twój lekarz onkolog może zalecić badania przesiewowe serca przed rozpoczęciem stosowania tych leków i poinformuje cię o objawach wskazujących, że powinieneś zadzwonić.
W przypadku raka receptora estrogenowego z dodatnim rakiem
W przypadku kobiet z rakiem piersi z receptorem hormonalnym dostępne są również terapie celowane. Leki te są stosowane u kobiet w wieku pomenopauzalnym (lub przed menopauzą i otrzymujących terapię hipolipemizującą) w celu zwiększenia skuteczności terapii hormonalnych.
Narkotyki obejmują:
- Ibrance (palbociclib ) - Lek ten hamuje enzymy zwane kinazami zależnymi od cyklin (CDK4 i CDK6) i jest stosowany po wystąpieniu raka piersi z receptorem estrogenowym u kobiety po menopauzie, która staje się oporna na terapię hormonalną. Może być stosowany wraz z inhibitorem aromatazy, takim jak Femara (letrozol) lub z lekiem przeciwestrogenowym Faslodex (fulwestrant).
- Afinitor (everolimus) - lek ten blokuje białko w ciele znanym jako mTOR. Affinitor jest zwykle stosowany w przypadku receptora estrogenowego o pozytywnym i nowotworu HER 2 ujemnego po tym, jak staje się oporny na inhibitor aromatazy, taki jak Aromatase (exemastine).
W przypadku potrójnie negatywnego raka piersi
Nowotwory, które są negatywne pod względem receptora estrogenowego, negatywny w stosunku do receptora progesteronowego i negatywny pod względem HER 2 (potrójnie ujemny rak sutka) mogą być większym wyzwaniem w leczeniu, ponieważ terapie hormonalne i HER 2 terapie są zwykle nieskuteczne. Chociaż rzadko stosuje się go w tym czasie, celowaną terapię Avastin można rozważyć u niektórych osób.
- Avastin (bevacizumab) - to już nie jest powszechnie stosowane w leczeniu raka piersi z powodu czasami ciężkich krwawień. Jest klasyfikowany jako inhibitor angiogenezy. Termin angiogeneza oznacza "nową krew" i odnosi się do nowych naczyń krwionośnych, które muszą uformować się, aby umożliwić wzrost nowotworów.
Inhibitory angiogenezy działają, zapobiegając rozwojowi nowych naczyń krwionośnych i zasadniczo "zagłodzenia" raka.
> Źródła:
> DeVita, Vincent., Et al. Cancer: Principles & Practice of Oncology. Rak piersi. Wolters Kluwer, 2016.
> Liedtke, C. i H. Kolberg. Terapia systemowa zaawansowanych / przerzutowych dowodów na obecność raka piersi w przyszłości i przyszłe koncepcje. Pielęgnacja piersi . 2016. 11 (4): 275-281.