Skład łez i ich rola w zdrowiu oczu

Twoje łzy są oczywiście zrobione z wody z odrobiną soli, tak jak smakowałeś, kiedy miałeś dobry okrzyk. Ale czy są inne składniki we łzach? Czy niektóre łzy różnią się od innych?

Łzy są wytwarzane w łzach łzowych (kanałach łzowych) znajdujących się w zewnętrznych rogach powiek. Te gruczoły wytwarzają łzy z osocza krwi, wybierając niektóre składniki, ale nie inne.

Podstawowe składniki łez to:

Skład podstawowych łez, które smarują oczy

Łzy odgrywają ważną rolę w utrzymaniu nas w zdrowiu. Łzy sprawiają, że powierzchnia naszych gałek ocznych jest czysta i wilgotna i pomaga chronić oczy przed uszkodzeniem. Chociaż wydaje się, że są niczym więcej niż wodą, nasze łzy są dość skomplikowane. Łzy są zrobione ze śluzu, wody i oleju i każda odgrywa rolę w oku.

Nasze łzy zawierają również naturalne antybiotyki zwane lizozymami. Lizozymy pomagają utrzymać zdrową powierzchnię oka poprzez zwalczanie bakterii i wirusów.

Ponieważ rogówka nie ma naczyń krwionośnych, łzy zapewniają również środki do dostarczania składników odżywczych do komórek.

Odruchowe łzy od substancji drażniących

Kiedy twoje oko jest podrażnione, wytwarza odruchowe łzy, aby zmyć środki drażniące. Prawdopodobnie wylewasz kilka łez podczas siekania cebuli lub gdy dostajesz się do oczu.

Emocjonalne łzy

Łzy, które przelewasz, gdy pokonujesz emocje, mają wyższą zawartość białka niż łzy płynące z substancji drażniących. W klasycznym eksperymencie Badacz odkrył, że łzy emocjonalne mają więcej hormonów, w tym prolaktynę, hormon adrenokortykotropowy i enkefalinę leucyny.

Łzy, kiedy śpisz

Kiedy śpisz, twoje łzy dodają mniej wody i białka do twoich łez, ale zwiększają liczbę przeciwciał, a komórki zwalczające infekcje również migrują do worka spojówkowego.

Tears As You Age

Wraz z wiekiem zwykle wytwarzasz mniej łez objętościowych, co może prowadzić do rozwoju suchych oczu. Białka, które zwykle twoją łzawiącą, zmniejszają łzy.

Źródło:

> Bartlett JD, Jaanus SD. Clinical Ocular Pharmacology, wydanie 5 . St. Louis, MO: Butterworth Heinemann; 2008.