Oś czasu fizycznych procesów zachodzących wkrótce po śmierci
Trudno uogólniać, w jaki sposób ludzie będą reagować na temat śmierci, ponieważ każdy z nas jest wyjątkowy, ale ogólnie odczuwamy dyskomfort na myśl o własnej śmiertelności. Tym, co często leży u podstaw tego niepokoju, jest myślenie o procesie umierania i lęku przed przedłużającą się lub bolesną śmiercią, a nie o stanie śmierci.
Jak na ironię, pomimo tego, że spędziliśmy całe życie chodząc w tym samym ciele i starając się jak najlepiej się nim zaopiekować (lub żałując, że byśmy tego nie zrobili), niewielu wydaje się zastanawiać, co dzieje się z ich fizycznymi pozostałościami tuż po śmierci.
Oto harmonogram zaangażowanych procesów, zakładając, że zmarły pozostaje niezakłócony, w tym przejście od pierwotnej wiotkości do wtórnej wiotczenia
Moment śmierci
Często myślimy o chwili śmierci jako o tym, że kończy się bicie serca i oddech. Uczymy się jednak, że śmierć nie jest natychmiastowa. Uważa się, że nasz mózg nadal "pracuje" przez 10 minut po śmierci, co oznacza, że nasze mózgi mogą być w pewnym sensie świadome naszej śmierci. Badania są jednak bardzo wstępne.
W szpitalu jest kilka wymagań, które lekarze określają dla śmierci. Należą do nich brak pulsu, brak oddechu, brak odruchów i brak zwężenia źrenic w odpowiedzi na jasne światło. W sytuacji awaryjnej ratownicy szukają 5 oznak nieodwracalnej śmierci, aby ustalić, kiedy resuscytacja nie jest możliwa.
Definicja śmierci mózgu (w przeciwieństwie do "śmierci sercowej", która jest zdecydowanie najczęstsza, obejmuje neurologiczne kryteria braku odpowiedzi, brak odruchów pnia mózgu i niezdolność do oddychania bez wentylatora.
Diagnoza dotyczy wyłącznie osób przebywających w respiratorze i służy do stwierdzenia śmierci prawnej, na przykład przed dawstwem narządów.
Po potwierdzeniu śmierci, harmonogram procesów fizycznych wygląda następująco:
Godzina 1
W chwili śmierci wszystkie mięśnie ciała rozluźniają się, stan zwany pierwotną wiotkością .
Powieki tracą napięcie, źrenice rozszerzają się, szczęka może się otwierać, a stawy i kończyny ciała są elastyczne. Wraz z utratą napięcia w mięśniach skóra zwisa, co może spowodować wyraźne stawy i kości w ciele, takie jak szczęka lub biodra.
Ludzkie serce bije ponad 2,5 miliarda razy podczas przeciętnej ludzkiej długości życia, krążąc około 5,6 litra (6 kwarty) krwi przez układ krwionośny. W ciągu kilku minut od zatrzymania serca proces zwany bladym pośmiertnym powoduje, że zazwyczaj różowawy odcień osoby rasy kaukaskiej blednie, gdy krew wypływa z mniejszych żył w skórze.
W tym samym czasie ciało zaczyna schładzać się ze swojej normalnej temperatury 37 ° Celsjusza (98,6 ° Fahrenheita), aż do osiągnięcia temperatury otoczenia wokół niego. Znany jako algor mortis lub "chłód śmierci", obniżenie temperatury ciała następuje w nieco liniowym postępie - dwa stopnie Celsjusza w ciągu pierwszej godziny; o jeden stopień co godzinę. Umożliwia to naukowcom medycyny sądowej przybliżenie czasu śmierci, jeśli jest to konieczne, przy założeniu, że ciało nie jest całkowicie schłodzone iw zależności od innych zewnętrznych czynników, takich jak bycie w domu a na zewnątrz i wilgotność.
Gdy mięśnie się rozluźniają, ton zwieracza zmniejsza się, a mocz i kał przemijają.
Godziny od 2 do 6
Ponieważ serce nie pompuje już krwi, grawitacja zaczyna przyciągać ją do obszarów ciała położonych najbliżej ziemi (gromadzenie), procesu zwanego żywym zapaleniem . Jeśli ciało pozostaje nienaruszone wystarczająco długo (kilka godzin), części ciała znajdujące się najbliżej ziemi mogą rozwinąć czerwonawo-purpurowe przebarwienie (przypominające siniak) z gromadzącej się krwi. Embalmery czasami nazywają to "plamą pośmiertną".
Począwszy od około trzeciej godziny po śmierci, znowu w zależności od wielu czynników, chemiczne zmiany w komórkach organizmu powodują, że wszystkie mięśnie zaczynają się usztywniać.
Znane jako rigor mortis , pierwsze dotknięte mięśnie obejmują powieki, szczękę i szyję. W ciągu następnych kilku godzin, rygor mortis rozprzestrzenia się w twarz iw dół przez klatkę piersiową, brzuch, ręce i nogi, aż osiągnie palce rąk i nóg.
Co ciekawe, stary zwyczaj umieszczania monet na powiekach zmarłego mógł wywodzić się z chęci trzymania zamkniętych oczu, ponieważ rygor mortis dotyka ich najwcześniej. Ponadto nie jest niczym niezwykłym, że niemowlęta i małe dzieci umierają, aby nie wykazywać stanu pośmiertnego, być może ze względu na mniejszą masę mięśniową.
Godziny 7 do 12
Maksymalna sztywność mięśni w całym ciele występuje po około 12 godzinach z powodu pośmiertnego pośpiechu, chociaż wpływ na to będzie wiek zmarłego, kondycja fizyczna, płeć, temperatura powietrza i inne czynniki. W tym momencie kończyny zmarłego są trudne do poruszania się lub manipulowania. Kolana i łokcie będą lekko zgięte, a palce lub palce u nogi mogą wydawać się wyjątkowo krzywe.
Godziny 12 i później
Po osiągnięciu stanu maksymalnej pośmiertności, mięśnie zaczną się rozluźniać z powodu ciągłych zmian chemicznych w komórkach i wewnętrznego zaniku tkanki. Proces ten zachodzi stopniowo, przez okres od jednego do trzech dni, i zależy od warunków zewnętrznych, takich jak temperatura (zimno spowalnia proces). Skóra zaczyna kurczyć się, gdy wysycha, a włosy i paznokcie mogą wydawać się rosnąć.
Rdzeń pośrodku rozprasza się w odwrotnej kolejności, w jakiej się pojawił - od palców rąk i nóg, przez ramiona i nogi, a następnie w górę, przez klatkę piersiową, do szyi i twarzy. Ostatecznie (może to potrwać do 48 godzin), wszystkie mięśnie znów się zrelaksują, osiągając stan zwany wtórną wiotkością .
Podsumowanie zmian fizycznych w ciele po śmierci
Począwszy od momentu śmierci, fizyczne zmiany zaczynają mieć miejsce w ciele. Klasyczny "rygor mortis" lub usztywnienie ciała (z którego wywodzi się określenie "sztywność") zaczyna się około trzech godzin po śmierci i jest maksymalny w około 12 godzin po śmierci. Począwszy od około 12-godzinnego znaku, ciało znów staje się bardziej wiotkie, jak miało to miejsce w chwili śmierci.
Niektórzy ludzie nie chcą myśleć o zmianach w ciele po śmierci, podczas gdy inni chcą wiedzieć. Każdy jest inny i to bardzo osobista decyzja. Dla tych, którzy chcą wiedzieć, dowiadujemy się, że zmiany ciała prowadzące do śmierci, a po śmierci, nie są po prostu przypadkowym rozkładem. Nasze ciała są faktycznie zaprojektowane, aby zamknąć się i umrzeć w pewnym momencie w zaprogramowany sposób.
> Źródła:
> Encyklopedia Śmierci i Umierania. Rigor Mortis i inne zmiany pośmiertne. http://www.deathreference.com/Py-Se/Rigor-Mortis-and-Pozostałe-Postmortem-Changes.html
> Madea, B. Metody ustalania czasu śmierci. Medycyna sądowa, medycyna i patologia . 2016. 12 (4): 451-485.
> Wagenveld, I., Blokker, B., Wielopolski, Y. et al. Total CT TK i MR cechy pośmiertnej zmiany zgonów w szpitalach. PLoS One . 2017. 12 (9): e0185115.