Czy istnieje coś takiego jak zbyt dużo czerwonych krwinek? Kiedy większość ludzi myśli o problemach z krwinkami czerwonymi, myślą o anemii , zmniejszonej liczbie krwinek czerwonych, ale zbyt wiele czerwonych krwinek może stanowić problem. Nazywa się to czerwienicą lub erytrocytozą. Istnieją pewne techniczne różnice między nimi, ale często są używane zamiennie.
Problem zbyt wielu czerwonych krwinek
Dlaczego uważasz, że więcej jest lepsze niż niewystarczające, czerwienica może powodować poważne problemy. To pogrubia krew, ponieważ teraz jest więcej komórek w tej samej ilości płynu (nazywane plazą). Krew ta ma trudności z poruszaniem się w naczyniach krwionośnych i może powodować udary, zawały serca, zakrzepy krwi lub zator tętnicy płucnej (skrzepy krwi w płucach).
Objawy czerwienicy
Objawy czerwienicy są niejasne, a niektóre osoby nie mają żadnych objawów i są diagnozowane po rutynowej pracy laboratoryjnej.
- Osłabienie lub zawroty głowy
- Zmęczenie lub zmęczenie
- Bóle głowy
- Swędzenie, czasami po prysznicu lub kąpieli
- Ból stawów, zwykle duży palec u nogi
- Ból brzucha
- Zaczerwienienie twarzy
Diagnoza
Czerwienica jest identyfikowana przez pełną morfologię krwi . Liczba czerwonych krwinek (oznaczona RBC), hemoglobina i / lub hematokryt są podwyższone. Praca krwi zostanie powtórzona, aby wykluczyć błąd laboratoryjny.
Ważne jest, aby pamiętać, że normalne wartości różnią się w zależności od wieku i płci (po okresie dojrzewania) i wpływają na definicję czerwienicy.
Przeprowadzana jest inna praca w celu ustalenia, czy można zidentyfikować przyczynę. Obejmuje to pomiar poziomu tlenu (często nazywany pulsoksymetrem) i wykonanie oceny serca i płuc (RTG klatki piersiowej, EKG i echokardiogram), aby wykluczyć niski poziom tlenu jako przyczynę.
Można zmierzyć poziom erytropoetyny, hormon wydzielany przez nerki, który promuje wytwarzanie czerwonych krwinek. Można również wykonać aspirat i biopsję szpiku kostnego.
Wszystkie te terminy mogą brzmieć dla ciebie nowiutko. Jeśli twój lekarz je stosuje lub jeśli otrzymasz raport z laboratorium i masz problem z odczytaniem go, poproś o pomoc. Prowadzenie własnych badań może pomóc, ale posiadanie specjalisty wyjaśni ci je, ma dodatkową zaletę: wyjaśnią, co konkretnie oznaczają wyniki w odniesieniu do Ciebie.
Przyczyny
- Polycythemia vera : To rzadki stan szpiku kostnego. Zwykle masz również podwyższoną liczbę białych krwinek (leukocytozę) i podwyższoną liczbę płytek krwi (trombocytozę). Może to być spowodowane mutacją genetyczną zwaną JAK2.
- Rodzinny: Są to choroby dziedziczne, w których organizm produkuje więcej czerwonych krwinek niż się spodziewano.
- Warunki, które powodują niski poziom tlenu we krwi (niedotlenienie), takie jak:
- Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
- Choroba serca
- Bezdech senny
- Nadciśnienie płucne
- Guzy wydzielające erytropoetynę, takie jak:
- Rak wątrobowokomórkowy (rak wątroby)
- Rak nerkowokomórkowy (rak nerki)
- Nowotwory nadnerczy
- Czasami cysty w nerkach
Noworodki mogą również mieć policytemię, z którą zazwyczaj się wiąże
- Warunki związane z niskim poziomem tlenu podczas pobytu w macicy
- Transfuzja bliźniąt do bliźniaków: w tym stanie jeden bliźniak otrzymuje więcej krwi z łożyska niż drugi.
Leczenie
- Obserwacja: W przypadku bezobjawowego, lekarz może po prostu Cię obserwować
- Leczenie stanu podstawowego, który powoduje czerwienicę
- Phlebotomy: Krew jest usuwana z żyły zgodnie z harmonogramem, aby zapobiec powikłaniom. Krew często zastępuje się normalną solą fizjologiczną (płynem podawanym w żyle).
- Hydroksymocznik: hydroksymocznik, lek doustny, może być stosowany, jeśli nie można tolerować puszczenia krwi. Hydroksymocznik spowoduje zmniejszenie liczby krwinek: białych krwinek, czerwonych krwinek i płytek krwi.
- Interferon-alfa: Interferon-alfa może być stosowany do stymulacji układu odpornościowego w walce z nadprodukcją czerwonych krwinek.
- Aspiryna: Aspiryna może być stosowana w celu zmniejszenia ryzyka zakrzepów. Aspiryna zapobiega krzepnięciu płytek krwi.
- Ruksolitynib: Ruksolitynib można stosować u pacjentów z mutacją JAK2 i albo nie toleruje albo nie reaguje na leczenie hydroksymocznikiem.