U wielu osób z chorobą włosową zabieg jest leczniczy.
Cyste Pilonidalne są wyjątkowo bolesne. Rozdzierający ból w chorobie włosowej sprawia wrażenie, jakbyś przyciskał kość ogonową do ostrego kąta stołu i trzymał go tam.
Objawy choroby włosowej zwykle powracają z następującymi zakażeniami, stając się bardziej dotkliwe i bardziej bolesne. Co więcej, w skrajnych przypadkach, w których torbiele pilonidalne pozostają przez dłuższy czas, torbiele te były znane z prześledzenia od tylnego końca aż do łopatek.
Ponadto, jeśli nie jest leczona, torbiel włosowa może zainfekować krew i doprowadzić do śmiertelnej sepsy.
Dla większości, jedynym panaceum na przetrwałą chorobę włosową jest operacja.
Co to jest torbiel Pilonid?
Istnieje pewna debata, która dotyczy nie tylko najlepszego leczenia chirurgicznego torbieli włosowatej, ale także jej przyczyn. Torbiel pilonidalna występuje na poziomie rozszczepu międzygałkowego (fałdowanie między pośladkami) w mięsistym obszarze linii środkowej, leżącym nad kością krzyżową i kością ogonową. Chociaż kobiety również je otrzymują, torbiele pilonidalne zwykle dotykają młodych mężczyzn po okresie dojrzewania.
Oto jak powstaje torbiel włosowa:
- Uderzone lub wrastające mieszki włosowe - prawdopodobnie wraz z resztkami - łamią skórę i są zamknięte w torbieli.
- Torbiel zostaje zakażona tworząc pilonidalny ropień lub wrzód przepełniony cuchnącym ropą, która przecieka przez jeden lub więcej zatok przynasadowych.
- W miarę upływu czasu nawroty powracają, a drogi zatokowe rozprzestrzeniają się w górę wzdłuż dolnej części pleców.
Zidentyfikowano kilka potencjalnych czynników ryzyka dla choroby włoskowatej:
- Nadmiar włosów na ciele
- Siedząc przez dłuższy czas
- Tarcie
- Otyłość
- Ciasne ubrania
- Zła higiena (należy pamiętać, że wiele osób, które regularnie myją te cysty)
- Sakralne wgłębienie
Z historycznego punktu widzenia, podczas II wojny światowej, tak wielu młodych jeźdźców prowadzących dżipy rozwinęło chorobę pilonidalną, którą nazwano "siedliskiem jeepa" lub "chorobą jeepa".
Oprócz rozdzierającego bólu, tkliwości, obrzęku i drenażu ropy, choroba włosowa może również podnieść poziom białych krwinek i wywołać gorączkę.
Warto zauważyć, że w zależności od odwodnienia torbiel włosowa jest czasami mylona z ropniem w okolicy odbytu , zupełnie innym stanem.
Leczenie torbieli pilonidalnych
Ponieważ torbiele pilonidalne są zmianami, które często wymagają zabiegu chirurgicznego, antybiotyki w niewielkim stopniu przyczyniają się do stanu, o ile nie towarzyszy im również infekcja skóry (tj. Zapalenie tkanki łącznej).
Początkowo ropnie pilonidalne są nacinane i usuwane przez lekarza za pomocą znieczulenia miejscowego w warunkach podstawowej opieki lub w izbie przyjęć. Jednak interwencja ta jest zazwyczaj tymczasowym rozwiązaniem, ponieważ podrażnienie torbieli włosowatej i powiązanej z nią zatoki staje się powracającym problemem i punktem odniesienia dla dalszej infekcji. Często torbiele pilonidalne są znacznie bardziej inwazyjne niż się pierwotnie wydawały, a poza zabiegiem chirurgicznym ich prawdziwą głębokość obserwuje się jedynie za pomocą ultradźwięków.
W przypadku nawrotu choroby włosowatej torbiele pilonidalne są najlepiej leczone przez chirurga w sali operacyjnej pod wpływem dożylnej sedacji lub znieczulenia ogólnego. Chociaż sugerowano różne podejścia chirurgiczne, spójrzmy na dwa.
Pierwsze podejście polega na rozdzieleniu otwartych (tj. Nieprzywieralnych) zatok lub przewodów, rozcięciu torbieli i wyskrobaniu (tj. Odstaniu) podstawy i zszyciu brzegów (tj. Marsupializacji). Powstała rana pozostaje otwarta i może swobodnie spływać. Jeśli wybierzesz lub zaoferujesz tę opcję, ważne jest, aby usunąć ranę z włosów i gruzu i spotkać się z cotygodniową pielęgnacją ran, aż leczenie zostanie zakończone.
Druga opcja obejmuje całkowite usunięcie (tj. Wycięcie) torbieli i zatoki, a następnie umieszczenie odpływu ssącego przed zamknięciem rany. Przy bardziej rozległej chorobie resekcja jest również bardziej rozległa i konieczne może być utworzenie płatów skórnych w celu zamknięcia rany.
Takie opcje wymagają również dalszych działań.
Słowo od
Jeśli ty lub ktoś bliski doświadczasz choroby pilonidalnej, zdecydowanie musisz odwiedzić lekarza. Ten problem nie zniknie sam z czasem i z czasem się pogorszy. Co więcej, torbiele pilonidalne zagrażają twojemu ciału i zdrowiu i mogą prowadzić do śmiertelnego zakażenia krwi.
W przypadku torbieli pilonidalnej najlepiej wykonać operację chirurga na sali operacyjnej. Po prostu osuszenie ropnia powoduje tylko chwilową ulgę. Tak długo, jak cystka pilonidalna pozostaje nienaruszona, należy oczekiwać nawracającej infekcji, bólu, drenażu dużej ilości ropy i śledzenia. Nawet podczas operacji torbiele pilonidalne czasami powracają; jednak dla wielu osób operacja jest lecznicza.
> Źródła:
> Bullard Dunn KM, Rothenberger DA. Colon, Rectum i Anus. W: Brunicardi F, Andersen DK, Billiar TR, Dunn DL, Hunter JG, Matthews JB, Pollock RE. eds. Schwartz's Principles of Surgery, 10e . Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2014.
> Burgess BE. Rozdział 88. Zaburzenia anorektalne. W: Tintinalli JE, Stapczynski J, Ma O, Cline DM, Cydulka RK, Meckler GD, T. eds. Medycyna ratunkowa Tintinalli: wszechstronny przewodnik do nauki, 7e . Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2011.