Czy obawy poronienia są prawdziwe, czy po prostu stare opowieści żon?
Był czas, kiedy lekarze rutynowo zalecali kobietom w ciąży unikanie kotów w taki sam sposób, w jaki zalecały gotowanie wieprzowiny dobrze, aby uniknąć cukru u nadpobudliwych dzieci.
Chociaż mogły istnieć uzasadnienia dla tych twierdzeń - powiedzmy, przed połowy XX wieku, zanim epidemiologia i badania genetyczne potwierdziły, że są błędne - przekonania te w dużej mierze wpadły w sferę opowieści starej żony.
W taki sam sposób, jak mało prawdopodobne jest, aby niedogotowana wieprzowina spowodowała włośnicę , posiadanie kota lub porysowanie przez niego, prawdopodobnie nie zwiększy ryzyka poronienia.
Jak więc zaczęło się takie przekonanie?
Koty i toksoplazmoza
To prawda, że koty mogą być nosicielami mikroorganizmu znanego jako Toxoplasma gondii, który powoduje toksoplazmozę . Prawdą jest również, że toksoplazmoza jest jedną z wielu infekcji, które mogą powodować poronienie, zwykle w pierwszym trymestrze ciąży.
Jednak jest to dość duży krok, aby zasugerować, że twój kot automatycznie naraża cię na ryzyko. Badania faktycznie wykazały, że prawdopodobieństwo poronienia wywołanego przez T. gondii jest bardziej związane z jedzeniem skażonego, niedogotowanego mięsa niż posiadanie kota. W prawie wszystkich przypadkach, rzadko kiedy kot był uważany za problem.
Dlaczego koty rzadko przenoszą toksoplazmozę
W zasadzie koty nie są chronicznymi nosicielami T. gondii .
Po pierwsze, mają skłonność do zarażenia się i szybkiego opracowania przeciwciał neutralizujących infekcję. Na tym etapie nie mogą już przenosić pasożyta.
Aby kot domowy przekazał toksoplazmozę właścicielowi:
- Musiał mieć ostatnio kontakt z T. gondii.
- To nie rozwinęło jeszcze krążących przeciwciał przeciwko infekcji.
Po drugie, odkryte koty i badyle są bardziej narażone na kontakt z T. gondii ; toksoplazmoza u kotów domowych jest uważana za rzadką. T. gondii jest najczęściej spotykany u gryzoni lub surowego mięsa, więc jeśli kot nie mieszka wyłącznie na wolnym powietrzu i nie radzi sobie sam, jest mało prawdopodobne, aby został odkryty.
Na koniec, jeśli nie masz szansy, że Twój kot ma aktywną toksoplazmozę, najbardziej prawdopodobną drogą transmisji byłaby kontakt z kałem. W takim przypadku dobra higiena byłaby wszystkim, czego potrzeba, aby uniknąć nie tylko T. gondii, ale także innych rodzajów infekcji .
Porada dla właścicieli kotów
W sumie ryzyko zachorowania na toksoplazmozę u kota jest niskie. Mając to na uwadze, Centra Kontroli i Prewencji Chorób sugerują przestrzeganie tych środków ostrożności, aby zminimalizować ryzyko chorób przenoszonych przez kota, jeśli jesteś w ciąży lub masz upośledzenie odporności :
- Poproś kogoś, aby zmienił żwirek. Jeśli nie możesz, załóż rękawiczki podczas zmiany kuwety i umyj ręce mydłem i gorącą wodą.
- Zmieniaj żwirek każdego dnia. Mikroorganizm jest zakaźny od jednego do pięciu dni po wypróżnieniu kota.
- Nie karm kotów surowym mięsem.
- Trzymaj kota w pomieszczeniu.
- Uważaj na bezpańskich kotach i kociętach i unikaj dostawania nowego kota w czasie ciąży.
- Utrzymuj przykryte piaskownice na zewnątrz i zakładaj rękawice podczas prac ogrodowych, na wypadek, gdyby odkryty kot wypróżnił się w Twoim ogrodzie.
> Źródła
- > Centra kontroli i zapobiegania chorobom. "Toksoplazmoza - kobiety w ciąży". Atlanta, Georgia; opublikowane online 11 stycznia 2008 r .; zaktualizowano 10 stycznia 2013 r.
- > Cook, A .; Gilbert, R .; Buffolano, W .; et at. J. "Źródła zakażenia toksoplazmą u kobiet w ciąży: europejskie badanie wieloośrodkowego przypadku." British Medical Journal. 2000; 321 (7245) 142-147. .