7 opcji leczenia dla przykurczu Dupuytrena

1 -

Obserwacja

Przykurcz Dupuytrena to zwijanie się palców, które pojawia się w wyniku choroby Dupuytrena, problem z nieuregulowanym tworzeniem kolagenu w dłoni i palcach. Nadmiar tworzenia kolagenu powoduje utrwalone kolekcje, zwane guzkami i kolekcjami przypominającymi łańcuchy, zwane sznurami. To te linki ciągną palce do dłoni i uniemożliwiają całkowite wyprostowanie palców.

Tradycyjnym zaleceniem "leczenia" dla osób z tym schorzeniem było odczekanie przykurczu Dupuytrena tak długo, jak długo można go tolerować, a dopiero potem poddać się leczeniu chirurgicznemu. Oto, co lekarze nazywają "czujnym czekaniem". Powodem oczekiwania na leczenie chirurgiczne było to, że Dupuytren nigdy nie został wyleczony i powtórne leczenie prawdopodobnie będzie konieczne w późniejszym czasie. I, czekając na leczenie, liczba zabiegów potrzebnych przez cały okres życia pacjenta była ograniczona do minimum.

Ponieważ niektóre nowe metody leczenia oferują mniej inwazyjny sposób radzenia sobie z przykurczem Dupuytrena, niektórzy lekarze zalecają wczesne leczenie. W przypadku zastrzyków kolagenazowych i aponeurotomii igły powtórne leczenie nie stanowi problemu. Dlatego też, wczesne leczenie, gdy stan jest mniej ostry, staje się coraz bardziej popularne. I, nie czekając, prawdopodobieństwo w pełni poprawienia przykurczów jest znacznie lepsze, co z kolei sprawia, że ​​czekanie na leczenie jest znacznie mniej popularne.

2 -

Rozciąganie i zastrzyki

Kiedyś lekarze zalecali rozciąganie, szynowanie i wstrzykiwanie kortyzonu w tkankę Dupuytrena. Ogólnie rzecz biorąc, te zabiegi są w najlepszym wypadku jedynie czasowo pomocne, aw najgorszym przypadku mogą sprawić, że stan będzie postępował szybciej.

Zastrzyki z kortyzonu są czasami stosowane do wstrzykiwania guzowatego typu Dupuytrena (nie do sznurków) i może pomóc w zmniejszeniu guzków. Minusem jest to, że te guzki zwykle powracają z czasem do rozmiaru przed iniekcją, więc takie leczenie jest rzadko wykonywane. Ponadto możliwe są skutki uboczne zastrzyków kortyzonu, które mogą powodować problemy u niektórych osób.

Rozciąganie i szynowanie były częściej stosowane w przeszłości. Problem polega na tym, że te zabiegi wydają się bardziej pogarszać stan niż pomagać. Wiele osób instynktownie próbuje rozciągnąć zakleszczony palec, ale ogólnie rzecz biorąc praktyka ta powinna być zniechęcona.

Rozciąganie i szynowanie jest czasem stosowane po leczeniu, aby zwiększyć ruchomość stawów i zapobiec nawrotowi przykurczu. Ale tak naprawdę jest to skuteczne tylko jako leczenie pooperacyjne lub po zwolnieniu. W tym czasie zwykle zaleca się rozciąganie i szynowanie. Rozciąganie jako samodzielne leczenie na ogół nie jest pomocne.

3 -

Injekcje kolagenazy

Kolagenaza jest enzymem ekstrahowanym z bakterii. Enzym ten wstrzykuje się bezpośrednio do kępki tkanki Dupuytrena, a następnie pozwala na rozbicie ciasnej, skurczonej tkanki. Osoby, które otrzymują te zastrzyki, zwykle powracają do gabinetu lekarskiego następnego dnia, po tym jak enzym miał możliwość rozłożenia ciasnej tkanki. W tym momencie twój lekarz będzie silnie manipulował palcem, aby całkowicie rozerwać skurczoną tkankę.

Inhibitory Collagenase, sprzedawane pod nazwą handlową Xiaflex, stały się popularne, ponieważ są stosunkowo łatwe do wykonania i dlatego obecnie oferuje je wiele rodzajów lekarzy. Procedurę można wykonać całkowicie w gabinecie lekarskim, chociaż wymaga to, aby osoba wstrzyknięta powróciła w kolejne dni.

Minusem jest to, że kolagenaza ma dość specyficzne wskazania, co oznacza, że ​​nie jest to użyteczne leczenie dla wszystkich z Dupuytrenem. Niektórzy lekarze uważają, że mogą pomóc pacjentom bardziej w przypadku aponeurotomii igłowej lub zabiegu chirurgicznego, które są na ogół bardziej wszechstronnymi procedurami. Ponadto istnieje wysoki koszt kolagenazy i wiele planów ubezpieczeniowych nie obejmie leków.

4 -

Needle Aponeurotomy

Igła aponeurotomia to minimalnie inwazyjna procedura, która zamiast usuwania zakrzepłej tkanki Dupuytrena wykorzystuje punkt igły do ​​przecinania sznurków i łagodzenia przykurczy. Twój lekarz wykonuje małe nakłucia w skórze, bez nacięć i manipulując końcówką igły, przecina zakrzepłą tkankę w kilku miejscach.

Zwolennicy tej procedury mają kilka zalet:

• Jest bardzo bezpieczny. Powikłania mogą wystąpić, ale poważne komplikacje są niezwykłe.
• Jest niedrogi. W porównaniu do innych metod leczenia, aponeurotomia igłowa generalnie kosztuje znacznie mniej niż kolagenaza lub zabieg chirurgiczny.
• To jest łatwe. Jest to porównywalne, co oznacza, że ​​może nie być łatwe dla wszystkich, ale zwykle można je wykonać w czasie krótszym niż godzina, a obserwacja rzadko jest konieczna.

Możliwe są dolegliwości związane z aponeurotomią igły. Nie każdy ma typ Dupuytrena, który będzie skutecznie leczony za pomocą igły. Ponadto nawrót choroby może być powszechny. Powtarzanie procedury nie jest na ogół problemem, ale nawroty pojawiają się szybciej po procedurze igły w porównaniu z leczeniem chirurgicznym.

5 -

Chirurgia

Chirurgia od dawna jest najczęstszą formą leczenia przykurczu Dupuytrena. Istnieje wiele odmian tego, jak można wykonać zabieg chirurgiczny i jak obszerny musi być. Podczas operacji wykonuje się nacięcie bezpośrednio na obszarze Dupuytrena, usuwa się nienormalną tkankę, a nacięcia są zszyte.

Zaletą leczenia chirurgicznego jest to, że nawet w najbardziej zaawansowanych stadiach Dupuytrena istnieje zwykle coś, co można zrobić z chirurgicznego punktu widzenia. Bardziej rozległy Dupuytren może wymagać bardziej obszernej operacji, ale prawie zawsze można zająć się nacięciem.

Ponadto, podczas gdy wszystkie te procedury odnoszą się do skurczonej tkanki Dupuytrena, żadna z nich nie leczy stanu podstawowego zwanego chorobą Dupuyrena. Dlatego też nawrót przykurczu jest zawsze możliwy, bez względu na to, jakie leczenie jest wykonywane. Średni czas między leczeniem a nawrotem jest najdłuższy (co oznacza, że ​​ludzie nie wymagają powtarzania leczenia przez większość czasu) z zabiegiem chirurgicznym w porównaniu z zastrzykami lub zabiegiem na igłę.

Główną wadą operacji jest to, że powrót do zdrowia po zabiegu może powodować dyskomfort i może być przedłużony. Ludzie mogą mieć bandaże na tygodnie i szyny na miesiące. W leczeniu często stosuje się fizykoterapię. W porównaniu z procedurą kolagenazy lub igły, powrót do zdrowia po operacji jest znacznie bardziej zaangażowany. Wynika to z tego, że twój chirurg może być w stanie zająć się bardziej chirurgicznie niż dzięki mniej inwazyjnym opcjom.

6 -

Chirurgia rewizyjna

Jak wspomniano wcześniej, jednym z głównych problemów w leczeniu przykurczu Dupuytrena jest to, że podstawowy problem pozostaje niezmieniony. Choroba Dupuytrena jest stanem, który powoduje, że kolagen w twoim ciele jest źle regulowany. Ludzie z tym schorzeniem wytwarzają zbyt dużo kolagenu i bardzo dobrze nie rozkładają starego kolagenu. Opisane tu zabiegi są leczeniem symptomu tego problemu - nie odnoszą się do podstawowego stanu.

Któregoś dnia spodziewamy się, że będziemy w stanie zaoferować leki pacjentom z Dupuytrenem, aby zapobiec postępowi lub nawrotowi przykurczów. Jednak do tego czasu utknęliśmy tylko w leczeniu objawów choroby Dupuytrena. Z tego powodu Dupuytren może i prawie zawsze wróci. W takich przypadkach można rozważyć dalsze leczenie.

Powtórzenie operacji może być trudne i zdecydowanie nie tak proste jak początkowa operacja Dupuytrena. Z powodu tworzenia się blizny , normalna anatomia i płaszczyzny tkankowe w obrębie dłoni ulegają zniekształceniu, co powoduje, że operacja zmiany (powtórzenia) jest znacznie bardziej podatna na komplikacje. W rzeczywistości niektóre badania wykazały odsetek powikłań do 10 razy wyższych w sytuacjach chirurgii rewizyjnej.

7 -

Ratownictwo

Są chwile, kiedy leczenie nie działa tak dobrze, jak się spodziewano lub gdy postępy Dupuytrena mimo leczenia. U niektórych osób przykurcz palców posunął się do takiego stopnia, że ​​nie można go już naprawić, nawet przy agresywnym leczeniu. W takich sytuacjach może być konieczna procedura ratunkowa.

Procedura ratunkowa jest procedurą, która nie służy do rozwiązania problemu, ale raczej do uczynienia sytuacji tak znośną, jak to tylko możliwe. Niektóre procedury ratunkowe rzadko wykonywane w leczeniu przykurczu Dupuytrena obejmują:

• Stawowa fuzja : Stawowa fuzja to zabieg chirurgiczny, polegający na stałym ustawieniu stawu w pozycji i rozrostowi kości, tak aby nigdy się nie zginał. Kiedy połączenie zostanie zespolone, nie będzie już się kurczyć, nawet jeśli Dupuytren się rozwinie.
• Mocowanie zewnętrzne : Zewnętrzny stabilizator to urządzenie przymocowane do kości, które może rozciągać miękkie tkanki wokół stawu przez długi czas. U osób z bardzo skurczonymi tkankami pomocne może być rozciąganie się na tygodnie lub miesiące.
• Amputacja : amputacja palca rzadko jest wykonywana u Dupuytrena, ale może być pomocna w najtrudniejszych sytuacjach. Szczególnie w małych palcach - oraz u osób ze znacznymi ograniczeniami w funkcjach ręcznego usuwania cyfry może być pomocne w niektórych rzadkich sytuacjach.

Ponownie, zabiegi ratunkowe są zarezerwowane dla najcięższych sytuacji, które zazwyczaj zawiodły bardziej tradycyjnych metod leczenia. Możliwe są jednak kroki, które należy podjąć w tych trudnych okolicznościach.

> Źródła:

> Becker GW, Davis TR: Wynik leczenia chirurgicznego pierwotnej choroby Dupuytrena: Systematyczny przegląd. J Hand Surg Eur Vol 2010; 35 (8): 623-626.

> Czarny EM, Blazar PE. "Choroba Dupuytrena: ewoluujące zrozumienie odwiecznej choroby" J Am Acad Orthop Surg. 2011 Dec; 19 (12): 746-57.

> Denkler K: Powikłania chirurgiczne związane z fasciektomią dla choroby Dupuytrena: 20-letni przegląd literatury angielskiej. Eplasty 2010; 10: e15.

> Hindocha S, Stanley JK, Watson S, Bayat A: Ponowne badanie skazy Dupuytrena: ocena wskaźników prognostycznych ryzyka nawrotu choroby. J Hand Surg Am 2006; 31 (10): 1626-1634.

> Hurst LC, Badalamente MA, Hentz VR, et al: CORD I Grupa badana: Injectable collagenase Clostridium histolyticum for Dupuytren's contracture. N Engl J Med 2009; 361 (10): 968-979.

> Van Rijssen AL, Gerbrandy FS, Ter Linden H, Klip H, Werker PM: Porównanie bezpośrednich wyników przezskórnej fasciotomii igłowej i ograniczonej fasciektomii z powodu choroby Dupuytrena: 6-tygodniowe badanie kontrolne. J Hand Surg Am 2006; 31 (5): 717-725.