Aimovig: Podejście do zapobiegania migrenie?

Aimovig jest przeciwciałem monoklonalnym, które zapobiega migrenom

Istnieją dwa rodzaje terapii migrenowej: aborcyjna lub profilaktyczna. Zabiegi przerywane są stosowane podczas ataku migreny, w celu zatrzymania go. Tryptany i NLPZ, takie jak acetaminofen i ibuprofen (Advil) są nieskutecznymi terapiami.

Zabiegi profilaktyczne mają na celu zmniejszenie częstości i nasilenia migrenowych bólów głowy. Leki te są szeroko klasyfikowane jako doustne leki zapobiegające migrenie (OMPM) i obejmują leki przeciwdepresyjne, przeciwdrgawkowe i beta-blokery.

W artykule opublikowanym w listopadzie 2017 r. W New England Journal of Medicine , Goadsby i współautorzy zbadali zdolność Aimovig do (erenumabu) w celu zapobiegania atakom migreny. W przeciwieństwie do obecnych OMPM, Aimovig jest produktem biologicznym - przeciwciałem monoklonalnym. W szczególności Aimovig zapobiega migrenom poprzez blokowanie receptora peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP), który jest powiązany z aktywacją migreny.

Kto był objęty próbami Aimoviga?

Podczas badań klinicznych fazy 2 i fazy 3 test Aimovig był badany u pacjentów z epizodyczną i chroniczną migreną.

Migreny epizodyczne definiuje się jako mniej niż 15 migren lub dni bólu głowy na miesiąc, z lub bez aury. Migreny przewlekłe definiuje się jako co najmniej 15 dni bólu głowy na miesiąc. Co najmniej osiem z tych piętnastu dni to dni migreny z aurą lub bez niej.

Migreny epizodyczne są częstsze - około 90 procent osób z migrenami je ma.

Od 5 do 8 procent osób z migrenami ma chroniczne migreny.

O wersji próbnej

W artykule opublikowanym w listopadzie 2017 r. W New England Journal of Medicine , Goadsby i współautorzy zbadali zdolność Aimovig do zapobiegania atakom migreny.

W tym badaniu było 995 dorosłych uczestników podzielonych na dwie grupy eksperymentalne i grupę kontrolną.

Grupa kontrolna otrzymała iniekcję placebo, a grupy eksperymentalne otrzymały podskórny zastrzyk Aimovig w dawce 70 mg lub 140 mg, podawane w sześciu dawkach w odstępie czterech tygodni.

Według autorów obie dawki "zmniejszają częstość migreny, wpływ migreny na codzienne czynności i stosowanie ostrych leków specyficznych dla migren w okresie 6 miesięcy".

Na początku liczba dni migrenowych, których doświadczali każdego miesiąca uczestnicy badania wynosiła 8,3 dni. Pomiędzy czwartym a szóstym dniem leczenia liczba dni migrenowych zmniejszyła się odpowiednio o 3,2 i 3,7 w grupie Aimovig w dawce 70 mg i grupie Aimovig w dawce 140 mg.

Pomiędzy początkiem badania a 4-6 miesiącami leczenia w grupie 70 mg 43,3 procent pacjentów doświadczyło co najmniej 50-procentowego zmniejszenia liczby napadów migrenowych w każdym miesiącu.

Pomiędzy rozpoczęciem badania a 4-6 miesiącami leczenia, w grupie 140 mg, 50 procent pacjentów doświadczyło co najmniej 50 procentowego zmniejszenia liczby napadów migrenowych w każdym miesiącu.

Pomiędzy rozpoczęciem badania a 4-6 miesiącami leczenia, u osób otrzymujących placebo, 26,6 procent doświadczyło co najmniej 50-procentowego zmniejszenia liczby napadów migrenowych w każdym miesiącu.

Liczba dni, w których pacjenci musieli stosować specyficzne leki do leczenia ostrych migreny zmniejszono o 1,1 dnia w grupie 70 mg i 1,6 dnia w grupie 140 mg w porównaniu z 0,2 dnia w grupie placebo.

Upośledzenie codziennych czynności sprawia, że ​​migreny są wyniszczające. Korzystając z kwestionariusza, badacze ocenili poprawę wykonywania codziennych czynności. Odkryli znaczną poprawę w tych, którzy otrzymywali Aimovig.

Niekorzystne efekty i ograniczenia

Chociaż większość uczestników wykazała niepożądane działanie produktu Aimovig, działania niepożądane nie różniły się zasadniczo od tych otrzymujących placebo.

Warto zauważyć, że więcej osób otrzymujących 70 mg produktu Aimovig zgłaszało ból w miejscu wstrzyknięcia niż w grupie kontrolnej.

Przykłady częstszych zdarzeń niepożądanych obejmowały: zimną infekcję górnych dróg oddechowych i zapalenie zatok.

Jednym z ograniczeń badania było to, że naukowcy nie obejmowali pacjentów, którzy nie doświadczyli żadnej korzyści terapeutycznej z dwóch lub więcej klas OMPM.

Jednak naukowcy obejmowali pacjentów, którzy przerwali stosowanie OMPM z powodu niewystarczającej skuteczności, braku trwałej odpowiedzi lub nieprzyjemnych działań niepożądanych. W rzeczywistości 38,7 procent pacjentów w próbie nie doświadczyło wcześniej żadnych korzyści z OMPM.

Ponadto według Goadsby'ego i współautorów:

Skuteczność została podobnie wykazana w fazie 2 badania erenumabu z udziałem pacjentów z przewlekłą migreną, w której 68 procent pacjentów wcześniej odstawiło leki zapobiegające migrenom z powodu braku skuteczności lub niedopuszczalnych działań niepożądanych.

W połączeniu z wynikami z innych badań klinicznych fazy 2 i fazy 3, w których badano stosowanie produktu Aimovig u pacjentów z przewlekłą i epizodyczną migreną, wydaje się, że lek Aimovig może pomóc w zapobieganiu epizodycznym migrenom.

Konieczne są dalsze badania, aby wyjaśnić długotrwałe bezpieczeństwo preparatu Aimovig, a także czas jego działania.

Jak Aimovig stosuje się do OMPM

Jedną z dużych różnic między Aimovig i OMPM jest to, że Aimovig jest specyficznie ukierunkowany na specyficzne procesy patofizjologiczne, które odgrywają rolę w migrenie.

Nie przeprowadzono wystarczających badań, aby porównać działanie leku Aimovig z innymi lekami stosowanymi w zapobieganiu migrenowym bólom głowy. Co więcej, nie ma wielu badań badających skuteczność samych OMPM.

Według American Academy of Neurology:

Dowody są również niedostępne do dokonywania porównań szerokiego zakresu między wieloma agentami w ramach jednej klasy; takie dowody zapewniłyby pełniejsze zrozumienie profilów względnej skuteczności i tolerancji w szerszym zakresie środków terapeutycznych. Konieczne są badania, które dokładnie ocenią, kiedy uzasadniona jest terapia zapobiegawcza i jak należy leczyć leki.

Tylko ograniczona liczba badań sprawdzała skuteczność OMPM. Według AAN istnieją silne lub umiarkowane dowody potwierdzające skuteczność następujących zabiegów profilaktycznych:

Ponadto gabapentyna, lamotrygina, klomipramina i fluoksetyna, które są przepisywane w profilaktyce migreny, prawdopodobnie nie są skuteczne w zapobieganiu migrenom.

Warto zauważyć, że leczenie lekami przeciwpadaczkowymi wymaga starannej obserwacji zapalenia trzustki, niewydolności wątroby i skutków teratogennych, takich jak wady wrodzone. Ponadto sól sodowa diwalproexu może powodować zwiększenie masy ciała. Jak dotąd wydaje się, że Aimovig nie powoduje takich niepożądanych skutków.

Jedną z rzeczy, które wiemy o OMPM, jest to, że przestrzeganie jest niskie. Innymi słowy, wiele osób, które przyjmują te leki, przestaje je przyjmować.

W retrospektywnym badaniu opublikowanym w Cephalagia w 2015 roku, Hepp i współpracownicy zbadali skuteczność 14 różnych typów OMPM w leczeniu chronicznych migreny. Spośród 8688 pacjentów wskaźnik przestrzegania zaleceń w ciągu sześciu miesięcy wynosił od 26 do 29 procent. Po 12 miesiącach wskaźnik przestrzegania zaleceń spadł do 17% do 20%.

Według autorów:

Chociaż powody nieprzestrzegania nie są uwzględnione w danych o roszczeniach, wcześniej opublikowane badania sugerują, że niskie przyleganie może być przypisane wielu czynnikom, w tym skutkom ubocznym i / lub brakowi skuteczności OMPM. Ponadto, wytyczne AAN dotyczące leczenia wskazują również, że tylko garstka dostępnych OMPM rzeczywiście ma dobre kliniczne dowody na ich skuteczność w zapobieganiu migrenowym bólom głowy.

Co ciekawe, naukowcy odkryli, że spośród 14 badanych OMPM amitryptylina, nortryptylina, gabapentyna i diwproproeks miały znacznie niższy wskaźnik adherencji w porównaniu z topiramatem.

Neurostymulacja

Oto podstawowa kwestia dotycząca migreny: Nie bardzo wiemy, jak działają. Bez jasnego zrozumienia mechanizmów tej choroby trudno jest stworzyć nowatorskie terapie nieskuteczne i zapobiegawcze ukierunkowane na określone ścieżki.

Rozważ następujący fragment artykułu przeglądowego z 2013 r. Zatytułowanego "Migraine: a brain state":

Hipotezy dotyczące patogenezy migreny zazwyczaj koncentrują się na pierwotnym regionie inicjacji, takim jak rozprzestrzenianie się depresji w korze mózgowej lub "generatorze migreny" w pniu mózgu. Ale czasowa progresja ataku migreny wskazuje na równoczesne zmiany w funkcji wielu regionów mózgu i nie jest jasne, czy istnieje pojedynczy region anatomiczny, w którym migrena zaczyna się u wszystkich pacjentów.

Podobnie jak Aimovig, Cefaly dąży do bezpośredniego zakłócenia patogenezy migreny poprzez mechanizmy nakierowujące. W przeciwieństwie do Aimovig, który jest podawany jako zastrzyk, Cefaly to urządzenie do neurostymulacji umieszczone na czole. Pobudza nerw trójdzielny, który, jak się uważa, odgrywa dużą rolę w migrenach.

Cefaly został ostatnio zatwierdzony przez FDA nie tylko jako profilaktyczna interwencja, ale także ostre leczenie. Występuje w trzech modelach: Cefaly Acute, Cefaly Prevent i Cefaly Dual. (Cefaly Dual ma tryby zarówno ostrego, jak i zapobiegawczego leczenia migreny.)

Według jego twórców, Cefaly Prevent podaje niskie natężenie prądu, które można stosować codziennie w celu zapobiegania atakom migreny.

W badaniach klinicznych, które miały miejsce między 2009 a 2012 r., Ci, którzy otrzymywali Cefaly leczenie w profilaktyce migreny doświadczyli znacznego spadku zarówno migreny, jak i bólu głowy po trzech miesiącach stosowania.

Dokładniej, pacjenci, którzy otrzymywali Cefaly leczenie doświadczali 29,7 procent mniej migrenowych dni i 32,3 procent mniej dni bólu głowy. Ponadto 38,2% pacjentów otrzymujących Cefaly doświadczyło co najmniej 50-procentowego zmniejszenia miesięcznych dni migrenowych.

Oprócz odczuwania mniejszej liczby migren i bólów głowy, osoby stosujące Cefaly również wymagały mniej leków przeciwmigrenowych ("leki ratujące"). Należy zauważyć, że u osób otrzymujących Cefaly nie wystąpiły żadne poważne działania niepożądane.

Podczas badania po wprowadzeniu do obrotu przeprowadzonego przez Cefaly 53 procent pacjentów, którzy otrzymali urządzenie, było z niego zadowolonych. Tylko 4 procent użytkowników zgłosiło niezadowolenie i zgłosiło drobne negatywne skutki, takie jak senność, ból głowy lub mrowienie spowodowane przez urządzenie. Podobnie jak w przypadku badań klinicznych nie stwierdzono poważnych działań niepożądanych w następstwie leczenia preparatem Cefaly.

Słowo od

Chociaż nie rozumiemy w pełni sposobu działania migreny, nowe interwencje, takie jak produkt biologiczny Aimovig, a także urządzenie do stymulacji nerwów Cefaly, mają na celu zakłócenie mechanizmów tej choroby. Aimovig nie został jeszcze zatwierdzony przez FDA, ale Cefaly jest dostępny. Jeśli jesteś zainteresowany tymi lub innymi terapiami profilaktycznymi, porozmawiaj o tym z neurologiem.

> Źródła:

> Charles, A. Migraine: stan mózgu. Aktualna opinia w Neurology. 2013; 26: 235-239.

> Zapytanie o klasyfikację De Novo dla urządzenia Cefaly . FDA.

> Goadsby PJ, et al. Kontrolowany test Erenumabu na epizodyczną migrenę. The New England Journal of Medicine. 2017; 377: 2123-2132.

> Hepp Z, i in. Przestrzeganie doustnych leków przeciwmigrenowych u pacjentów z przewlekłą migreną, Cephalagia. 2015; 35: 478-488.

> Riederer F, Penning S, Schoenen J. Przezskórna stymulacja nerwów nadoczodołowych (t-SNS) za pomocą urządzenia Cefaly do zapobiegania migrenie: przegląd dostępnych danych. Ból i terapia. 2015; 4: 135-137.