Angioidalne smugi są stanem siatkówki charakteryzującym się pęknięciami i pęknięciami w błonie Brucha, dolną warstwą siatkówki, która pomaga nakarmić i odżywić nałożoną warstwę fotoreceptorów. Błona Brucha może gęstnieć, zwapniać i zacząć pękać. Pęknięcia pojawiają się jako grube, brązowe lub szarawe linie, które promieniują z obszaru wokół nerwu wzrokowego. Te przerwy mogą powodować procesy chorobowe podobne do zwyrodnienia plamki żółtej .
Kto jest zagrożony smugami angioidalnymi?
Chociaż smugi naczyniowo-sercowe mogą występować bez przyczyny układowej, większość przypadków jest związana z chorobami tkanki elastycznej. Do 50 procent osób ze stwardnieniem angioidalnym ma pseudoksanthoma elasticum, chorobę Pageta lub zespół Ehlersa-Danolosa.
- Pseudoxanthoma elasticum (PXE) to choroba, w której złogi wapnia i minerałów gromadzą się w elastycznych włóknach w organizmie. Może to wpływać na skórę, oczy, układ sercowo-naczyniowy i układ żołądkowo-jelitowy. Elastyczne włókna są składnikiem tkanki łącznej, która zapewnia elastyczność i siłę w naszym ciele.
- Choroba Pageta jest stanem charakteryzującym się deformacją kości, która jest spowodowana przerwaniem procesu regeneracji kości, a kości zaczynają być wymieniane szybciej niż normalnie. Kości mogą stać się powiększone i słabe.
- Zespół Ehlersa-Danlosa jest rzadkim zaburzeniem genetycznym, które wpływa na kolagen w naszym ciele. Ludzie z Ehlers-Danlos mogą mieć kilka różnych problemów z oczami, w tym: keratokonus, wysoka krótkowzroczność, odwarstwienie siatkówki, dyslokacja soczewki i smugi angioidalne.
Dlaczego smugi angioidalne powodują utratę wzroku?
Kiedy w dolnych warstwach siatkówki pojawiają się pęknięcia, warstwy nie mogą już właściwie odżywiać komórek fotoreceptorów. Powoduje to wyciek płynu i brak tlenu. Sieci neowaskularne naczyniówki (drobna siatka naczyń krwionośnych i tkanka włóknista) rozpoczynają swoją formę.
Sieci te mogą powodować więcej krwotoków i blizn w plamce. Ta formacja jest podobna do tej, która czasami występuje w zwyrodnieniu plamki żółtej. Może wystąpić znaczna utrata wzroku.
Leczenie
Niestety, nie da się usunąć smugi angioidalne. Coroczne badania wzroku powinny być wykonywane przez okulistę lub okulistę ogólnego w celu sprawdzenia rozwoju sieci neowaskularnych i innych powiązanych objawów. Jeśli wystąpią, zostaniesz skierowany do specjalisty od siatkówki w celu leczenia, co może wiązać się z użyciem lasera do zatrzymania progresji. Chirurgiczne usunięcie sieci neowaskularnych jest również wyborem leczenia, a także terapii fotodynamicznej. Czasami sieci neovascular wyciek płynów lub krwi. W tym przypadku stosuje się nowe leki zwane przeciwciałami śródbłonkowymi śródbłonka, które wykazały ogromny sukces. Inni pacjenci mogą być leczeni lekami przeciw czynnikowi naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF) i również wykazali pozytywne wyniki. Leki te są wstrzykiwane bezpośrednio do oka. Podczas gdy te nowsze leki działają dobrze, często muszą być wstrzykiwane wielokrotnie, ponieważ neowaskularyzacja często powraca u pacjentów ze stwardnieniem naczyń krwionośnych.
Co powinieneś wiedzieć o smugach angioidalnych
Ludzie ze smugami angioidalnymi mają kruche oko, co powoduje większe ryzyko pęknięcia naczyniówki i krwawienia podsiatkówkowego, jeśli ulegną one urazowi oka.
Dlatego ochrona oczu jest koniecznością. Soczewki poliwęglanowe powinny być zalecane, ponieważ są najbardziej odpornymi na uderzenia materiałami z soczewek. Podczas uprawiania sportów kontaktowych należy nosić specjalne okulary ochronne.
Źródło:
Alexander, Larry J. Podstawowa pielęgnacja tylnego segmentu, drugie wydanie. Appleton i Lange, 1994, str. 300-301.