Łojotokowe zapalenie skóry jest stosunkowo niewielkim problemem skórnym, który nieproporcjonalnie dotyka ludzi żyjących z HIV. W rzeczywistości, aż 25 do 45 procent osób z HIV dostanie je, w porównaniu do zaledwie 8 procent ogólnej populacji. Liczba ta wzrasta tylko u osób z zaawansowaną infekcją HIV, a niektóre badania sugerują, że ryzyko na całe życie wynosi około 83 procent.
Łojotokowe zapalenie skóry jest ściśle związane z pogorszeniem układu immunologicznego danej osoby. HIV działa poprzez celowanie i zabijanie komórek (zwanych komórkami T CD4), które są kluczowe dla naszej obrony immunologicznej. Wraz z postępem choroby organizm jest mniej zdolny do zwalczania infekcji, które mogłaby osiągnąć zdrowa osoba.
Dermatologiczne (skórne) problemy są jednym z pierwszych i najczęstszych objawów HIV.
Zrozumienie łojotokowego zapalenia skóry
Zapalenie skóry to ogólny termin używany do opisania stanu zapalnego skóry. Zapalenie skóry może mieć wiele przyczyn i występuje w wielu postaciach. Zwykle obejmuje swędzącą wysypkę na stan zapalny, obrzęk skóry.
Łojotokowe zapalenie skóry to niewielka erupcja skóry, która zazwyczaj obejmuje skórę głowy, a czasem twarz (zwykle wokół rzęs, brwi i uszu). W rzadszych przypadkach może rozwinąć się na klatce piersiowej, pod pachami lub w pachwinie, zwłaszcza jeśli jest pokryta dużą ilością włosów.
Łojotokowe zapalenie skóry może różnić się wyglądem od bladych różowych plam z drobnymi, woskowatymi łuskami do ciężkich epizodów z dużymi, czerwonymi, łuszczącymi się plamami.
Poważne ogniska z udziałem tułowia lub pachwiny rzadko występują poza populacją HIV.
Chociaż dokładna przyczyna łojotokowego zapalenia skóry jest nieznana, istnieją pewne pobieżne dowody na to, że drożdże, Pityrosporum ovale , mogą odgrywać rolę.
Leczenie
Objawy łojotokowego zapalenia skóry są traktowane tak samo u osób z HIV, jak u kogokolwiek innego:
- Łagodne miejscowo kortykosteroidy
- Szampony tar
- Dwa razy dziennie stosowanie kremu imidazolowego w celu zmniejszenia stanu zapalnego
Ważne jest również zajęcie się podstawowymi czynnikami, które powodują łojotokowe zapalenie skóry. Ponieważ nieleczony HIV podwaja ryzyko tego i innych chorób skóry, osoby zakażone wirusem HIV powinny zostać poddane natychmiastowej terapii przeciwretrowirusowej (ART) w celu zablokowania zdolności replikacji wirusa.
Jeśli zastosuje się go zgodnie z zaleceniami, ART może tłumić HIV do niewykrywalnego poziomu, umożliwiając w ten sposób ponowne zasiedlenie komórek T CD4. W ten sposób ryzyko zachorowania na chorobę związaną z HIV jest znacznie zmniejszone, w tym również dermatologiczne.
Kiedy zobaczyć lekarza
Niezależnie od tego, czy jesteś nosicielem HIV, czy nie, Twój lekarz powinien ocenić każdy przypadek łojotokowego zapalenia skóry, które nie reaguje na typowe leki dostępne bez recepty.
Jeśli masz HIV i nie zacząłeś ART, ważne jest, aby zrobić to natychmiast. Aktualne USA i wytyczne zalecają rozpoczęcie ART w momencie diagnozy , strategii, która zmniejsza ryzyko chorób o 53 procent.
Jeśli podejrzewasz, że masz HIV, przetestuj go w najbliższej przychodni lub za pomocą zestawu testów domowych dostępnych bez recepty dostępnych w większości aptek. Szybsze testy nowszej generacji są w stanie zwrócić wyniki w zaledwie 20 minut, co pozwala na wczesne rozpoczęcie leczenia w celu uniknięcia choroby związanej z wirusem HIV.
> Źródła
- > National Institutes of Health (NIH). "Rozpoczęcie leczenia przeciwretrowirusowego we wczesnym stadium poprawia wyniki u osób zakażonych HIV." Bethesda, Maryland; wydany 27 maja 2015 r.
- > Maurer, T. i Gerber, T. "Dermatologiczne manifestacje wirusa HIV". Centrum Wiedzy o HIV InSite. San Francisco, Kalifornia; Marzec 1998.