Ryzyko zachorowania na raka jest 150 razy większe u homoseksualistów z HIV
Przegląd
Rak odbytu jest podstępną i rosnącą obawą wśród osób żyjących z HIV, głównie mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych. Objawy mogą początkowo zacząć się subtelnie, często ze swędzeniem wokół odbytu, podobnie jak swędzenie, które może kojarzyć się z hemoroidami.
Później może stać się bolesny lub mieć oznaki krwawienia. Ewentualnie rakowe zmiany mogą się otworzyć, co prowadzi do tzw. Drenażu o nieprzyjemnym zapachu.
Niestety, jest to kwestia, kiedy większość ludzi ostatecznie decyduje się na wizytę u lekarza, w którym to czasie rak jest zwykle dość zaawansowany.
Rak definiuje się jako nienormalny wzrost komórek, które nadal się mnożą bez środków biologicznych, aby go zatrzymać. Rak odbytu jest nowotworem złośliwym występującym w odbycie, zwykle przejawiającym się zmianą nowotworową. Raki odbytu rozwijają się w tkance śluzowej odbytu lub w marginesie analnym, który łączy się ze skórą.
Rak analny jest coraz bardziej niepokojący wśród osób żyjących z HIV. W populacji ogólnej rak odbytu uważa się za rzadki, występujący u około 100 000 osób. Jednak u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM) częstość występowania wzrasta do 144 przypadków na 100 000. Co więcej, MSM, którzy są nosicielami wirusa HIV są dwa razy bardziej narażeni na raka odbytu niż MSM, którzy są nosicielami wirusa HIV.
Chociaż nie do końca rozumiemy, dlaczego tak jest, uważa się, że przewlekłe zapalenie związane z zakażeniem HIV dosłownie starzeje się przed upływem czasu.
Kiedy tak się dzieje, często będziemy mieli do czynienia z nowotworami rozwijającymi się u ludzi z HIV od 10 do 15 lat, zanim zdarzą się one w populacji ogólnej. Rak odbytu jest jednym z wielu nowotworów , które uważa się za związane z tym.
Czynniki ryzyka
Istnieje bliski związek między rakiem odbytu a wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) , wirusem, który nie tylko powoduje brodawki narządów płciowych, ale jest również związany z rozwojem raka szyjki macicy.
Oprócz HPV i HIV, często przywoływanymi czynnikami ryzyka są: palenie tytoniu, wielu partnerów seksualnych, podatny seks analny , historia hemoroidów oraz szczeliny odbytu lub przetoki.
Symptomy i objawy
Jedną z rzeczy, które powodują, że rak odbytu jest tak niebezpieczny, jest to, że wiele osób wykazuje kilka, jeśli w ogóle, objawów przed postawieniem diagnozy. Co więcej, ludzie często zwlekają z dostaniem się do lekarza z zakłopotania, szczególnie jeśli objawy nie wydają się poważne.
Jeśli objawy występują, często obejmują:
- Brodawki na odbycie lub na genitaliach
- Rany lub guzy wokół odbytu lub kanału odbytu
- Swędzenie w odbycie i wokół odbytu
- Wyładowanie lub krwawienie z odbytu
- Ból lub ucisk wokół odbytu
- Bolesne obszary wokół odbytu w przypadku braku widocznych guzków lub uszkodzeń
- Otwarte rany wokół odbytu, które nie goją się
Diagnoza
Wielu ekspertów zaleca obecnie rutynowe kontrole raka odbytu u osób z grupy wysokiego ryzyka. Zalecane testy obejmują coroczny egzamin wzrokowy i cyfrowy, a także coroczny test cytologiczny .
Ten ostatni pobiera wymaz z komórek z odbytu i bada je pod mikroskopem, aby zidentyfikować zmiany komórkowe zgodne z rakiem odbytu. Nieprawidłowe wyciski Pap są zwykle śledzone za pomocą anoskopii wysokiej rozdzielczości (zakres analny) lub biopsji.
Zabiegi
Leczenie raka odbytu zależy w dużej mierze od zaawansowania raka. Po dokonaniu oceny w celu określenia stadium choroby, plan leczenia jest przeprowadzany z certyfikowanym przez zarząd onkologiem.
W przypadku raka płaskokomórkowego (SCC) często zaleca się chemioterapię i radioterapię jako leczenie pierwszego rzutu. W przypadku gruczolakoraka leczenie może również obejmować zabieg chirurgiczny.
Zapobieganie
Ponieważ HPV jest uważany za główny czynnik ryzyka rozwoju raka odbytu, profilaktyka powinna w dużej mierze skupiać się na unikaniu HPV. Szczepienia przeciwko HPV są zalecane dla dzieci i młodzieży, biorąc pod uwagę trzy zdjęcia w okresie sześciu miesięcy.
Centra Kontroli i Prewencji Chorób obecnie rekomendują szczepienia dla następujących grup:
- Wszystkie dzieci w wieku 11 lub 12 lat
- Nastoletni chłopcy i dziewczęta, którzy nie zaczęli ani nie kończyli serii HPV, gdy byli młodsi
- Młode kobiety w wieku do 26 lat
- Młodzi mężczyźni w wieku 21 lat
- MSM w wieku do 26 lat
- Mężczyźni z HIV, którzy nie rozpoczęli lub nie ukończyli serii szczepionek przeciwko HPV, gdy byli młodsi
Osobom wysokiego ryzyka należy zalecać stosowanie prezerwatyw podczas każdego spotkania seksualnego i zmniejszenie liczby partnerów seksualnych.
Ponadto każdy, kto ma historię zmian łagodnych powinien być regularnie monitorowany. Analny Pap może wykrywać wczesne zmiany komórkowe zgodne z rozwojem raka odbytu, pozwalając na wczesną interwencję i zmniejszając ryzyko progresji choroby.
> Źródła:
> Centra kontroli i zapobiegania chorobom. "Szczepionki HPV: Szczepienie Twojego Preteen i Teen." Atlanta, Georgia; dostęp do 7 grudnia 2015 r.
> Departament Spraw Weteranów. "Dysplazja analna i HIV: podstawowa opieka nad weteranami z HIV". Waszyngton; udostępniono 25 listopada 2016 r.
> Goldstone, S. "Częstość występowania i czynniki ryzyka zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) u mężczyzn z serogonką HIV, którzy uprawiają seks z mężczyznami". Journal of Infectious Diseases. 2011; 203 (1): 66-74.
> Hleyhel, M .; Belot, A .; Bouvier, A., i in. "Ryzyko zachorowania na AIDS u pacjentów zakażonych HIV-1 (1992-2009): wynika z FHDH-ANRS CO4." Journal of International AIDS Society. 11 listopada 2012 r .; 15 (4).