Wielu pacjentów jest zaskoczonych tym, że nowotwory takie jak białaczka, chłoniak czy szpiczak będą miały wpływ na ich życie seksualne. W końcu nie ma poważnych oszpecających operacji ani amputacji, więc dlaczego twoje życie seksualne musi się zmienić? Odpowiedź brzmi, że poddawanie się chemioterapii, radioterapii lub przeszczepowi komórek macierzystych na raka krwi może być równie niszczycielskie jak operacja.
Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na twoje pragnienie seksu i twoją odpowiedź na fizyczną bliskość.
Wpływ raka krwi na Twoje życie seksualne
Wpływ białaczki, chłoniaka lub szpiczaka na szpik kostny może powodować pewne ograniczenia w seksie. Niska liczba czerwonych krwinek lub niedokrwistość mogą sprawić, że będziesz bardziej zmęczony niż zwykle lub sprawisz, że łatwo zaczniesz tracić oddech. Zmęczenie związane z rakiem może nasilić te objawy. Ciężko jest myśleć o seksie, kiedy wszystko, o czym myślisz, to drzemka!
Możesz także martwić się problemami z krwawieniem spowodowanymi niską liczbą płytek krwi lub zaniepokoić się infekcją, gdy liczba białych krwinek jest niska. W przypadku kobiet, obniżony układ odpornościowy może zwiększać ryzyko rozwoju infekcji drożdżycowej pochwy, która rozpala twoje tkanki i powoduje swędzenie i pieczenie podczas stosunku.
Być może odczuwasz ból z powodu swojej choroby, szczególnie jeśli masz szpiczaka.
Możesz się martwić, że stosunek będzie bolesny lub spowoduje uszkodzenie kości.
Twój stan emocjonalny i psychiczny może również wpływać na twoje życie seksualne. Obawa przed rakiem lub leczeniem, depresją, lękiem, poczuciem winy i napięciem w związku z partnerem może zmniejszyć zainteresowanie seksem. Możesz mieć dodatkowe obawy na swoim talerzu, takie jak finanse, praca i spotkania, wszystko co związane z równoważeniem twojego życia z diagnozą raka.
Te rzeczy mogą odciągnąć cię od intymności i relacji.
Jeśli zostaniesz przyjęty do szpitala stacjonarnego, brak prywatności przez dłuższy okres czasu może również wpływać na twoje życie seksualne.
Wpływ leczenia raka na Twoje życie seksualne
Bardzo często chemioterapia powoduje zmiany w twoim pragnieniu seksu, a pary zazwyczaj zgłaszają spadek aktywności seksualnej podczas chemioterapii. Działania niepożądane chemioterapii, takie jak owrzodzenie jamy ustnej, nudności, wymioty lub problemy z jelitami, takie jak biegunka lub zaparcie mogą utrudniać odczuwanie seksowności. Chemioterapia może również powodować objawy podobne do menopauzy u kobiet, wpływające na popęd płciowy i narządy płciowe.
Radioterapia może powodować podobne działania niepożądane, takie jak chemioterapia pod względem zaburzeń żołądkowo-jelitowych i zmęczenia. Ponadto, promieniowanie do okolicy miednicy może powodować zmiany w pochwie u kobiet, a także problemy z erekcją u mężczyzn.
Przeszczep komórek macierzystych i późniejsze reakcje przeszczepu przeciwko gospodarzowi mogą również powodować zmiany w tkankach pochwowych i prąciu.
Przyrost lub utrata wagi, utrata włosów i toksyczność skórna to zmiany w ciele, które mogą sprawić, że poczujesz się mniej atrakcyjnie lub pożądanie. Jeśli masz centralny cewnik żylny lub "centralną linię", możesz się zastanawiać, czy będzie wchodził ci w drogę podczas stosunku.
Leki stosowane w leczeniu bólu i działań niepożądanych mogą również przyczyniać się do problemu.
Wskazówki dotyczące poprawy życia seksualnego podczas leczenia raka
- Rozmawiaj z partnerem o swoich uczuciach i obawach związanych z seksem
- Zaplanuj swoje seksualne spotkania na czas po przyjęciu leków przeciwbólowych lub przeciwbólowych, abyś czuł się komfortowo. To może odebrać spontaniczność seksu, ale na dłuższą metę sprawi, że będzie bardziej satysfakcjonująca
- Bądź kreatywny! Eksperymentuj z różnymi sposobami dotykania i stymulacji, aby osiągnąć satysfakcję. Pamiętaj, że seks to nie tylko stosunek seksualny, ale także intymność. Trzymanie się, wspólne kąpanie się lub przytulanie może również sprawiać przyjemność partnerowi. Filmy, zabawki erotyczne lub masturbacja (samostymulacja) mogą również stanowić opcję.
- Odpocznij! Drzemka przed stosunkiem może pomóc w zmęczeniu. Weź także pod uwagę pozycje seksualne, które są mniej wymagające fizycznie, takie jak posiadanie partnera na górze lub boczne pozycje leżące
- Zrelaksuj się i bądź cierpliwy. Ciśnienie, które należy wykonać dla partnera lub martwienie się o to, jak postrzegają cię po postawieniu diagnozy, tylko pogorszy sprawę. Postaraj się zrelaksować i wspólnie przezwyciężyć te trudności. Może zająć trochę czasu, abyś był gotowy na intymność i to jest w porządku. Pamiętaj, że twoje leczenie może trwać kilka miesięcy lub nawet lat.
Zanim zaczniesz
Upewnij się, że stosujesz metodę kontroli urodzeń podczas leczenia raka. Podczas gdy terapia może zmniejszać liczbę plemników i owulację (uwalnianie komórek jajowych), nie można polegać na zapobieganiu ciąży. Metody leczenia mogą powodować śmierć i ciężką toksyczność podczas ciąży, zwłaszcza jeśli kobieta jest w trakcie terapii.
W przypadku obniżonej odporności lub szpiku kostnego lub supresji należy unikać kontaktów penetrujących, takich jak penis z pochwą lub penis do odbytu. Zapytaj swojego lekarza, kiedy ten rodzaj aktywności jest dla ciebie bezpieczny. Tymczasem zachowaj otwartość i eksperymentuj z różnymi sposobami, aby stymulować swojego partnera.
Podczas stosunku (łącznie z seksem oralnym) należy stosować prezerwatywę lub inne urządzenie ochronne przez co najmniej 3 dni po leczeniu chemioterapią. Chemioterapię można wydalać w wydzielinach pochwowych i nasieniu.
Końcowe przemyślenia
Diagnoza raka może przynieść stres nawet najbezpieczniejszym związkom, a to może być spotęgowane, gdy pojawiają się trudności z seksem. Pamiętaj, że twój partner kocha cię nie tylko za wygląd, ale także za sposób, w jaki robisz w sypialni. Potwierdź, że te trudności są bardzo częste u osób w twojej sytuacji - nie jesteś sam i nie jesteś również partnerem. Teraz dużo się dzieje! Kluczem jest utrzymanie otwartej komunikacji i umysłu, gdy znajdziesz sposoby na włączenie seksu do nowej rzeczywistości.
Źródła
Shell, J. Wpływ raka na seksualność. W Otto, S. (2001) (red.) Oncology Nursing, 4th ed Mosby: St Louis. (str. 973-1001).