FDA Just Approved Esbriet and Ofev for Idiopatyczne włóknienie płuc.
W październiku 2014 r. FDA zatwierdziła dwa nowe leki, pirfenidon (Esbriet) i nintedanib (Ofev), w leczeniu idiopatycznego zwłóknienia płuc. Idiopatyczne włóknienie płuc jest straszną chorobą, która zabija większość osób, u których zdiagnozowano to w ciągu kilku krótkich lat. Przed odkryciem pirfenidonu i nintedanibu nie było konkretnych opcji leczenia dla osób z tą śmiertelną chorobą.
Co to jest idiopatyczna fibroza płuc?
Idiopatyczne włóknienie płuc jest przewlekłą lub długotrwałą chorobą, która niszczy małe przestrzenie w płucach (śródmiąższowe). Chociaż istnieją ograniczone dane na temat dokładnego występowania choroby, American Lung Association szacuje, że trafia ona około 140 000 Amerykanów. Przeglądając literaturę, zobaczyłem znacznie niższe szacunki, kiedy choroba jest określona bardziej restrykcyjnie (proszę wybaczyć kalambur), z tym, że dotyka ona od 14 do 28 osób na 100 000. Ludzie z tą chorobą są zazwyczaj w wieku 50 lat i starsi, a choroba dotyka więcej mężczyzn niż kobiet.
Nikt nie wie, co powoduje idiopatyczne włóknienie płuc (dlatego nazywa się to zaburzeniem idiopatycznym ). Wiemy, że ta śmiertelna choroba powoduje odrzuty w płucach - płuca są elastycznym narządem, przez co trudniej oddychać. Warto zauważyć, że idiopatyczne włóknienie płuc jest restrykcyjną chorobą płuc, która zmniejsza objętość płuc.
Po zdiagnozowaniu średni wiek przeżycia osób z chorobą wynosi zaledwie 4 lata.
Idiopatyczne zwłóknienie płuc powoduje zapalenie i zmiany zwłóknieniowe (bliznowacenie) w tkance płucnej (miąższu), która jest mechanicznie połączona z naczyniami płucnymi w pęcherzykach płucnych. W ten sposób naczynia płucne w pęcherzykach płucnych zostają zniszczone; naczynia włosowate płucne biorą udział w wymianie tlenu i wprowadzają do organizmu bogatą w tlen krew.
Innymi słowy, u osób z idiopatycznym zwłóknieniem płuc, blizny w tkance płucnej zmniejszają zdolność naczyniowych naczyń włosowatych do filtrowania tlenu z powietrza, którym oddychamy.
Idiopatyczne włóknienie płuc powoduje trudności z oddychaniem po wysiłku. Powoduje również kaszel i zmianę dźwięków płuc podczas badania. Wiele objawów choroby ma także ogólnoustrojowy lub narządów i obejmuje zmęczenie, utratę wagi i pulsowanie palcami rąk i nóg. Skany tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości (wyobrazić sobie szczegółowe prześwietlenia rentgenowskie) pokazują niejednolitą lub pszczelą postać "plastra miodu", w której wystąpiły zmiany włóknienia. Biopsja chirurgiczna zapewnia definitywną diagnozę choroby. W miarę postępującego zwłóknienia płuc dochodzi do wielu współwystępujących chorób, w tym niewydolności oddechowej, niewydolności serca i nadciśnienia płucnego .
Chociaż nie jesteśmy pewni, co dokładnie powoduje idiopatyczne zwłóknienie płuc, wiemy, że istnieją pewne prawdopodobne czynniki ryzyka choroby:
- palenie papierosów
- wirusowe infekcje płuc
- wdychanie gazu, oparów, pyłu i innych drobnych cząstek
- GERD (refluks żołądkowo-przełykowy AKA przewlekła zgaga)
- genetyka
Idiopatyczne zwłóknienie płuc jest znane z braku dobrego i skutecznego leczenia.
Chociaż niektóre osoby pozostają stabilne przez stosunkowo długi czas po rozpoznaniu, większość z nich ulega dekompensacji lub nawet po leczeniu. Obecne leczenie ma na celu objawy choroby lub próby ograniczenia dalszego stanu zapalnego i bliznowacenia. Prednison, steryd, jest często stosowany w celu łagodzenia stanu zapalnego. Wiele osób z idiopatycznym włóknieniem płuc również otrzymuje uzupełniającą terapię tlenową i płucną. Ostatecznie jedyną opcją leczenia osób z idiopatycznym włóknieniem płuc jest przeszczep płuc.
Czym są Pirfenidon (Esbriet) i Nintedanib (Ofev)?
W badaniach klinicznych wykazano, że pirfenidon (Esbriet) i nintedanib (Ofev) łagodzą zwłóknienie lub bliznowacenie, a zatem powolny postęp choroby.
Pirfenidon ma wiele możliwych mechanizmów działania i jest doustnym lekiem. W badaniach klinicznych fazy 3 prawie połowa uczestników z łagodnym do umiarkowanego idiopatycznym zwłóknieniem płuc otrzymującym pirfenidon odnotowała zmniejszony spadek wymuszonej pojemności życiowej. Ta miara wskazuje na opóźniony postęp choroby. Uczestnicy doświadczyli innych pozytywnych korzyści, w tym poprawy 6-minutowego spaceru i spadku umieralności (liczby zgonów) podczas 52-tygodniowego okresu badania. Możliwe działania niepożądane leczenia były wykonalne i ograniczone do nadwrażliwości na światło, skurczów żołądka, nudności i wymiotów.
Nintenanib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej i podobnie jak pirfenidon jest lekiem doustnym. Wśród innych procesów biologicznych, kinaza tyrozynowa bierze udział w bliznowaceniu i zmianach włóknistych. W badaniach klinicznych fazy 3, takich jak pirfenidon, nenenanib spowalniał również postęp idiopatycznego zwłóknienia płuc, mierzonego zmniejszeniem tempa spadku wymuszonej pojemności życiowej. Potencjalne działania niepożądane to: biegunka, nudności, wymioty, ból głowy, podwyższone ciśnienie krwi i zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (wskaźnik zaburzeń czynności wątroby). Wreszcie, Ofev jest teratogenem, którego nie należy przyjmować w czasie ciąży z obawy przed deformacją płodu lub śmiercią.
Co oznaczają dla Ciebie Pirfenidon (Esbriet) i Nintedanib (Ofev)?
Jeśli ty lub ktoś, kogo znasz, ma idiopatyczne zwłóknienie płuc, zatwierdzenie pirfenidonu (Esbriet) i nintedanibu (Ofev) jest prawdziwym przełomem medycznym, który powinien być przyjęty jako dobra wiadomość. Jednak niektóre kwestie wymagają wyjaśnienia, zanim te leki naprawdę znajdą swoje miejsce w medycynie klinicznej. Po pierwsze, nie jest jasne, czy pirfenidon i nintendanib powinny być stosowane osobno lub jednocześnie w leczeniu idiopatycznego zwłóknienia płuc. Jeśli są używane razem, nie jesteśmy pewni, który lek powinien być użyty jako pierwszy. W przypadku stosowania osobno nie jesteśmy pewni, czy leki wykażą efekt synergiczny lub zwiększony. Po drugie, nie jesteśmy pewni, czy niektórzy ludzie są szczególnie wrażliwi ("reagujący") na jeden lub oba te leki. Po trzecie, nie wiemy, czy leki będą nadal łagodzić progresję idiopatycznego zwłóknienia płuc po prawie rocznym okresie testowym.
Na koniec, jeśli ty lub ktoś bliski ma idiopatyczne włóknienie płuc, rozważ zdobycie wiedzy na temat grup wsparcia dla choroby w American Lung Association lub National Heart, Lung and Blood Institute.
Wybrane źródła
"Najnowsze dowody na farmakologiczne leczenie idiopatycznej fibrozy płucnej" JR Covveya i jego kolegów opublikowane w Annals of Pharmacotherapy w 2014 roku. Dostęp do PubMed w dniu 11.4.2014.
Naureckas ET, Solway J. Rozdział 252. Zaburzenia funkcji oddechowej. W: Longo DL, Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL, Jameson J, Loscalzo J. eds. Harrison's Principles of Internal Medicine, 18e. Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2012. Dostęp do 04 listopada 2014.
Kemp WL, Burns DK, Brown TG. Rozdział 13. Patologia płuc. W: Kemp WL, Burns DK, Brown TG. eds. Patologia: The Big Picture . Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2008 Dostęp 04 listopada 2014.
King TE, Jr .. Rozdział 261. Interstitial Lung Diseases. W: Longo DL, Fauci AS, Kasper DL, Hauser SL, Jameson J, Loscalzo J. eds. Harrison's Principles of Internal Medicine, 18e. Nowy Jork, NY: McGraw-Hill; 2012. Dostęp do 04 listopada 2014.
"Gorąco oddechu: duży krok naprzód w przypadku idiopatycznego włóknienia płuc" autorstwa CJ Ryersona i HR Collard z BMJ opublikowanego we wrześniu 2014 r. Dostęp do PubMed w dniu 11.4.2014.