Istnieje wiele powikłań pozajelitowych, które mogą wystąpić z zapalną chorobą jelit (IBD), w tym zapaleniem stawów , chorobą wątroby, zaburzeniami żywieniowymi, anemią i zaburzeniami skóry. Zaburzenia skóry są dość powszechnym problemem i mogą dotyczyć nawet 25 procent osób, które żyją z IBD. Jednym z rodzajów zaburzeń skórnych, które mogą wystąpić u pacjentów z IBD jest piodermia zgorzelinowa.
Możliwe, że osoba z piodermią zgorzelinową zostanie początkowo błędnie zdiagnozowana, jeśli personel medyczny patrzący na zmiany na skórze nie połączy go z IBD. Może to oznaczać, że leczenie stosowane początkowo nie jest skuteczne. Dlatego tak ważne jest, aby osoby z IBD zapętlały się w gastroenterologii z nowymi problemami, nawet jeśli początkowo wydają się niezwiązane z chorobą żołądkowo-jelitową. W celu postawienia prawidłowej diagnozy i rozpoczęcia leczenia konieczne może być skonsultowanie się z lekarzem IBD lub dermatologiem z doświadczeniem u pacjentów z IBD.
Przegląd
Piodermia zgorzelinowa jest zaburzeniem skóry, które dotyka około 5 procent osób z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy i około 1 procent osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Niektóre inne choroby związane z ropniem zgorzelinowym obejmują reumatoidalne zapalenie stawów, szpiczaste dysfagi we krwi i zapalenie wątroby. Pyoderma gangrenosum może najpierw pojawić się jako blister, czerwony guzek lub krosty i może być czymś, co wygląda na to, że może samo się wyleczyć.
Jednak zmiana nie goi się i ostatecznie tworzy wrzód. Owrzodzenia mogą pojawić się same lub w grupie i często występują na kończynach, ale częściej pojawiają się na nogach niż na ramionach.
Jak to się zaczyna
Pyoderma gangrenosum może szybko rozpocząć się w miejscu wcześniejszego niewielkiego uszkodzenia skóry, takiego jak zadrapanie, ukłucie palca lub cięcie.
Otaczająca ją skóra ulega rozpadowi i szybko powstaje owrzodzenie. Pyoderma gangrenosum ma unikalne purpurowe, niewyraźne krawędzie. Są również dość bolesne i powolne w leczeniu. Lekarze nie są pewni, co powoduje piodermię zgorzelinową, ale teoretyzują, że może to być choroba autoimmunologiczna, ponieważ jest ona związana z innymi zaburzeniami autoimmunologicznymi.
Jak Pyoderma Gangrenosum odnosi się do IBD
Aż 50 procent przypadków piodermii zgorzelinowej występuje u osób z jedną postacią IBD. Czasami występowanie tych wrzodów odpowiada aktywnemu zaostrzeniu IBD i może odpowiadać, gdy leżący u podstaw IBD jest skutecznie leczony. Jednak inne przypadki nie wydają się być bezpośrednio związane z aktywnością choroby, a piodermia zgorzelinowa może się rozpocząć lub nawet pogorszyć, gdy IBD jest w stanie spoczynku.
Leczenie
Aby potwierdzić diagnozę piodermii zgorzelinowej za pomocą testów diagnostycznych, można skonsultować się z dermatologiem. Owrzodzenia można przetrzeć i hodować w celu zbadania pod kątem infekcji, a biopsje można pobrać i przetestować, aby wykluczyć inne przyczyny. Ponieważ ropowica zgorzelinowa nie jest faktycznie spowodowana przez bakterię, antybiotyki mogą nie być skuteczne jako leczenie.
Mniejsze ropne zapalenie rdzenia kręgowego można leczyć za pomocą:
- Bandaż kompresyjny
- Kremy steroidowe lub zastrzyki
- Doustne przeciwzapalne antybiotyki
- Opatrunek ze srebrzystego kremu sulfadiazynowego lub hydrokoloidów
Większe wrzody oporne na leczenie mogą wymagać bardziej intensywnej terapii:
- Steroidy
- Cyklosporyna
- Cyklofosfamid
- Metotreksat
- Maść z takrolimusem
Dolna linia
Jeśli masz podejrzane uszkodzenie lub takie, które się nie zagoi, jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem pierwszego kontaktu lub gastroenterologiem, aby uzyskać skierowanie do dermatologa. Specjalista dermatologiczny, najlepiej ten, który ma doświadczenie z innymi pacjentami z IBD, może prawidłowo zdiagnozować i leczyć tę chorobę skóry.
Źródła:
CCFA. "Pozajelitowe objawy choroby zapalnej jelit." CCFA 1 maja 2012 r.
Papageorgiou KI, Mathew RG, Kaniorou-Larai MG, Yiakoumetis A. "Pyoderma gangrenosum we wrzodziejącym zapaleniu okrężnicy: względy wczesnej diagnozy". BMJ 3 grudnia 2005 r.
Podręcznik Merck. "Pyoderma Gangrenosum." Merck & Co., Inc Feb 2012.