Granuloma tworzą się w ciele
Sarkoidoza jest chorobą, która może występować w całym ciele, ale głównie atakuje płuca. W sarkoidozie zapalenie powoduje powstawanie grudek komórek (ziarniniaków) w tkankach ciała. Granulomy mogą rosnąć i zlepiać się razem i wpływać na działanie narządu w ciele. Dlaczego powstawanie ziarniaków nie jest jasne, ale naukowcy uważają, że sarkoidoza rozwija się, gdy układ odpornościowy reaguje na coś w środowisku.
Sarkoidoza dotyka mężczyzn i kobiet w każdym wieku i pochodzenia etnicznego. Najczęściej diagnozuje się go u dorosłych w wieku od 20 do 40 lat. Sarkoidoza występuje najczęściej u Szwedów, Duńczyków, Afroamerykanów oraz osób pochodzących z Azji, Irlandii i Portoryka. Ludzie, którzy są bardziej podatni na rozwój sarkoidozy, obejmują:
- pracownicy służby zdrowia
- niepalący
- nauczyciele szkół podstawowych i średnich
- ludzie narażeni na pył rolniczy, środki owadobójcze, pestycydy lub pleśń
- strażacy
Objawy Sarkoidozy
Wiele osób z sarkoidozą (30 do 50 procent) nie ma żadnych objawów. Często choroba jest odkrywana przez przypadek, gdy osoby te mają prześwietlenie klatki piersiowej na coś innego. Około jedna trzecia osób z sarkoidozą ma ogólne objawy, takie jak:
- gorączka
- zmęczenie, słabość
- utrata masy ciała lub utrata apetytu
- nie czuję się dobrze (złe samopoczucie)
Osoby z sarkoidozą, której płuca są dotknięte chorobą (90 procent osób) mają objawy, takie jak:
- duszność
- suchy kaszel
- świszczący oddech
- dyskomfort w klatce piersiowej, zwłaszcza z kaszlem
Objawy skórne w sarkoidozie (25 procent osób) mogą obejmować:
- swędzące grudki, wrzody lub obszary przebarwionej skóry w pobliżu nosa, oczu, pleców, ramion, nóg lub skóry głowy
- bolesne guzy na kostkach lub łydkach, które mają kolor czerwony lub purpurowy do czerwonego i są nieznacznie podniesione (tzw. "rumień guzowaty")
- naskórek na lub wewnątrz nosa, na policzkach, uszach, powiekach lub palcach (zwany "toczniem pernio")
Sarkoidoza może wpływać na oczy, serce i inne narządy ciała, powodując dodatkowe objawy. Sarkoidoza może również powodować bóle stawów i mięśni. Objawy sarkoidozy mogą pojawić się i zniknąć lub mogą trwać długo. Niektóre osoby mogą mieć tylko kilka objawów; inni mogą mieć wiele problemów.
Diagnozowanie sarkoidozy
Rozpoznanie sarkoidozy może być trudne ze względu na wiele różnych objawów, które może ona wywołać, a także dlatego, że wiele chorób może wywoływać te same objawy. Szczegółowa historia medyczna i pełne badanie fizykalne mogą pomóc w rozpoznaniu sarkoidozy. Lekarz najprawdopodobniej przeprowadzi różnorodne testy, takie jak prześwietlenie klatki piersiowej, testy czynnościowe płuc, elektrokardiogram (EKG) i tomografia komputerowa (CT), aby wyszukać oznaki sarkoidozy i pomóc w diagnozie. Próbka tkanki płucnej (biopsja płuca) jest zwykle pobierana w celu wykrycia obecności ziarniaków .
Leczenie sarkoidozy
Sarkoidoza różni się w zależności od osoby, więc leczenie będzie różne dla każdego pacjenta i zależy od tego, w jaki sposób ona cierpi na tę chorobę. Wiedza na temat wpływu sarkoidozy na organizm i jej aktywności pomaga określić przebieg leczenia.
Ludzie bez objawów na ogół nie wymagają leczenia. Dla tych, którzy mają objawy, głównym lekiem jest prednizon. Inne leki, takie jak Rheumatrex (metotreksat) lub Imuran (azatiopryna), mogą być podawane razem z prednizonem lub samodzielnie. W zależności od objawów, takich jak krople do oczu lub leki nasercowe, mogą być potrzebne inne leki. Rumień guzowaty zwykle ustępuje bez leczenia. Lupus pernio można leczyć za pomocą kremów lub leków przyjmowanych doustnie lub wstrzykiwanych w skórę.
Źródła:
> "Sarkoidoza". Choroby płuc. Czerwiec 2007. National Heart Lung and Blood Institute.
Wu, Jennifer J. i Karin Rashcovsky Schiff. "Sarkoidoza". American Family Physician 70 (2004): 312-322.