Badania dotyczące leczenia Lupronem lub preparatem Provenge w związku z przerzutowym rakiem gruczołu krokowego , które rozpoczęły terapię na wcześniejszym etapie, spowodowały znaczące wzmocnienie działania przeciwnowotworowego. Podobnie, badania oceniające skuteczność startowego Taxotere na wcześniejszym etapie pokazują to samo.
Począwszy od Taxotere na wcześniejszym etapie
Taxotere jest od ponad dziesięciu lat podstawową chemioterapią dla zaawansowanego hormonalnie opornego raka gruczołu krokowego.
Został zatwierdzony przez FDA w 2004 roku po udowodnionym przedłużeniu przeżycia. Przed zatwierdzeniem Taxotere przez FDA, jedyne dostępne środki chemioterapeutyczne (Novantrone, Emcyt i Velban) miały wartość graniczną. Na przykład Novantrone może zmniejszyć ból i poprawić jakość życia. Nie miało to jednak wpływu na przeżycie. Taxotere został zatwierdzony przez FDA po dwóch dużych randomizowanych badaniach potwierdził przewagę przeżycia, jednak ilość poprawy przeżycia była stosunkowo niewielka, tylko w kolejności kilku miesięcy.
Od lat eksperci zastanawiają się nad optymalnym czasem stosowania Taxotere. Czy należy go rozpocząć po pojawieniu się oporności na Lupron, czy też skuteczniej byłoby rozpocząć przed pojawieniem się oporności na hormony? Ponieważ oryginalne badania prowadzące do zatwierdzenia przez FDA Taxotere oceniały jego skuteczność u mężczyzn, którzy byli już odporni na Lupron, ogólną polityką przyjętą przez lekarzy było powstrzymanie Taxotere do czasu, aż Lupron stanie się nieskuteczny.
Lekarze rozumują w następujący sposób: "Ponieważ Taxotere ma różne skutki uboczne, a także, ponieważ nie ma dowodów na to, że wcześniejsze leczenie jest bardziej skuteczne, zalecimy jedynie rozpoczęcie podawania leku Taxotere po zaprzestaniu działania Lupronu."
Powszechnie wiadomo, że większość mężczyzn z przerzutowym rakiem prostaty ostatecznie rozwija odporność na hormony.
Dlatego też, ponieważ wcześniejsze leczenie jest często bardziej skuteczne, logiczne byłoby rozważenie zaatakowania choroby, zanim komórki odporne na hormony dalej się rozmnożą i zmutują w klony oporne na leczenie. W 2014 i 2015 roku opublikowano wyniki dwóch badań klinicznych testujących to założenie.
Wyniki ostatnich badań
Pierwsze badanie CHAARTED (chemioterapii hormonalnej w porównaniu z randomizowanym ablacją androgenów w leczeniu ekstensywnej choroby nowotworowej prostaty) zostało przedstawione na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ASCO) w 2014 r. I opublikowane w New England Journal of Medicine w 2015 r. Wykazano, że u mężczyzn ze świeżo zdiagnozowanym rakiem wrażliwym na hormony u pacjentów, u których wystąpiły już przerzuty, dodanie czterech miesięcy stosowania Taxotere w połączeniu z Lupronem znacznie poprawiło przeżycie w porównaniu do mężczyzn, którzy rozpoczęli stosowanie Lupronu w monoterapii, a następnie rozpoczęło stosowanie leku Taxotere, gdy Lupron przestał działać. W tym badaniu przeżycie mężczyzn leczonych produktem Taxotere w tym samym czasie co lek Lupron było o 18 miesięcy dłuższe niż u mężczyzn początkowo leczonych preparatem Lupron.
Wyniki kolejnego podobnego badania, nazwanego STAMPEDE (Terapia ogólnoustrojowa w postępie lub przerzutowy rak prostaty: próba oceny skuteczności leku), zostały przedstawione na spotkaniu ASCO w 2015 roku.
W tym badaniu z udziałem prawie 3000 nowo zdiagnozowanych, wrażliwych na hormony mężczyzn, połowa mężczyzn otrzymała natychmiast Taxotere plus Lupron. Ich przeżycie porównano z drugą połową, która początkowo była leczona samym Lupronem. Podobnie jak w badaniu CHAARTED, ta druga grupa została potraktowana przez Taxotere po tym, jak Lupron przestał działać. I znowu, podobnie jak w przypadku badania CHAARTED, mężczyźni, którzy rozpoczęli stosowanie Taxotere przed hormonalną opornością, żyli znacznie dłużej.
Tak więc, podczas gdy wcześniej Taxotere jest obecnie nowo ustanowioną normą, w codziennym leczeniu pacjentów z rakiem prostaty, sposób, w jaki inne rodzaje nowego leczenia (takie jak Zytiga, Xtandi, Xofigo i Jevtana) są często wybierane zużyty, sekwencyjny wzór.
Używanie leków poza kolejnością lub w połączeniu często jest źle postrzegane. Wspólne podejście domyślnie brzmi: "Zawsze tak robiono".
Lekarze stosują to zbyt konserwatywne myślenie z wielu powodów i nie zawsze oceniają podejście "poza schematem". Jednak szczególnie teraz, gdy tak wielu nowych i skutecznych agentów zostało zatwierdzonych przez FDA, stosowanie metod pedantycznych w sekwencyjny sposób może nie zmaksymalizować potencjału tych nowych narzędzi przeciwnowotworowych.