Blokery kanałów wapniowych są popularną klasą leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia i arytmii serca (nieregularne bicie serca.) Wapń powoduje silne skurcze mięśni w sercu, a także powoduje zwężenie mięśni w ścianach tętnicy. Blokery kanału wapniowego działają poprzez zmniejszenie ilości wapnia, które wpływa do komórek mięśnia sercowego i ścian komórkowych tętnic.
Powoduje to rozluźnienie naczyń krwionośnych. Kiedy twoje naczynia krwionośne nie są zwężone, twoja krew płynie łatwo i powoduje niższe ciśnienie krwi . Blokery kanałów wapniowych mogą również obniżać częstość akcji serca i zmniejszać akcję pompowania serca. Są one stosowane w celu zmniejszenia pracy serca u osób, które cierpią na ból w klatce piersiowej spowodowany dławicą piersiową. Blokery kanału wapniowego można stosować w połączeniu z innymi lekami w celu obniżenia ciśnienia krwi. Badanie wszystkich dostępnych dowodów przeprowadzonych przez JNC 8 (Wspólna Komisja Krajowa 8) wykazało przewagę stosowania blokerów kanałów wapniowych w niektórych grupach, szczególnie w początkowym leczeniu wysokiego ciśnienia krwi u afroamerykańskich osób. Zalecenia dotyczące leczenia nadciśnienie u osób rasy czarnej sugeruje rozpoczęcie początkowego leczenia ciśnieniem krwi za pomocą blokera kanału wapniowego lub diuretyku typu tiazydowego, nawet u pacjentów z cukrzycą.
Istnieją różne typy blokerów kanału wapniowego
Istnieją trzy różne klasy blokerów kanału wapniowego, które obejmują L, dihydropirydyny i inne niż dihydropirydyny. Każda klasa ma inne cechy, które czynią je odpowiednimi do leczenia określonych schorzeń. Dihydropirydyny są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, częściej niż w innych klasach blokerów kanału wapniowego.
Dzieje się tak, ponieważ działają one dobrze w celu zmniejszenia ciśnienia krwi tętniczej i oporu naczyniowego. Ta klasa narkotyków zwykle kończy się przyrostkiem "-pine". Inne leki blokujące kanał wapniowy, w tym diltiazem i werapamil, są stosowane w leczeniu częstości akcji serca i dusznicy bolesnej. Blokery kanału wapniowego są czasami przepisywane w postaciach skojarzonych ze statyną lub innym lekiem do pomiaru ciśnienia krwi.
Przykłady blokerów kanału wapniowego
- Verapamil (Calan, Verelan)
- Amlodypina (Norvasc)
- Diltiazem (Tiazac, Cardizem, Dilacor)
- Nifedypina (Procardia)
- Nicardipine (Cardene)
- Amlodypina i benazepril (Lotrel)
- Amlodypina i atorwastatyna (Caduet)
- Amlodypina i walsartan (Exforge)
Ostrzeżenia dotyczące blokerów kanału wapniowego
Biorąc leki blokujące kanały wapniowe, powinieneś być pewien, że twój lekarz wie o wszystkich twoich obecnych lekach i suplementach, ponieważ blokery kanału wapniowego mogą oddziaływać z innymi związkami. Produkty zawierające grejpfruty , w tym sok, mogą zakłócać metabolizm i wydalanie tych leków, co może prowadzić do niebezpiecznie wysokiego poziomu leków. Jeśli pacjent przyjmuje bloker kanału wapniowego, powinien odczekać co najmniej cztery godziny po zażyciu leku przed spożyciem grejpfruta lub soku grejpfrutowego.
Magnez, który jest składnikiem odżywczym znajdującym się w niektórych orzechach, bananach, szpinaku, okrze, brązowym ryżu i rozdrobnionych płatkach pszennych, ma naturalne działanie blokujące kanały wapniowe, więc jeśli dieta zawiera pokarmy bogate w magnez, należy skonsultować się z lekarzem, aby ustalić, czy dostosowanie jest potrzebne. Nie należy palić podczas przyjmowania leku blokującego kanały wapniowe , ponieważ może to spowodować potencjalnie niebezpieczne szybkie bicie serca.
Efekty uboczne związane z blokerami kanału wapniowego
Istnieje wiele działań niepożądanych, które mogą wystąpić w przypadku blokerów kanału wapniowego, ale nie występują one u wszystkich pacjentów, a korzyści z terapii są większe niż ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Te potencjalne działania niepożądane obejmują bóle głowy, zaparcia, zawroty głowy, zgagę, nudności, obrzęki kończyn dolnych, zmęczenie, wysypki lub zaczerwienienie. Działania niepożądane związane z blokerami kanału wapniowego są mniej prawdopodobne u starszych pacjentów. Pacjenci mogą również odczuwać niski poziom cukru we krwi. W przypadku zauważenia jakichkolwiek działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem przed przerwaniem leczenia. Nagłe przerwanie leczenia nigdy nie jest dobrym pomysłem. Twój lekarz będzie mógł udzielić ci porady na temat alternatyw, w tym obniżonej dawki lub różnych leków.