Udar i ból mogą się spotkać w wyniku zawału w okolicy lędźwiowej ( udaru ) w obszarze mózgu zwanym wzgórzem. Ten ważny obszar służy jako stacja przekaźnikowa do przesyłania informacji zmysłowych z całego ciała. Zwykle taki laparoskopowy skok jest specyficzny dla obszarów wzgórza, które otrzymują informacje o bólu, temperaturze, dotyku, wibracjach i ciśnieniu z całego ciała.
Kiedy udar prowadzi do bólu z powodu uszkodzeń w tych obszarach, ludzie cierpią na syndrom Dejerine-Roussy. Zespół ten jest również czasem nazywany zespołem bólu talowego lub zespołem bólu ośrodkowego (CPS).
Według American Stroke Association, nie ma solidnych statystyk dotyczących tego rodzaju bólu po udarze. Badanie wykazało, że dziewięć procent respondentów miało zespół bólu ośrodkowego. Ci, którzy cierpią na tę chorobę, często są lekceważeni jako wyrabiający lub wyolbrzymiają swój ból.
Objawy bólu wywołanego udarem
Objawy zespołu Dejerine-Roussy obejmują:
- Niewyjaśniony ból pochodzący z jednej strony ciała
- Nieprawidłowe odczucie bólu do normalnego bodźca, takie jak delikatne obrysy skóry
- Mrowienie uczuć z jednej strony ciała
- Uczucia nadmiernej wagi po jednej stronie ciała
- Nieprawidłowe uczucie gorąca lub zimna po jednej stronie ciała
Czasami zespołowi towarzyszy osłabienie twarzy, ramienia i / lub nogi po jednej stronie ciała, które rozpoczyna się krótko po udarze.
Ta słabość znika z czasem, ale pozostałe objawy mogą być trwałe.
Symptomatyczne objawy zespołu Dejerine'a-Roussy'ego mogą rozpocząć się natychmiast po udarze lub powoli w kolejnych tygodniach lub miesiącach.
Leczenie zespołu Dejerine-Roussy
Dostępne metody leczenia zespołu Dejerine-Roussy obejmują leki przeciwdepresyjne, które zazwyczaj są tanie, bezpieczne i skuteczne; leki przeciwdrgawkowe ; i leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen.
W ciężkich przypadkach ludzie otrzymują silne leki przeciwbólowe, takie jak morfina i metadon. Niektórzy ludzie korzystają nawet z noszenia urządzenia takiego jak pompa morfinowa. Znalezienie odpowiedniego schematu leczenia może zająć trochę czasu.
Istnieją również opcje chirurgiczne, ale neurochirurgia powinna być absolutną ostatecznością. Chirurgia obejmuje głęboką stymulację mózgu , w której wszczepia się elektrodę i wysyła stymulację do receptorów bólowych. Głęboka stymulacja mózgu jest wykorzystywana do zmniejszenia odczuwania bólu przez człowieka.
Ważne jest, aby znaleźć właściwego lekarza. Niektórzy pacjenci znajdują dobry mecz podczas pierwszej wizyty neurologa. Inni muszą przejść przez wiele spotkań zanim znajdą tego, który rozumie ich ból i zaczynają odkrywać różne możliwe terapie.
Źródła:
American Stroke Association. Fragment z filmu Kiedy ból nigdy nie odchodzi; Stroke Connection Magazine, wrzesień / październik 2003 r. (Ostatnia aktualizacja nauki, marzec 2013 r.).
JP Mohr, Dennis W. Choi, James C. Grotta, Bryce Weir, Phillip A. Wolf Udar: Patofizjologia, Diagnoza i Zarządzanie Churchill Livingstone; 4. wydanie (2004).