Niedawno wyniki nowego badania, nazwanego Empagliflozin Cardiovascular Outcome Event Trial u pacjentów z cukrzycą typu 2 (EMPA-REG WYNIK), zostały opublikowane w New England Journal of Medicine . Niemal równocześnie wyniki zostały zaprezentowane na spotkaniu Europejskiego Stowarzyszenia Badań nad Cukrzycą (EASD) w 2015 r. I spotkało się z wieloma rundami gromkich braw (aplauzów) od wielu obecnych endokrynologów.
Chociaż w tej próbie badano tylko pacjentów z cukrzycą typu 2, uważam, że wyniki te mogą być zmieniaczem gry w leczeniu cukrzycy jako całości. Badanie nie tylko wykazało, że lek Empagliflozin jest bezpieczny, ale także wykazał, że może on szybko i w sposób trwały redukować wyniki sercowo-naczyniowe. Nie można przecenić tego znaczenia, ponieważ około 50% zgonów na całym świecie spowodowanych cukrzycą wynika bezpośrednio z choroby sercowo-naczyniowej. Do czasu tego badania nie wykazano, by ani jeden lek na cukrzycę nie zmniejszał ryzyka sercowo-naczyniowego i ogólnej śmiertelności. Przeciwnie, wykazano, że duża liczba leków stosowanych w leczeniu cukrzycy zmniejsza powikłania mikronaczyniowe; mianowicie długotrwałe powikłania cukrzycy wpływające na małe naczynia krwionośne. Do klasycznych należą retinopatia (uszkodzenie siatkówki), nefropatia (uszkodzenie nerek) i neuropatia (uszkodzenie nerwów).
Empagliflozyna jest inhibitorem współsózki sodowo-glukozowej (SLGT-2). Ten rodzaj leku obniża wysoki poziom glukozy we krwi poprzez blokowanie transporterów, o odpowiednio nazwanych SGLT-2, które prowadzą do ponownego wchłonięcia glukozy z nerek do krwioobiegu. W wyniku tej blokady, cukier, który w przeciwnym razie mógłby doprowadzić do wysokiego poziomu glukozy we krwi, zostaje spłukany w toalecie.
Oprócz korzyści wynikających z lepszych odczytów hemoglobiny HbA1c , leki te prowadzą również do znacznego spadku masy ciała i obniżenia ciśnienia krwi.
Inhibitory SGLT-2 zostały zatwierdzone przez FDA dla cukrzycy typu 2 na początku 2013 roku i obejmują leki takie jak Canagliflozin (Invokana), Dapagliflozin (Farxiga) i Empagliflozin (Jardiance).
Chociaż te leki nie zostały jeszcze zatwierdzone do leczenia cukrzycy typu 1, to w niewielkich badaniach wykazano, że inhibitory SGLT-2 również poprawiają kontrolę glikemii i powodują znaczną utratę wagi u pacjentów z cukrzycą typu 1. Pomimo braku zatwierdzenia przez FDA tego wskazania, wielu endokrynologów stosuje już inhibitory SGLT-2 do leczenia swoich pacjentów z cukrzycą typu 1.
W badaniu EMPA-REG OUTCOME główne niekorzystne zdarzenia dotyczące zdarzeń sercowo-naczyniowych uległy zmniejszeniu o 14%. Jeszcze bardziej ekscytującą wiadomością było to, że liczba zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych, zgonów z różnych przyczyn oraz hospitalizacji z powodu niewydolności serca zmniejszyła się o ponad 30%. Duży rozmiar tego badania (ponad 7000 pacjentów!) Sprawia, że bardzo mało prawdopodobna jest przyczyna tych niezwykłych wyników.
Podobnie przekonujące było stwierdzenie, że redukcja śmiertelności i hospitalizacji rozpoczęła się na wczesnym etapie badania. Oznacza to, że spadek wyników nie był prawdopodobnie spowodowany poprawą poziomu cukru, odczytów ciśnienia krwi lub utratą masy ciała, ponieważ skutki tych zmian można się było spodziewać tylko w długim okresie.
Dlatego jest jeszcze coś tajemniczego i prawdopodobnie wieloczynnikowego, co prowadzi do szybkich zmian w fizjologii.
Najbardziej oczywistym zagadnieniem poruszonym w tym badaniu jest to, czy jest to efekt klasy, tj. Czy wszystkie inhibitory SGLT-2 dostarczą podobnych danych dotyczących wyników sercowo-naczyniowych w badaniu lub czy efekt ogranicza się do empagliflozyny? To pozostaje do ustalenia, ale jestem przekonany, że podobne badania z użyciem Canagliflozin i Dapagliflozin nie mogą być daleko w tyle. Bądźcie czujni!