Megace stosuje się w celu pobudzenia apetytu u osób chorych na AIDS i raka
Megace (octan megestrolu) jest zwykle podawany osobom bardzo chorym na raka piersi, raka endometrium lub AIDS. Lek podaje się w celu zwiększenia apetytu i zwiększenia masy ciała. U pacjentów, którzy są bardzo chorzy i przepisali Megace, działanie hormonalne tego leku może być kojące i powodować wzrost dobrostanu.
Czasami osobom starszym i niedowagą przepisuje się Megace, ale skuteczność tego leku u osób w podeszłym wieku nie została udowodniona.
Większość badań nad Megace dotyczy osób z rakiem lub AIDS.
Megace jest hormonalną substancją metaboliczną i syntetycznym hormonem. Ponieważ Megace jest syntetycznym hormonem, ma szereg niekorzystnych skutków, które obejmują wiele układów narządów obejmujących całe ciało.
Mechanizm akcji
Megace lub octan megestrolu to syntetyczny progestagen, który ma właściwości antyestrogenowe i może wpływać na endometrium lub wyściółkę macicy. Konkretnie, Megace koliduje z cyklem estrogenu-receptora i uważa się, że działa na przysadkę mózgową w mózgu (na zdjęciu w tym artykule). Przysadka mózgowa wydziela hormony, które działają na mięśnie, nerki i różne narządy. Niektórzy eksperci uważają, że Megace zwiększa apetyt poprzez wpływ na metabolizm organizmu (kataboliczne cytokiny).
Wskazania kliniczne Megace
Megace otrzymuje:
- złagodzić cierpienie spowodowane przez raka endometrium lub raka piersi;
- zwiększyć apetyt i zatrzymać utratę wagi u osób chorych na AIDS i raka (kacheksja)
- zwiększyć apetyt w raku gruczołu krokowego
- zwiększyć nastrój u osób chorych na AIDS i raka
- zapewnić terapię hormonalną w raku endometrium i piersi
Jak wspomniano wcześniej, nie ma opartego na dowodach poparcia dla stosowania Megace jako leczenia utraty apetytu u osób starszych.
Skutki uboczne Megace
Megace nie ma interakcji z innymi lekami.
Jednak Megace prowadzi szeroko zakrojone działania kliniczne i może w różny sposób wpływać na zdrowie i dobre samopoczucie. Na poniższej liście możliwe niepożądane skutki działania leku Megace są szacunkowe.
- nadciśnienie (4 procent do 8 procent)
- ból w klatce piersiowej (od 1 do 3 procent)
- kołatanie serca (od 1 do 3 procent)
- ból głowy (3 procent do 10 procent)
- bezsenność (od 1 do 6 procent)
- depresja (1 procent do 3 procent)
- neuropatia lub osłabienie nerwów (1 procent 3 procent)
- wysypka skórna (od 6 procent do 12 procent)
- świąd lub świąd skóry (od 1 do 3 procent)
- hiperglikemia lub wysokie cukry (6 procent)
- powiększenie piersi lub ginekomastia (od 1 do 3 procent)
- biegunka (10 procent i równa się placebo)
- zaparcia (od 1 do 3 procent)
- impotencja (4 procent do 14 procent)
- nietrzymanie moczu (od 1 do 3 procent)
- infekcja (od 1 do 3 procent)
- problemy z oczami (od 1 do 3 procent)
- kaszel (od 1 do 3 procent)
- gorączka (od 1 do 6 procent)
- infekcja (od 1 do 3 procent)
- powiększona wątroba lub powiększenie wątroby (od 1 do 3 procent)
Warto zauważyć, że Megace nie należy zażywać w czasie ciąży i może uszkodzić płód.
Zawarłem tak wiele pozycji na tej liście, aby udowodnić, że coś takiego: Megace jest hormonem, a wiele osób przyjmujących hormony odczuje pewne negatywne skutki uboczne.
Należy dokładnie rozważyć terapię hormonalną, która może czasem nasilać choroby serca lub powodować ciężką depresję. Z tego powodu, Megace jest najlepszym lekiem przeznaczonym dla osób w końcowej fazie opieki, a nie osób starszych, które muszą przybrać na wadze.
Jeśli zażywasz Megace i odczuwasz ból w klatce piersiowej, nudności, wymioty, częste oddawanie moczu, ból nóg lub cokolwiek innego, co sprawia, że czujesz się okropnie, pamiętaj, aby przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem. W razie potrzeby zadzwoń na pogotowie.
Megace jest dostępny w postaci doustnej jako zawiesina i tabletka. Dostępne są tańsze wersje generyczne tego leku.
W zależności od dostawcy i światopoglądu pacjenta, alternatywą dla Megace u pacjentów w podeszłym wieku jest marihuana medyczna.
Wybierz źródła
Family Practice Examination & Board Review , trzecie wydanie M Grabera i J Wilbera opublikowane w 2012 roku.
Mosby's Drug References for Health Professionals , wydanie drugie opublikowane w 2010 roku.