Udar jest aktywną, postępującą chorobą. Nagłe uszkodzenie mózgu i wynikające z tego deficyty neurologiczne mogą być szokujące. Udar to nagłe wydarzenie, które ewoluuje dramatycznie w ciągu pierwszych kilku godzin. W ciągu pierwszych kilku dni uraz i niepełnosprawność po udarze zwykle osiągają maksymalny szczyt, a następnie stabilizują się.
Uzdrawianie po udarach
Uszkodzenie udaru jest szybkie i agresywne.
Odzyskiwanie jest z kolei powolne, subtelne i stopniowe. Odzyskiwanie i gojenie mogą odbywać się spontanicznie. Istnieją jednak interwencje medyczne, które mogą pomóc zmaksymalizować naprawę i przywrócenie funkcji. Zwykle leczenie udaru mózgu poprawia ogólny wynik po udarze, ale leczenie zwykle nie przyspiesza tempa powrotu do zdrowia.
Obrzęk mózgu
Stabilizacja jest pierwszym krokiem do uzdrowienia po udarze. Po udarze większość osób, które przeżyły, doświadcza stanu zapalnego w mózgu - analogicznie do obrzęku po urazie, takim jak wyraźnie obrzęk guzka po urazie ręki lub nogi. Ta obrzęk, zwany obrzękiem, jest częścią mechanizmu naprawy ciała. Obrzęk składa się z mieszaniny płynów i komórek zapalnych. Ponieważ mózg jest zamknięty w czaszce, nie ma zbyt wiele miejsca na tolerowanie obrzęku. Tak więc obrzęk, który rozwija się po udarze mózgu, może uciskać mózg, powodując pogorszenie objawów udaru, czasami przejściowo.
Obrzęk mózgu zaczyna się poprawiać 24-48 godzin po udarze i nadal się poprawia przez tygodnie. Często ścisłe monitorowanie stężenia płynów ustrojowych w warunkach szpitalnych pomaga zmniejszyć dodatkowe uszkodzenia mózgu, które mogą być spowodowane przez ciężki obrzęk po udarze.
Ciśnienie krwi
Ciśnienie krwi zwykle waha się podczas i po udarze.
W chwili obecnej, medyczne zarządzanie zmianami ciśnienia krwi w ciągu kilku pierwszych dni po udarze polega głównie na obserwacji i bardzo ograniczonej ingerencji w przesunięcia ciśnienia krwi. Powodem ograniczonej kontroli nad sztucznym ciśnieniem krwi jest to, że obecnie uważa się, na podstawie najnowszych badań medycznych, że spontaniczne ciśnienie krwi wzrasta i zmniejsza się w trakcie i po udarze, to naturalny sposób utrzymywania płynów w organizmie i przepływu krwi do mózgu w tym krytycznym momencie. Medyczna regulacja ciśnienia krwi jest oszczędzana na skrajnie wysokie lub bardzo niskie ciśnienie krwi, które może wpływać na gojenie. Ogólnie zmiany ciśnienia krwi wynikające z udaru stabilizują się w ciągu pierwszych 2-3 dni.
Cukier we krwi
Niektóre zmiany stężenia cukru we krwi i hormonów stresu występują również w przypadku udaru. Zmiany te ustabilizują się w ciągu pierwszych kilku dni, a następnie będą się normalizować w ciągu pierwszych kilku tygodni po udarze.
Odzyskiwanie mózgu
Kiedy ciało ustabilizuje się, zwykle z bliskim nadzorem medycznym i stopniem zarządzania medycznego, mózg zaczyna się leczyć. Zarządzanie medyczne koncentruje się przede wszystkim na zapobieganiu pogorszeniu progresji udaru. Utrzymanie optymalnych warunków medycznych, takich jak kontrola płynów, kontrola ciśnienia krwi i regulacja poziomu cukru we krwi, pomaga zmaksymalizować ochronę neuronów po udarze.
Przywrócenie funkcji mózgu i odzyskiwanie komórek mózgowych po udarze rozpoczyna się w ciągu kilku dni i trwa przez miesiące, a nawet lata, zanim osiągnie stabilność.
Terapia
Terapia jest bardzo ważna w pomaganiu mózgowi w odzyskaniu sił poprzez stymulowanie naturalnego procesu neuroplastyczności. Terapia mowy i połykania, fizykoterapia i terapia zajęciowa pomagają w odzyskaniu funkcji. Przezwyciężenie zaniedbania wizualnego lub przestrzennego może być jednym z największych wyzwań związanych z odzyskiem. Nastrój wpływa na powrót do zdrowia, a udar wpływa na nastrój, dlatego uwaga na depresję i lęk jest niezbędną częścią procesu gojenia.
Skutki uboczne
Inne fazy odzyskiwania po udarze mogą obejmować napady padaczkowe , atrofię mięśni i spastyczność .
W wielu przypadkach środki zapobiegawcze mogą pomóc w uniknięciu tych i innych komplikacji.
Przebieg w czasie udaru jest nagły i szybki. Udar to nagły wypadek medyczny. Pilna pomoc medyczna jest konieczna, aby zmniejszyć maksymalne szkody. Jednak proces odzyskiwania jest zwykle powolny i uciążliwy.
Źródła
Walter G. Bradley DM FRCP, Robert B. Daroff MD, Gerald M Fenichel MD, Joseph Jankovic MD, Neurology in Clinical Practice, 4. wydanie, Butterworth-Heinemann, 2003