Procedura LEEP w leczeniu dysplazji szyjki macicy

Kobiety z uporczywą dysplazją szyjną o niskim lub wysokim stopniu złośliwości mogą być zalecane, aby mieć procedurę zwaną LEEP. LEEP jest zwykle zalecany u kobiet, u których wyniki biopsji szyjki macicy wskazują na nieprawidłowe komórki szyjki macicy, które mogą przerodzić się w raka szyjki macicy, jeśli nie są leczone.

Czym jest LEEP?

LEEP jest akronimem do pętli elektrochirurgicznej procedury wycinania .

LEEP wykorzystuje elektrycznie naładowaną pętlę drucianą do usuwania nieprawidłowej tkanki szyjki macicy. Odbywa się to w znieczuleniu miejscowym i zwykle w warunkach ambulatoryjnych w szpitalach lub gabinecie lekarskim.

Podczas LEEP:

Procedura LEEP jest zwykle bezbolesna; jednak podczas zabiegu można wyczuć lekkie skurcze. Trwa to około 5 do 10 minut.

Czego można oczekiwać po LEEP

Po LEEP można spodziewać się łagodnego skurczu, ciemnego upławy i ewentualnego łagodnego krwawienia z wydzieliną. Kobietom poddawanym LEEP zaleca się stosowanie podpasek higienicznych w przeciwieństwie do tamponów po zabiegu.

Po LEEP nie zaleca się żadnego seksu, tamponów douchingowych lub zasadniczo niczego w pochwie przez określony czas.

Należy również unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów i ćwiczeń fizycznych. Lekarz poinformuje cię, jak długo powinieneś unikać tych czynności.

Około dwóch tygodni po zabiegu lekarz skontaktuje się z wizytą w biurze. Lekarz sprawdzi szyjkę macicy, aby zobaczyć, jak został wyleczony i wydał dalsze zalecenia.

To ważne spotkanie, którego nie można przegapić.

Konieczne jest kontynuowanie zalecanych regularnych badań szyjki macicy. Dysplazja szyjki macicy może powrócić nawet po zakończeniu leczenia. Regularne badania szyjki macicy są jedynym sposobem monitorowania nieprawidłowych zmian szyjki macicy.

Źródła:

Josefson, Deborah. "Łagodna dysplazja szyjki macicy często powraca do normy." British Medical Journal 31813 lutego 1999 r.

> "National Cancer Institute Facts Sheets." Human Papillomavirus and Cancer: Pytania i odpowiedzi. 06 czerwca 2006. Narodowy Instytut Raka.