Minimalnie inwazyjne leczenie zwężenia zastawki aortalnej
Zwężenie zastawki aortalnej jest częstym schorzeniem serca, które zwykle rozwija się i zwiększa wraz z wiekiem. Zastawka aortalna jest jedną z czterech zastawek serca w sercu człowieka i może zostać poważnie uszkodzona przez zwapnienie. Jest to potencjalnie poważny stan, który wpływa na ruchome części zaworu i zmniejsza jego wydajność.
W przeszłości podstawowym sposobem leczenia ciężkiego zwężenia aorty była operacja na otwartym sercu, w której zastawka została naprawiona lub zastawka wykonana z tkanki lub sztucznego materiału została użyta do zastąpienia uszkodzonej zastawki aortalnej.
Obecnie istnieje nowa i mniej inwazyjna opcja, określana jako Transcheter Aortic Valve Replacement (TAVR), która może być opcją dla pacjentów, którzy nie tolerują tradycyjnej metody otwartego serca w chirurgicznej naprawie lub wymianie zastawki aortalnej.
Co robi zastawka aortalna?
Aby najlepiej zrozumieć wymianę zastawki aortalnej, ważne jest, aby zrozumieć, co robi zastawka aortalna. Zastawka aortalna znajduje się pomiędzy lewą komorą a aortą i pomaga kontrolować przepływ krwi z serca do aorty i do reszty ciała. Zdrowa zastawka aortalna zapobiega zbyt szybkiemu opuszczeniu serca przez krew, otwierając się tylko wtedy, gdy nadejdzie czas wypłynięcia krwi z lewej komory do aorty. Kiedy zastawka aortalna jest uszkodzona i zwęża się, stan ten nazywany jest zwężeniem aortalnym i może być bardzo poważny, ponieważ przepływ krwi nie jest już dobrze kontrolowany lub skuteczny.
Oznaki zwężenia zastawki aortalnej
Kiedy zastawka aortalna staje się zwapniona, nie działa już prawidłowo, a serce musi pracować ciężej, aby pompować krew do organizmu.
Niektórzy pacjenci ze zwężeniem zastawki aortalnej doświadczają omdlenia lub epizodów omdlenia. Mogą również odczuwać ból w klatce piersiowej, aw ciężkich przypadkach problem z zastawką może prowadzić do rozwoju kolejnego ciężkiego stanu, zwanego zastoinową niewydolnością serca.
Zmęczenie i nietolerancja ćwiczeń są jednymi z pierwszych objawów zwężenia zastawki aortalnej, ale w ciężkich przypadkach pacjenci mogą być tak słabi, że doświadczają niezdolności do chodzenia więcej niż kilka stóp.
Stan ten może stać się tak poważny, że zagraża życiu lub zagraża życiu, jeśli nie jest leczony, co prowadzi do konieczności naprawy lub wymiany zastawki.
Kto jest kandydatem do operacji TAVR
W przypadku pacjentów z chorobą zwężenia zastawki aortalnej, którzy często są pacjentami, u których występuje największe zapotrzebowanie na zastawkę serca, która działa prawidłowo, procedurę otwartego serca można uznać za zbyt ryzykowną. Operacja jest bardzo stresująca dla organizmu, a niektórzy pacjenci nie mogą tolerować tego poziomu stresu fizycznego, co powoduje, że ryzyko operacji otwartego serca przewyższa potencjalne korzyści. W przypadku pacjentów uznawanych za zbyt chorych, by tolerować operację lub tych, którzy wykazują wysoki poziom ryzyka operacyjnego, procedura TAVR może być odpowiednią alternatywą.
Procedura TAVR
W przypadku pacjentów z dużym zwężeniem zastawki aortalnej operacja TAVR może być opcją, która zapewnia naprawę zastawki aortalnej bez stresu fizycznego związanego z operacją na otwartym sercu, pomostem krążeniowo-płucnym i znieczuleniem ogólnym . Zabieg wykonuje się przezskórnie, co oznacza, że "operację" wykonuje się przez włożenie narzędzi do tętnicy udowej przez małe nacięcie i delikatne przesuwanie się przez naczynia krwionośne, aż do uzyskania zastawki aortalnej. Pacjenci po cewnikowaniu serca stwierdzą, że minimalnie inwazyjna procedura wymiany zastawki jest podobna.
W przypadku procedury TAVR sztuczny zastawka jest umieszczana w niewielkim opakowaniu, które jest wystarczająco małe, aby mogło być przemieszczane przez naczynie krwionośne wraz z instrumentami. Po założeniu wymiana zaworu zostaje uruchomiona, otwierając się do pełnego rozmiaru. Gdy TAVR jest na miejscu, zastępuje uszkodzoną naturalną zastawkę aortalną i kontroluje uwalnianie krwi z serca.
Zagrożenia TAVR
Ryzyko związane z operacją TAVR jest poważne i powinno być przedyskutowane z lekarzem przed zabiegiem. Ryzyko TAVR jest podobne do ryzyka operacji na otwartym sercu w celu naprawy lub wymiany zastawki aortalnej i obejmuje ryzyko udaru, skrzepów krwi, krwawienia, uszkodzenia serca oraz ryzyko znieczulenia.
Porównując pacjentów, u których stwierdzono napadowe zwężenie zastawki aortalnej u pacjentów, u których zastosowano procedurę TAVR, pacjenci z TAVR są bardziej zagrożeni rozrusznikiem w ciągu roku po zabiegu, ale mają również nieco niższe ryzyko krwawienia i śmierci w roku następującym po operacji.
Procedura TAVR jest nowa i jako taka, długoterminowe badania długoterminowe nie są obecnie dostępne w Stanach Zjednoczonych. Dostępne badania wskazują jednak, że pacjenci z wysokim ryzykiem radzą sobie nieco lepiej z minimalnie inwazyjną procedurą niż przy naprawie zastawki na otwartym sercu.
Po TAVR
Ważne jest, aby pamiętać, że procedura TAVR poprawia jakość życia, ale nie gwarantuje całkowitego wyleczenia z choroby serca. Większość pacjentów odczuwa znaczną poprawę jakości życia po naprawie zastawki aortalnej, ale może to spowodować trwałe uszkodzenie mięśnia sercowego z powodu wadliwego zastawki lub innych współistniejących chorób serca.
Źródła:
Przezcewnikowa wymiana zastawki aortalnej za pomocą samo rozwijającej się protezy. New England Journal of Medicine. Dostęp do marca 2014 r.