W maratonie w Chicago w 2007 r. Runął i zmarł biegacz, zbierając się na pierwsze strony gazet. Po przeprowadzeniu sekcji zwłok lekarz orzecznik w Chicago ogłosił, że nagła śmierć tego człowieka ostatecznie nie była spowodowana uciążliwym upałem i wilgocią, które spowodowały znaczące problemy wśród wielu biegaczy tego dnia (i które ostatecznie spowodowały zatrzymanie wyścigu przez organizatorów), ale zamiast tego było należne do " wypadania płatka zastawki mitralnej " (MVP).
Ten werdykt bez wątpienia przyniósł bardzo dużą ulgę lokalnym urzędnikom odpowiedzialnym za prowadzenie wyścigu pomimo strasznych warunków pogodowych i którzy (dzięki wnioskom z autopsji) zostali oficjalnie odstraszeni od śmierci tego człowieka.
Oczywiście nie możemy wiedzieć, jaka jest prawdziwa przyczyna śmierci tego nieszczęsnego biegacza. Jednak pewna wypowiedź chicagowskiego lekarza orzecznika wywołała co najmniej pewien stopień paniki wśród nawet do 75 milionów Amerykanów, którzy (według niektórych szacunków) mogą również mieć MVP. I przez kilka tygodni amerykańscy kardiolodzy byli zalewani zmartwionymi telefonami.
Wypadanie zastawki mitralnej i nagła śmierć
Pytanie rodzi więc pytanie: czy MVP naprawdę powoduje nagłą śmierć?
Odpowiedź brzmi, że wydaje się, że istnieje niewielki wzrost ryzyka nagłej śmierci z powodu częstoskurczu komorowego lub migotania komór u ludzi, którzy mają naprawdę istotny MVP, ale nie u znacznej większości osób, które otrzymały diagnozę MVP.
Większość zdiagnozowanych z MVP ma niezwykle łagodną postać schorzenia, nie niosącą żadnego mierzalnego ryzyka.
Wstępne dowody na to, że MVP może wiązać się z nagłą śmiercią, pochodzą głównie z serii autopsji. W badaniach, w których serce zostało dokładnie zbadane u osób, które zmarły nagle, dowody MVP można znaleźć w znacznej mniejszości.
Tak więc naturalnie MVP został uznany za przyczynę nagłych zgonów.
Ale w tych badaniach nie wspomina się o dwóch rzeczach. Po pierwsze, wiele ofiar nagłej śmierci w ogóle nie ma rozpoznawalnej nieprawidłowości kardiologicznej. Po drugie, gdy jesteś zdeterminowany, aby znaleźć MVP, będziesz w stanie znaleźć przynajmniej niektóre dowody tego w dużej części populacji ogólnej.
Niewiele jest dowodów na to, że zdecydowana większość osób, u których zdiagnozowano MVP, ma wymiernie zwiększone ryzyko nagłej śmierci.
Naddiagnoza MVP
Podczas wykonywania echokardiografii u losowo wybranych osób, w zależności od zastosowanych kryteriów diagnostycznych, MVP może zostać zdiagnozowane w maksymalnie 20% - 35%. Ilość rzeczywistego wypadnięcia w ogromnej większości tych zastawek mitralnych jest fizjologicznie nieistotna i nie stanowi żadnego znanego zagrożenia. Rzeczywiście, ponieważ jakość sprzętu do echokardiografii poprawiła się z biegiem lat, stało się możliwe wykrycie coraz mniejszych (często banalnych, a nawet nieistniejących) wypadków zastawki mitralnej. Większość ekspertów akceptuje fakt, że stan "MVP" został poważnie zdiagnozowany przez kardiologów.
Zdolność do wykrycia pewnej ilości MVP, jeśli szukasz go wystarczająco ciężko, może być bardzo dogodna dla lekarzy (lub, dla sprawy, dla urzędników wyścigowych), ponieważ może zwolnić ich z konieczności dalszego poszukiwania wyjaśnień dotyczących objawów lub warunków, które są trudne lub niewygodne w diagnozowaniu lub zarządzaniu ( dysautonomia jest najbardziej znaczącym z nich).
Dlatego często istnieje silna zachęta do diagnozy MVP.
Diagnozowanie MVP w odpowiedni sposób
W 2008 r., Uznając, że diagnoza MVP urosła nieproporcjonalnie do rozmiarów epidemii, American College of Cardiology i American Heart Association opublikowały bardziej rygorystyczne kryteria diagnozowania MVP. Zastosowanie tych bardziej odpowiednich kryteriów do postawienia diagnozy wskazuje na nieco zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca i nagłej śmierci, choć ryzyko to jest nadal bardzo małe.
W rzeczywistości głównym zagrożeniem dla tych osób nie jest nagła śmierć, ale rozwój istotnej niedomykalności mitralnej i późniejszej niewydolności serca .
U tych osób ryzyko nagłej śmierci jest rzeczywiście podwyższone, ale tylko w takim stopniu, w jakim wzrasta u każdego, kto ma poważną niedomykalność mitralną, z jakiejkolwiek przyczyny.
Częstość występowania tego rodzaju MVP (czyli faktycznego, istotnego MVP) w ogólnej populacji wynosi tylko około 1-2%, a nie 35%. Nawet wśród znacznie mniejszej liczby pacjentów z MVP, mniej niż 1 na 20 kiedykolwiek rozwinie istotne problemy z zastawkami mitralnymi.
Słowo od
Najważniejsze jest to, że wcale nie jest jasne, że MVP - przynajmniej łagodna postać MVP, którą ma większość osób, u których zdiagnozowano ten stan - jest nawet związana z nagłą śmiercią, nie mówiąc już o przyczynie nagłej śmierci.
W przypadku znacznej większości pacjentów, którym powiedziano, że mają MVP, ryzyko nagłej śmierci nie jest wyższe niż w przypadku populacji ogólnej, a tragedie takie jak ta w Chicago nie powinny powodować nadmiernych obaw.
Jeśli powiedziano Ci, że masz MVP, powinieneś dowiedzieć się od swojego kardiologa, czy diagnoza została postawiona za pomocą nowszych, bardziej rygorystycznych kryteriów diagnostycznych, czy też postawiono diagnozę w staroświecki sposób, w którym możesz znaleźć MVP prawie u każdego jeśli szukasz tego wystarczająco mocno.
> Źródła:
> Bonow RO, Carabello BA, Chatterjee K, et al. 2008 Skoncentrowana aktualizacja wprowadzona do wytycznych Acc / Aha 2006 w odniesieniu do postępowania z chorymi z zastawką serca: raport Amerykańskiego Kolegium Kardiologicznego / American Heart Association Task Force on Practice Guidelines (Komitet Pisarski do zmiany Wytycznych z 1998 r. Dotyczących zarządzania Pacjenci z zastoinową chorobą serca): zaaprobowani przez Towarzystwo Anestezjologów Sercowo-Naczyniowych, Towarzystwo Angiografii i Interwencji Sercowo-naczyniowych oraz Towarzystwo Chirurgów Klatki Piersiowej. Circulation 2008; 118: e523.
> Sriram CS, Syed FF, Ferguson ME, i in. Zespół złośliwego zespołu zastawki mitralnej Bileafleta u pacjentów z pozapartelicznym zatrzymaniem krążenia poza idiopatycznym. J Am Coll Cardiol 2013; 62: 222.