Techniki raportowania histopatologicznego i predyktory prognostyczne
Histopatologia polega na badaniu tkanek pod mikroskopem w celu wykrycia objawów i charakterystyki choroby. Histologia to badanie tkanek, a patologia to badanie choroby.
Tak więc razem histopatologia oznacza dosłownie badanie tkanek w odniesieniu do choroby. Raport histopatologiczny opisuje tkankę, która została wysłana do badania i cechy tego, jak wygląda rak pod mikroskopem .
Raport histopatologiczny jest czasami nazywany raportem biopsji lub raportem o patologii.
Raport histopatologiczny
Lekarz specjalista, który przeprowadza badanie pod mikroskopem, nazywa się patologiem. Badana tkanka pochodzi z biopsji lub zabiegu chirurgicznego, w którym próbka podejrzanej tkanki jest wybierana i wysyłana do laboratorium. Następnie jest przetwarzany i cięty na bardzo cienkie warstwy (nazywane sekcjami), barwiony i badany pod mikroskopem w celu scharakteryzowania szczegółów komórek w tkance. W przypadku niektórych chorób chirurg może bardzo szybko zinterpretować próbkę tkanki poprzez użycie zamrożonych skrawków. Zamrożone skrawki lub plastry są stosowane oszczędnie w chłoniaku, jednak z powodu problemów z interpretacją i próbkowaniem. W chłoniakach węzły chłonne są najczęściej badaną tkanką w badaniu histopatologicznym. W przypadku wielu rodzajów nowotworów krwi biopsja szpiku może być również wymagana do ostatecznej diagnozy.
Składniki raportu
Raporty histopatologiczne na temat nowotworowych okazów chirurgicznych stają się coraz bardziej złożone. Mogą one obejmować:
- Mikroskopowy wygląd zaangażowanej tkanki
- Specjalne plamy
- Techniki molekularne
- Inne testy
Techniki molekularne odnoszą się do zdolności do analizy komórek i tkanek na poziomie molekularnym, który jest na poziomie białek, receptorów i genów kodujących te rzeczy.
Interpretacja raportu
Wiele ustaleń wynikających z takiego badania tkanek wiąże się z rokowaniem. Wskaźniki prognostyczne mogą obejmować stopień złośliwości nowotworu i zakres rozprzestrzeniania się oraz to, czy rak został usunięty z marginesem zdrowych komórek otaczających go, czy też istnieją dowody, że rak rozprzestrzenił się poza to, co zostało usunięte.
Systemy oceny różnią się w zależności od rodzaju ocenianego nowotworu, ale ogólnie komórki są oceniane na podstawie tego, jak nieprawidłowo wyglądają pod mikroskopem, przy czym guzy stopnia 1 są bardziej normalnie wyglądające, a guzy stopnia 4 odzwierciedlają więcej nieprawidłowości. Guz o wysokim stopniu złośliwości jest ogólnie taki, w którym komórki mają więcej nieprawidłowości. Klasyfikacja to nie to samo co inscenizacja. Inscenizacja ma więcej wspólnego z lokalizacją raka w ciele i tym, jak daleko się rozprzestrzenił.
Molekularne opisy i inne techniki pobierania próbek
Oprócz histopatologii, do oceny obecności raka w tkankach można zastosować inne techniki, w tym cytologię aspiracyjną cienkoigłową, a niektóre z tych technik można stosować szerzej w placówkach opieki zdrowotnej na całym świecie. Białaczki i chłoniaki są diagnozowane za pomocą kombinacji ich wyglądu - wyglądu komórek (morfologii), ich markerów lub białek powierzchniowych, które można wykryć za pomocą testów przeciwciał (immunofenotyp), ich enzymów, które mogą umożliwić wystąpienie określonych reakcji chemicznych (cytochemia), i ich zmiany chromosomalne (kariotyp).
Często w przypadku chłoniaków i innych nowotworów stosuje się technikę immunohistochemiczną, aby pomóc w ocenie typu, rokowania i leczenia nowotworu. Immunohistochemia polega na stosowaniu przeciwciał do przyklejania się do określonych znaczników lub markerów na zewnątrz komórek rakowych.
Te markery, do których przylegają przeciwciała, często mają "CD" w nazwie, co oznacza skupisko różnicowania. Na przykład CD23 i CD5 są znacznikami mikroskopowymi, które, jeśli są obecne w komórkach nowotworowych, mogą wspierać pogląd, że możliwa jest diagnostyczna przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) / chłoniak z małych limfocytów (SLL). Te same markery są również obecne w innych nowotworach złośliwych, dlatego lekarze stosują rodzaj procesu eliminacji w oparciu o dostępne informacje oraz informacje o różnych nowotworach złośliwych i ich "typowych" markach CD.
Innym przykładem markera CD jest CD20, który jest obecny w niektórych chłoniakach, ale nieobecny w innych. Chłoniak rozlany z dużych komórek B lub DLBCL jest bardzo częstym chłoniakiem, który jest związany z markerem CD20.
Dla danej próbki białaczki lub komórek chłoniaka, markery można testować przy użyciu całego panelu przeciwciał, które przylegają do różnych markerów, z wbudowanymi dodatnimi i ujemnymi kontrolami.
Można przeprowadzić badania molekularne i chromosomalne, aby przyjrzeć się rearanżacjom genów i specyficznym zmianom w chromosomach. Czasami wstawione lub usunięte geny są powiązane z informacjami o prognozie. Na przykład w przewlekłej białaczce limfatycznej lub w przewlekłej białaczce szpikowej dochodzi do utraty określonego fragmentu chromosomu, który często ginie wraz z genem pomagającym w hamowaniu raka. Usunięcie 17p występuje u około 3 do 10 procent osób z całkowitą CLL. Delecja 17 p CLL jest formą CLL, która jest trudniejsza do leczenia; ludzie z delecją 17p CLL wydają się być trudni w leczeniu konwencjonalną chemioterapią.
Źródła:
Ho C, Rodig SJ. Markery immunohistochemiczne w nowotworach limfatycznych: korelaty białek ze zmianami molekularnymi. Seminaria z patologii diagnostycznej . 2015. 32 (5): 381-91.
Raportowanie histopatologiczne: Wytyczne dotyczące raka somatycznego. Od Derek C Allen. Springer Science & Business Media, 29 czerwca 2013.
> Taylor J, Xiao W i Abdel-Wahab O. Diagnoza i klasyfikacja hematologicznych nowotworów złośliwych na podstawie genetyki. Krew . 2017, 27 lipca; 130 (4): 410-423.