Silenor pomaga utrzymać sen przy niższych dawkach
Lek Silenor (doksepina) jest trójcyklicznym lekiem przeciwdepresyjnym, który jest również stosowany jako środek nasenny w celu zapoczątkowania i utrzymania snu. Został zatwierdzony przez FDA do leczenia bezsenności w marcu 2010 roku.
Silenor jest reklamowany przez producenta jako nienadająca się do zastosowania opcja na ulżenie bezsenności i nie jest klasyfikowana jako substancja kontrolowana przez DEA. Ponieważ wydaje się, że nie ma możliwości nadużycia, może to być dobra opcja dla osób zainteresowanych uzależnieniem od tabletek nasennych.
Używa
Silenor może być skutecznie stosowany w leczeniu objawów bezsenności lub ostrej bezsenności . Pomaga inicjować i utrzymywać sen przez powodowanie senności. W wyższych dawkach stosuje się go również w leczeniu lęku i depresji.
Jak to działa
Nie wiadomo dokładnie, jak działa Silenor. Uważa się, że działa on na neuroprzekaźniki, które są chemicznymi przekaźnikami w mózgu. Pozwala on swoistemu neurotransmisjowi zwanemu histaminą budować się w przestrzeniach między komórkami nerwowymi, blokując jego pobór do pobliskich komórek.
Kto nie powinien tego używać
Młodzież w wieku poniżej 25 lat nie powinna stosować tego leku, ponieważ istnieje zwiększone ryzyko samobójstwa u osób z dużą depresją i innymi zaburzeniami psychicznymi. Silenor nie powinien również być stosowany w przypadku powrotu do zdrowia po niedawnym ataku serca. Jeśli masz jaskrę lub trudności z zatrzymaniem moczu, nie zaleca się stosowania tego leku.
Silenor należy stosować ostrożnie, jeśli u pacjenta występują choroby układu krążenia, drgawki, problemy z tarczycą, cukrzyca, astma, choroba Parkinsona, problemy z wątrobą lub są w podeszłym wieku.
Silenor może również nie być odpowiedni, jeśli masz chorobę dwubiegunową lub schizofrenię, lub jeśli jesteś zagrożony samobójstwem.
U kobiet w ciąży lub karmiących piersią należy unikać silenoru.
Silenor może potencjalnie wchodzić w interakcje z wieloma innymi lekami, więc twoje leki powinny być dokładnie sprawdzone przez twojego dostawcę opieki zdrowotnej zanim zaczniesz przyjmować Silenor.
Należy unikać gwałtownego zaprzestania leczenia.
Skutki uboczne
Istnieje wiele potencjalnych skutków ubocznych każdego leku. Chociaż nie oczekuje się, że dana osoba będzie doświadczać większości skutków ubocznych - a może nawet nie mieć żadnego z nich - niektóre, które mogą często występować w Silenorze, obejmują:
- Senność
- Suche usta
- Zawroty głowy
- Zaparcie
- Rozmazany obraz
- Palpitacje serca
- Szybkie tętno
- Niemożność utrzymania
- Zwiększony apetyt
- Nudności lub wymioty
- Wyzysk
- Słabość
- Dezorientacja i zamieszanie
- Niepokój
- Bezsenność
- Niepokój lub pobudzenie
- Zatrzymanie moczu lub częstotliwość
- Wysypka lub pokrzywka
- Swędząca skóra
- Przybranie na wadze
- Zmiana pożądania seksualnego
- Impotencja
- Powiększenie piersi lub mleczny wypływ
- Drżenie (drżenie)
- Zmiany w poziomie glukozy we krwi
- Drętwienie lub mrowienie
- Wrażliwość na światło
Przy użyciu dowolnego leku istnieje również ryzyko poważnych skutków ubocznych. Występują one rzadziej. Podczas stosowania Silenoru mogą to być:
- Niedociśnienie ortostatyczne (niskie ciśnienie krwi podczas stania)
- Nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi)
- Półomdlały
- Nieprawidłowe rytmy serca
- Atak serca
- Uderzenie
- Napady padaczkowe
- Objawy pozapiramidowe
- Późna dyskineza
- Hypomania / mania
- Trudności z chodzeniem
- Zwiększone ciśnienie w oku
- Niedrożność jelit
- Nieprawidłowe mnożenie krwi
- Halucynacje
- Zaostrzenie psychozy
- Pogarszająca się depresja
- Myśli samobójcze
- Wirusowe zapalenie wątroby (zapalenie wątroby)
- SIADH
- Zwiększona temperatura ciała
Środki ostrożności
Jak wspomniano powyżej, niektóre osoby powinny używać Silenora z rozwagą lub wcale. W rzadkich przypadkach lek może wpływać na rytm serca, powodując wydłużenie odstępu QT . Dlatego przed rozpoczęciem stosowania produktu Silenor należy uzyskać wyjściowy elektrokardiogram (EKG), aby zidentyfikować jakiekolwiek ryzyko i zapobiec komplikacjom, takim jak omdlenie lub nagła śmierć.
Ważne jest, aby pacjent był monitorowany przez lekarza po rozpoczęciu leczenia lub po wprowadzeniu zmian w dawce. W szczególności należy obserwować objawy samobójstwa lub nietypowe zmiany w zachowaniu.
Leku nie należy gwałtownie przerywać, ponieważ spowoduje to objawy odstawienia. W przypadku jakichkolwiek trudności powinieneś być w bliskim kontakcie z podstawowym dostawcą usług medycznych.
Źródła:
"Doxepin". Epocrates Rx Pro. Wersja 3.3, 2010. Epocrates, Inc. San Mateo, Kalifornia.