Wraz ze wzrostem popularności joga wychodzi poza matę i wchodzi w ustawienia opieki zdrowotnej. Pracownicy służby zdrowia biorą lekcje jogi dla własnego zdrowia i dobrego samopoczucia i wprowadzają je do swoich praktyk opieki zdrowotnej jako metody leczenia.
Terapeuci zajęciowi (OT) dołączają do innych podmiotów świadczących opiekę zdrowotną w zakresie włączenia jogi do oferty leczniczej.
OTs dają jodze wyjątkową perspektywę i mogą Cię wniknąć w twoją praktykę w zakresie zdrowia osobistego, dobrego samopoczucia i zapobiegania chorobom.
Korzyści zdrowotne
Popularność jogi wzrosła w ciągu ostatnich pięciu lat, prawdopodobnie z powodu napaści badawczej świadczącej o wielu korzyściach zdrowotnych. Lekarze biorą pod uwagę, a teraz niektórzy przepisują jogi swoim pacjentom. Badania pokazują, że joga może być w stanie zmniejszyć stres, lęk, ból, zmęczenie, depresję i bezsenność, zmniejszyć ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i nadciśnienia, złagodzić skutki uboczne leczenia raka, poprawić stan zdrowia po wystąpieniu stanów neurologicznych, takich jak udar, objawy stwardnienia rozsianego i Parkinsona, zapobiegać lub zmniejszać ryzyko choroby i poprawiać ogólne samopoczucie.
Kilka badań pokazuje, że pozycje jogi, znane również jako asany, medytacja lub połączenie obu, mogą poprawić siłę, elastyczność i funkcjonalną mobilność w wielu stanach, które powodują chroniczny ból i niepełnosprawność.
W niektórych przypadkach leki przeciwbólowe mogą być zmniejszone lub całkowicie wyeliminowane. Joga może również poprawić funkcjonowanie chodu u starszych i zapobiegać upadkom.
Praktyki jogi i medytacji zmniejszają uzależniające zachowania. Myśli o samookaleczonej krzywdzie i braku szacunku wobec siebie były w stanie zmienić się w bardziej kochające, troskliwe i pełne szacunku myśli i zachowania.
Joga okazała się również pomocna w wyleczeniu z zaburzeń odżywiania i poprawie złego obrazu ciała.
Badania pokazują, że joga może pomóc w zmniejszeniu stresu, tworząc reakcję relaksacyjną, pomagając poczuć się spokojniej, skupiając się na teraźniejszości i zmniejszając reakcję na stres lub lot lub walkę. Może obniżyć ciśnienie krwi, obniżyć poziom kortyzolu i zwiększyć przepływ krwi do ważnych narządów.
Joga i terapia zajęciowa
Joga i terapia zajęciowa mogą uzupełniać się w swoich koncepcjach i metodach. Podczas gdy joga kładzie nacisk na aktywację przywspółczulnego układu nerwowego, terapia zajęciowa obejmuje cele i cele w zakresie niezależności funkcjonalnej lub realizacji celu życiowego. Obie nauki podkreślają wykorzystanie umysłu, ciała i ducha w codziennym życiu, aby funkcjonować w nowej percepcji i nowych umiejętnościach, będąc jednocześnie spokojniejszymi.
Pracując z OT przeszkolonym w jodze, mogą pomóc ci w ośmiu kończynach, które pomogą ci osiągnąć twoje cele zdrowotne i prowadzić sensowne i celowe życie.
Osiem kończyn lub etapów jogi to:
- Yama: Uniwersalna moralność
- Niyama: Osobiste obrzędy
- Asany: Postawy ciała
- Pranayama: ćwiczenia oddechowe i kontrola prany
- Pratyahara: Kontrola zmysłów
- Dharana: Koncentracja i kultywowanie wewnętrznej świadomości percepcyjnej
- Dhyana: oddanie, medytacja nad Boskością
- Samadhi: Zjednoczenie z Bogiem
Uprawnienia OTs i Yoga
Nie wszyscy OT przechodzą do specjalistycznego szkolenia jogi i włączają się do swoich praktyk. Jeśli jesteś zainteresowany poszukiwaniem tego rodzaju interwencji, musisz znaleźć odpowiedni OT, aby spełnić Twoje potrzeby.
Kiedy jednak znajdziesz prawidłową OT, mają wyjątkowe cechy, które mogą wnieść do instruktażu i terapii jogi. Te unikalne kwalifikacje obejmują:
1. Ich szkolnictwo
Terapeuci zajęciowi, certyfikowani asystenci terapii zajęciowej oraz osoby z doktoratem w zakresie terapii zajęciowej otrzymują od dwóch do pięciu lat kształcenia z zakresu anatomii i fizjologii, psychologii, biologii, połączenia ciało-umysł, duchowość, neurobiologię, kinezjologię, funkcje poznawcze, elementy psychospołeczne, integracja sensoryczna, biomechanika, ergonomia, choroby i choroby oraz wpływ środowiska na zdrowie i leczenie.
Droga do zostania instruktorem jogi jest mniej wystandaryzowana. Niektórzy są uważani za instruktorów po szybkiej 12-godzinnej lekcji. Inni są instruktorem po 200 godzinach, jeśli są zarejestrowani jako nauczyciele jogi (RYT).
2. Ich licencjonowanie
We wszystkich 50 stanach, aby praktykować terapię zajęciową, OT musi być licencjonowany przez państwo. To licencjonowanie poświadcza, że spełniło surowe wytyczne w zakresie edukacji, że ich zakres praktyk jest nadzorowany przez państwo i że muszą wykazać, że nadal kształcą się w zakresie najlepszych praktyk w trakcie swojej kariery zawodowej.
Instruktorzy jogi nie są obecnie licencjonowani przez państwa. Najlepszym sposobem zapewnienia jakości nauczania jest uzyskanie informacji na temat edukacji instruktora w zakresie jogi oraz tego, czy są oni zarejestrowani w krajowych organizacjach jogi.
3. Ich zdolność do wystawiania rachunków za ubezpieczenie
Ponieważ OTs spełniają te surowe standardy, usługi terapii zajęciowej są często opłacane przez ubezpieczenie, o ile włączają one zajęcia jogi do zakresu praktyki ich licencji.
Dodawanie jogi do praktyki OT
Jest kilka ścieżek, które OT może realizować, łącząc ich wiedzę na temat terapii zajęciowej i jogi.
1. Stosowanie technik jogi jako metody leczenia w ramach tradycyjnej sesji terapii zajęciowej
Kiedy techniki jogi są oparte na dowodach i wykorzystywane do pracy nad celem nakreślonym przez terapeuta zajęciowy w planie opieki, mogą zostać zakwalifikowane jako leczenie terapii zajęciowej i zostać rozliczone z ubezpieczeniem.
Można to zrobić w dowolnym miejscu, w którym może pracować terapeuta zajęciowy, w tym:
- Szpitale
- Szkoły
- Opieka długoterminowa i wykwalifikowane ośrodki pielęgniarskie
- Ambulatoryjnej klinice
- Zdrowie w domu
- Ustawienia zdrowia psychicznego
- Programy wczesnej interwencji
2. Zapewniając klientom terapię jogi na zasadzie kasowej jako terapeuta zajęciowy
Terapia gotówkowa umożliwia terapeucie zajęciowym pracę poza ograniczeniami do refundacji ustalonymi przez firmy ubezpieczeniowe. Ta swoboda może pozwolić im na leczenie przez dłuższy czas i zapewniać techniki leczenia wykraczające poza to, co jest refundowane przez ubezpieczenie.
Jednakże, jeśli terapia ma nadal być zakwalifikowana jako terapia zajęciowa, a lekarz działa na podstawie licencji OT, muszą oni nadal stosować się do zakresu praktyki określonego przez ich stan. Praca z OT, który ćwiczy na podstawie licencji, zapewnia ci ochronę od państwa, ponieważ są oni odpowiedzialni za swoje usługi.
3. Zapewniając klientom terapię jogi jako terapeuta jogi lub instruktor jogi
Niektóre OT mogą świadczyć usługi jogi poza regulacjami ubezpieczeniowymi i poza ich licencją, a zatem nie będą już praktykować terapii zajęciowej. Terapeuci ci mogą praktykować jako terapeuta jogi, który nie podlega licencjom państwowym i przepisom.
Terapia jamy ustnej i jogi
Terapia jogi to szerokie określenie, które pojawiło się w ciągu ostatnich 100 lat, aby wskazać konkretne zastosowanie jogi, aby osiągnąć cel zdrowotny związany ze stresem fizycznym, psychicznym, emocjonalnym lub duchowym, bólem lub traumą. Osoba może być nauczana konkretnych asan, technik oddechowych, pranajamy, medytacji, filozofii yogi, poradnictwa duchowego lub psychologicznego, śpiewu, obrazowania, modlitwy lub rytuału, aby osiągnąć swoje cele zdrowotne i odnowy biologicznej.
Terapia jogą może być użyta do oznaczenia jogi jako techniki leczenia w ramach terapii zajęciowej. Jak wspomniano powyżej, OT mogą również realizować to jako odrębną praktykę.
OT i adaptacyjna joga
Adaptacyjna joga uczy uniwersalnych zasad jogi, które są dostępne dla wszystkich uczniów, niezależnie od typu ciała, wieku, zdolności czy stanu zdrowia.
Modyfikacja działań mających na celu osiągnięcie sukcesu klientów i pełniejsze ich uniezależnienie jest integralną częścią szkolenia dla terapeutów zajęciowych. Terapeuta zajęciowy może używać rekwizytów, takich jak paski, koce, podpórki i krzesła, aby pomóc w modyfikacji pozycji dla klientów. Ponownie, terapeuta zajęciowy może wykorzystywać jogę adaptacyjną w ramach sesji terapii zajęciowej.
Doświadczenia klientów
Mandy Lubas, OTR / L, RYT, AWC jest ajurwedyjskim doradcą wellness, który integruje jogę i ajurwedę w swoim treningu OT. Dzieli się doświadczeniem włączenia jogi do praktyki OT
"Ze względu na moje wykształcenie w zakresie Terapii Zajęciowej, mam unikalną perspektywę i interpretację filozofii jogicznej, która przynosi korzyści moim pacjentom. Na przykład, jeśli widzę kogoś z urazem fizycznym, cierpiącym na ból i traumę emocjonalną, którzy nie mogą już w pełni i optymalnie uczestniczyć w życiu codziennym, np. Uprawianie sportów, zadań związanych z zarządzaniem domem lub angażowanie się w ich równowagę między życiem zawodowym a rozrywkowym. jestem w stanie wykorzystać określone ramy odniesienia, których nauczyłem się w szkole OT. Mogę połączyć integrację sensoryczną, biomechanikę, poznawczą terapię behawioralną, model ludzkich zajęć (MOHO) z tradycyjną praktyką yogi, aby poprawić ich funkcję i udział w ich codziennych zajęciach.
Planowanie sekwencji zajęć jogi jest o wiele łatwiejsze niż OT, ponieważ znamy ciało tak dobrze i jesteśmy w stanie pracować na tak wielu poziomach w oparciu o podejście medyczne / naukowe, łącząc je ze wschodnimi praktykami filozofii jogicznej. Nasze szkolenie w zakresie refleksów i integracji odruchów pozwala nam przystosować połączoną praktykę jogi i OT do osób niepełnosprawnych i osób niepełnosprawnych.
Dodanie wiedzy o OT do praktyki jogi może jeszcze bardziej zwiększyć jogę. Na przykład, pracowałem z workami z piaskiem podczas mojego treningu jogi, niepotwierdzonego przez mojego nauczyciela jogi, ponieważ dzięki treningowi OT wiedziałem, że to poprawi propriocepcję ; dostarczanie informacji do twojego ciała, aby wiedział, gdzie jest w przestrzeni dla osób o słabej świadomości ciała. Miałem pacjentów, którzy nie mogli znieść, kiedy po raz pierwszy do mnie przyszli i dzięki połączonej praktyce joga-OT znacznie poprawili swoją pozycję lub równowagę w pozycji siedzącej.
Pracowałem z klientem, który przeżył trzy napady w ciągu nocy w ciągu 10 lat wraz z regularnymi atakami paniki. Był na leczeniu napadami padaczkowymi, ale mimo to nadal miał napady padaczkowe. Poinstruowałem go, aby ćwiczył codzienne afirmacje i intonowanie, aby zacząć. Ćwiczył te nocne zajęcia i tworzył jogę, Viparita Karani, powszechnie znany jako "foot-up-the-wall". Po sześciu sesjach terapeutycznych nie był już doświadczeniem ani ataków paniki, ani ataków. Rozwijał jasność umysłu, której nie posiadał, pozwalając mu dłużej spać w nocy i bezpiecznie jeździć na dłuższych dystansach. "
> Kwaśny smak:
> Bhagavad Gita . Oxford: Oxford University Press; 1994.
> Montgomery L, Schmid AA, Davis TL, Mitchell JE, Short ER, Miller KK. Zmiany w regulacji emocjonalnej i jakości życia po terapeutycznej jodze dla osób z urazowym uszkodzeniem mózgu. American Journal of Occupational Therapy . 2015; 69 (Suppl. 1). doi: 10,5014 / ajot.2015,69s1-po6079.
> Yoga Sutra P. Patańjali . Londyn: Penguin; 2009.
> Weaver LL, Darragh AR. Systematyczny przegląd interwencji jogi na rzecz ograniczenia lęku u dzieci i młodzieży. American Journal of Occupational Therapy . 2015; 69 (6). doi: 10.5014 / ajot.2015.020115.
> Woodyard C. Poznawanie terapeutycznych efektów jogi i jej zdolności do podwyższania jakości życia. International Journal of Yoga . 2011; 4 (2): 49. doi: 10,4103 / 0973-6131.85485.