Tłumacze języka migowego u lekarzy, stomatologów i szpitali

Niezbędna jest dobra komunikacja z lekarzem (lub dentystą lub szpitalem). Uznając to autorzy amerykańskiej ustawy o niepełnosprawności (ADA) zawarli specyficzny język dotyczący dostępu do komunikacji dla osób niesłyszących i niedosłyszących. Mimo to istniało wiele przypadków niepowodzenia (lub wręcz odmowy) placówek medycznych w celu zapewnienia tłumaczy języka migowego.

Ten temat osobiście wpłynął na mnie. Z powodu nieskutecznej komunikacji prawie straciłem dobry ząb do ekstrakcji, ponieważ mój dentysta nie komunikował się właściwie. Byłem na fotelu chirurga jamy ustnej, kiedy przyjrzał się bliżej moim zdjęciom rentgenowskim, zwanym gabinetem dentystycznym i stwierdził, że nie potrzebuję wyjąć zęba.

Tytuł III ADA

Tytuł III ADA obejmuje dostęp do miejsc zakwaterowania publicznego. Podrozdział III - Publiczne miejsca zakwaterowania i usługi obsługiwane przez prywatne podmioty, sekcja 12181, Definicje, mówi, że następujące przykłady podmiotów prywatnych są uważane za publiczne zakwaterowanie:

(F) pralnia samoobsługowa, pralnia chemiczna, bank, fryzjer, sklep kosmetyczny, usługi turystyczne, serwis naprawy obuwia, zakład pogrzebowy, stacja benzynowa, biuro księgowego lub prawnika, apteka, biuro ubezpieczeniowe, profesjonalne biuro usługodawcy medycznego szpital lub inny zakład usługowy;

Ponadto wykładnia tytułu III tytułu Ministerstwa Sprawiedliwości stwierdza, że:

Miejsca zakwaterowania publicznego obejmują ... biura lekarskie, szpitale , ...

Ta sama interpretacja mówi, że publiczne zakwaterowanie musi "dostarczać pomocnicze środki pomocnicze, gdy jest to konieczne, aby zapewnić skuteczną komunikację, chyba że wyniknie nadmierny ciężar lub zasadnicza zmiana". (Podstawowa zmiana oznacza, że ​​miałoby to znaczący wpływ na działalność.

Na przykład lekarz nie byłby w stanie zapewnić opieki medycznej).

Kiedy potrzebny jest tłumacz?

"Pomoc pomocnicza" zdefiniowana przez ADA oznacza "wykwalifikowanych tłumaczy lub inne skuteczne metody udostępniania materiałów dostarczanych dordzinie osobom z wadami słuchu". Metody alternatywne oznaczają techniki, takie jak pisanie tam iz powrotem na papierze lub przy użyciu skomputeryzowanych środków komunikacji. Kiedy więc potrzebny jest tłumacz? Na to pytanie najlepiej odpowie Departament Sprawiedliwości ADA Technical Assistance Manual.

Podręcznik Pomocy Technicznej ADA odpowiada na pytanie "Kto decyduje, jaki rodzaj pomocy pomocniczej należy zapewnić?" stwierdzając, że miejsce zakwaterowania publicznego, np. gabinet lekarski, podejmuje "ostateczną decyzję" co do metodologii, o ile wybrana metoda zapewnia skuteczną komunikację . Mogą istnieć rozbieżności co do tego, co stanowi skuteczną komunikację. Podręcznik pomocy technicznej stanowi:

Lekarz musi mieć możliwość skonsultowania się z pacjentem i dokonania niezależnej oceny tego, jaki rodzaj pomocniczej pomocy, jeśli w ogóle, jest niezbędny do zapewnienia skutecznej komunikacji. Jeśli pacjent uważa, że ​​decyzja lekarza nie doprowadzi do skutecznej komunikacji, wówczas pacjent może zakwestionować tę decyzję z tytułu III, wszczynając postępowanie sądowe lub składając skargę do Departamentu Sprawiedliwości ...

Podręcznik pomocy technicznej zawiera konkretne przykłady tego, kiedy potrzebny jest tłumacz, a kiedy tłumacz nie jest konieczny. W dodatku do Podręcznika pomocy technicznej z 1994 roku przytoczono dwa przykłady. W pierwszym przykładzie, osoba niesłysząca udaje się do lekarza na rutynową kontrolę; uwagi i gesty są uznawane za dopuszczalne. W drugim przykładzie ta sama osoba niesłysząca właśnie miała wylew i wymaga dokładniejszego badania; tłumacz jest uważany za konieczny, ponieważ komunikacja jest bardziej dogłębna.

Przygotowanie lekarzy, dentystów i szpitali do przestrzegania

Jedną przeszkodą w uzyskaniu tłumaczy jest zasada "nadmiernego obciążenia".

Aby temu zaradzić, Narodowe Stowarzyszenie Głuchoniemych (NAD) posiada w Internecie ulotkę informacyjną, która informuje osoby niesłyszące, aby powiadomiły pracowników służby zdrowia przed wizytami, że potrzebują tłumacza. Ponadto stwierdza, że ​​podmiot świadczący opiekę zdrowotną musi zapłacić za tłumacza, nawet jeśli koszt tłumacza jest wyższy niż koszt wizyty. W dolnej części arkusza informacyjnego znajdują się linki do przypadków, w których uczestniczyło Centrum Prawa i Obrony NAD. Powiązane, dłuższe arkusze informacyjne NAD, pytania i odpowiedzi dla dostawców usług opieki zdrowotnej, zawierają inne ważne informacje, takie jak fakt, że koszt tłumacza ustnego do lekarza może być pokryty ulgą podatkową.

Mediowane sprawy tłumacza

Departament Sprawiedliwości ma program mediacji ADA, w którym strony negocjują wzajemnie akceptowalne rozwiązanie. Podsumowane przykłady mediowanych spraw dotyczących tłumaczy ustnych w placówkach medycznych zostały podane na stronie Programu Mediacji ADA:

Sprawy ADA angażujące tłumaczy

Departament Sprawiedliwości publikuje biuletyn online, wiadomości online dotyczące praw niepełnosprawnych, który zawiera przykłady przypadków dotyczących lekarzy, dentystów i szpitali. Poniżej znajdują się podsumowane przykłady. W niektórych przypadkach w szpitalu pacjenci głuchocy lub słyszący znajdowali się w izbie przyjęć, gdy potrzebowali, ale nie otrzymywali tłumaczy i / lub nie mieli tłumaczy podczas pobytu w szpitalu.

Często osobom niesłyszącym podawano leki i procedury bez zrozumienia, co się dzieje, lub członkowie rodziny zostali zmuszeni do niewłaściwych ról jako tłumacze ad-hoc.

Źródła (dostęp: 11/21/07):

Podręcznik pomocy technicznej ADA 1994 Suplement, http://www.ada.gov/taman3up.html
ADA Tytuł III Technical Assistance Manual, http://www.ada.gov/taman3.html
Americans with Disabilities Act of 1990, http://www.ada.gov/pubs/ada.htm
Departament Sprawiedliwości Program Mediacji ADA, http://www.ada.gov/mediate.htm
Wiadomości online o prawach niepełnosprawnych, http://www.usdoj.gov/crt/ada/disabilitynews.htm
Lekarze - Narodowe Stowarzyszenie Głuchych, http://www.nad.org/doctors
Tytuł III Najważniejsze informacje, http://www.ada.gov/t3hilght.htm