Zapalenie sialadentozy to zapalenie gruczołów ślinowych. Ma kilka przyczyn, w tym infekcje lub przeszkody. Zapalenie zapalenia wsierdzia może być stanem ostrym (krótkotrwałym) lub przewlekłym (długotrwałym). Czasami jest on dalej klasyfikowany przez dokładny gruczoł ślinowy, który jest dotknięty, taki jak podskrzydła lub przyusznica.
Ostre Zapalenie Sialadentozy
Ostre zapalenie sialadent zazwyczaj spowodowane jest infekcją bakteryjną.
Najczęściej dotyczy ślinianki przyusznej (znajdującej się przed uchem) lub gruczołu podżuchwowego (pod brodą). Odwodnienie lub suchość w jamie ustnej są głównymi czynnikami ryzyka prowadzącymi do zapalenia sialadentitis. Dlatego stan ten jest bardziej powszechny u osób, które już są chore lub które są na leki, które powodują suchość w ustach . Ponadto następujące schorzenia zwiększają ryzyko wystąpienia ostrego zapalenia sialadentozy:
- cukrzyca
- niedoczynność tarczycy
- Syndrom Sjorgena
- niedawna operacja
- historia radioterapii jamy ustnej lub jamy ustnej
Objawy ostrego zapalenia sialadentozy mogą obejmować:
- silny ból i obrzęk dotkniętego gruczołu, który pojawia się nagle
- ropa może wydostać się z gruczołu, zwłaszcza gdy gruczoł jest wcierany lub masowany
- zaczerwienienie skóry nad dotkniętym gruczołem
- gorączka lub dreszcze
- gruczoł może czuć się twardą grudką i być delikatny w dotyku
Rozpoznanie ostrego zapalenia sialadentozy opiera się na historii choroby, objawach i badaniu lekarskim.
Jeśli lekarz jest w stanie uzyskać próbkę ropy z dotkniętego gruczołu, może on zostać wysłany do laboratorium w celu ustalenia przyczyny infekcji. Informacje te są przydatne przy podejmowaniu decyzji o najlepszym sposobie leczenia. najczęstszymi bakteriami, które powodują ostre zapalenie sialadentem są Staphylococcus aureus i różne szczepy paciorkowców.
O ile rzadsze, ostre zapalenie sialadent może być również spowodowane przez wirus. Do wirusów, które mogą prowadzić do tego stanu, należą: wirus świnki, wirus opryszczki, HIV i Haemophilus influenzae. Infekcje wirusowe nie mogą być leczone antybiotykami. W większości przypadków należy leczyć objawy, czekając, aż organizm sam zwalczy wirusa. W ciężkich przypadkach można jednak stosować leki przeciwwirusowe. Leki te nie są rutynowo przepisywane, ponieważ wiele z nich wiąże się z poważnymi działaniami niepożądanymi.
Ostre zapalenie sialadentozy można leczyć odpowiednim kursem antybiotyków. Najlepiej jest to osiągnąć, jeśli zostanie uzyskana hodowla. Zawsze należy zażywać antybiotyki zgodnie z zaleceniami i kończyć całą butelkę, chyba że lekarz zaleci inaczej.
Przywrócenie prawidłowego przepływu śliny jest również bardzo ważne w leczeniu ostrego zapalenia sialadentozy. Najlepiej osiągnąć to poprzez picie dużej ilości płynów, jedzenia, picia lub ssania rzeczy, które stymulują przepływ śliny (np. Krople na kaszel). Jeśli bierzesz leki, które powodują suchość w jamie ustnej, możesz potrzebować porozmawiać z lekarzem o zmianie leku na inny lub innych sposobach radzenia sobie z tym efektem ubocznym.
W skrajnych i rzadkich przypadkach ostre zapalenie sutka może prowadzić do powstania ropnia.
W takim przypadku ropień może być usunięty chirurgicznie.
Przewlekłe Zapalenie Sialadentitis
W przeciwieństwie do ostrych sialadencji przewlekłe zapalenie sialadentem jest bardziej prawdopodobne z powodu niedrożności niż zakażenia. Niedrożność może być spowodowana przez kamienie (śliny) , blizny lub w rzadkich przypadkach guzy. Bez względu na to, że niedrożność prowadzi do zmniejszenia przepływu śliny i przewlekłego stanu zapalnego. Przewlekłe zapalenie błony śluzowej zatok najczęściej dotyka ślinianicę przyuszną.
Poniżej przedstawiono objawy przewlekłego zapalenia sialadentozy:
- tkliwość i łagodny obrzęk nad dotkniętym gruczołem
- gruczoł można początkowo powiększyć, a następnie zmniejszyć jego rozmiar
- ból w okolicy gruczołów podczas jedzenia
Przewlekłe zapalenie spojówki rozpoznaje się w sposób podobny do ostrego zapalenia sialadentu, ale większy nacisk można położyć na rozpoznanie i leczenie podstawowej przyczyny przewlekłego zapalenia sutka. Pomocne może być obrazowanie za pomocą USG lub TK. Również podczas badania lekarskiego, gdy dotknięty gruczoł jest masowany, zwykle nie wytwarza śliny.
Gdy zostanie rozpoznana podstawowa przyczyna przewlekłego zapalenia sutka, leczenie powinno skupiać się na odwracaniu przyczyny choroby. Jeśli występuje niedrożność, może być konieczne jej usunięcie chirurgiczne. Jeśli nie ma przeszkody, leczenie polega na hydratacji, masażu, a czasem na lekach zmniejszających stan zapalny. Ssanie na pastylkach lub kroplach na kaszel może również pomóc przywrócić przepływ śliny. W rzadkich i ciężkich przypadkach przewlekłego zapalenia sutka może być konieczne chirurgiczne usunięcie całego gruczołu ślinowego.
Inne podobne warunki
Istnieje kilka innych stanów, które są związane lub mogą wywoływać podobne objawy, jak zapalenie oponowo-rdzeniowe. Twój lekarz będzie musiał je wykluczyć przed postawieniem diagnozy zapalenia oponowo-rdzeniowego i zaleceniem leczenia.
Jeden warunek występuje zwykle u dzieci i nazywa się nawracającym zapaleniem przyzębia dzieciństwa. Przyczyna tego stanu nie jest znana, ale zwykle występuje tylko u dzieci, które zwykle wyrastają z niego w okresie dojrzewania. Nawracające zapalenie przyusznic w dzieciństwie charakteryzuje się powtarzającymi się epizodami obrzęku ślinianek przyusznych (zwykle tylko z jednej strony). Obrzękowi towarzyszą inne objawy, w tym gorączka i złe samopoczucie.
Leczenie nawracającego zapalenia przyusznic w dzieciństwie jest podobne do leczenia zapalenia oponowo-rdzeniowego. Ciepłe okłady nad dotkniętym gruczołem i masaż mogą pomóc w stymulowaniu przepływu śliny wraz z odpowiednim nawodnieniem i takimi, jak krople na kaszel lub krople witaminy C, aby ssać. Antybiotyki mogą być czasami przepisywane. Chirurgia prawie nigdy nie jest konieczna. Dla każdego dziecka jest inaczej, ale epizody mogą występować co kilka miesięcy i trwać od kilku dni do kilku tygodni.
Innym związanym z tym stanem jest kamień siarkowy lub kamienie przewodu ślinowego. Jak wcześniej wspomniano, ten stan może wystąpić sam lub w rzeczywistości doprowadzić do zapalenia oponowo-rdzeniowego. Kamienie w przewodach ślinowych są tworzone przez minerały znajdujące się w ślinie, a mianowicie sole, białka i węglan wapnia.
Czasem kamienie kanału ślinowego mogą być dotykane palcami (co odczuwa lekarz podczas badania), ale częściej diagnozuje się je za pomocą USG lub TK. Kamienie zazwyczaj trzeba usunąć chirurgicznie.
Chociaż są rzadsze niż jakikolwiek z wymienionych powyżej stanów, czasami nowotwory (łagodne lub rakowe) mogą prowadzić do zapalenia sialadentozy. Są one diagnozowane za pomocą biopsji igłowej, w której tkanka jest usuwana z guza, a następnie badana pod mikroskopem, aby sprawdzić, czy komórki są rakowe czy nie. Większość zmian w gruczołach ślinowych jest łagodna. Bez względu na to, czy wzrost jest łagodny, czy złośliwy, większość zmian w gruczołach ślinowych lub przewodach należy usunąć chirurgicznie.
> Źródła:
> Zaburzenia ślinianek. Amerykański lekarz rodzinny. Zaktualizowano czerwiec 2014 r. Http://www.aafp.org/afp/2014/0601/p882.html
> Podmandibular Sialadenitis / Sialadenosis. Medscape. Zaktualizowano styczeń 2017 r. Https://emedicine.medscape.com/article/882358-viewview
> Sialadenitis. Strona NIH. Zaktualizowano listopad 2016. https://rarediseases.info.nih.gov/diseases/7638/sialadenitis