Choć przygnębiające, większość można leczyć bez operacji
Podczas gdy problemy ortopedyczne u noworodków mogą być niepokojące dla rodziców, większość z nich może być leczona bez operacji, jeśli zostanie wcześnie rozpoznana. Niektóre występują podczas rozwoju płodu, podczas gdy inne zdarzają się podczas samego porodu.
Według badań, około jeden procent dzieci urodzonych w USA będzie miał wadę ortopedyczną po porodzie. Obrażenia porodowe występują jeszcze rzadziej, gdy trzy czwarte występuje podczas porodu z pochwami pochwy (gdzie głowa dziecka jest odwrócona od otworu macicy). Podobnie jak w przypadku wad ortopedycznych, większość urazów porodowych można leczyć bez operacji ze względu na plastyczność wciąż rozwijających się kości dziecka.
Dysplazja stawu biodrowego
Dysplazja stawu biodrowego jest terminem medycznym dla gniazda biodrowego, które nie w pełni pokrywa kulkową część kości udowej (kość udową). Kiedy kulkowe gniazdo stawu biodrowego nie jest prawidłowo ustawione, staw nie rozwinie się normalnie.
O ile nie jest leczone w odpowiednim czasie, dysplazja stawu biodrowego może poważnie upośledzić mobilność dziecka w późniejszych latach i prowadzić do przedwczesnego rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego .
Na szczęście, ponieważ kości dziecka wciąż rozwijają się w momencie narodzin, wczesna diagnoza pozwala na bardziej skuteczne leczenie. Diagnozę zwykle wykonuje się, wykonując prosty test kliknięcia hip, który obejmuje ruch i obracanie nogi niemowlęcia.
Dysplazja stawu biodrowego u noworodków zwykle polega na zabezpieczeniu biodra w prawidłowej pozycji za pomocą szelki zwanej uprzężą Pavlika .
Jeśli w późniejszym okresie rozpoznano dysplazję stawu biodrowego, konieczne może być zastosowanie bardziej inwazyjnych metod leczenia. Chirurgia jest zwykle wskazana u niemowląt powyżej pierwszego roku życia.
Clubfoot
Stopa końsko-szpotawa to wada wrodzona, która powoduje, że stopy są skierowane w dół i do wewnątrz. Kiedy dziecko rodzi się z takim stanem, ścięgna na wewnętrznej i tylnej stronie stóp są zbyt krótkie i zasadniczo wyrywają stopy w nienaturalne położenie.
Ponieważ dzieci mają większą elastyczność kości i stawów, lekarze mogą zazwyczaj leczyć stan bez operacji za pomocą techniki manipulacji zwanej metodą Ponsetiego.
Wprowadzona w latach 90. metoda Ponsetiego obejmuje stopniowe zmiękczanie więzadeł, ścięgien i torebek stawowych. Po każdym zabiegu stopy są utrzymywane w miejscu za pomocą odlewu gipsowego do momentu, aż kości i stawy zostaną ostatecznie ustawione prawidłowo (zwykle w ciągu dwóch miesięcy). Podobnie jak w przypadku dysplazji stawów biodrowych, wczesne leczenie wiąże się z lepszymi wynikami.
Metatarsus Adductus
Metatarsus adductus jest powszechną deformacją stopy, która powoduje, że przednia połowa stopy (przodostopie) jest skierowana do wewnątrz. U noworodków stan charakteryzuje się kształtem stopy w kształcie fasoli.
Na szczęście większość dzieci urodzonych z metatarsus adductus rzadko wymaga leczenia z ponad 90 procentowym wydzielaniem.
Niektóre dzieci mogą być jednak narażone na zwiększone ryzyko rozwoju dysplazji stawu biodrowego, jeśli stan ten nie w pełni się poprawi. W takich przypadkach nienormalna pozycja stopy powoduje przewlekły stres stawu biodrowego. Może to spowodować wślizgnięcie się górnej części kości udowej do biodra, co prowadzi do problemów z poruszaniem i przedwczesnego zapalenia stawów.
Jeśli zdiagnozowane wcześniej, twój lekarz będzie mógł pokazać ci, jak wykonywać bierne ćwiczenia manipulacyjne, aby poprawić niewspółosiowość. W ciężkich przypadkach może być konieczna operacja, aby zwolnić stawy przodostopia, a następnie odlewać, aby utrzymać stopę we właściwej pozycji.
> Źródła:
> Fishco, W .; Ellis, M .; and Cornwall, M. "Wpływ typu stopy Metatarsus Adductus na naciski podeszwowe podczas chodzenia u dorosłych za pomocą pedobarografu". J Foot Ank Surg. 2015; 54 (3): 449-453. DOI: 10.1053 / j.jfas.2014.11.007.
> Loder, R. i Skopelja, A. "Epidemiologia i demografia dysplazji stawu biodrowego". SRN Orthop . 2011; 2011: 238607. DOI: 10.5402 / 2011/238607.
> Ponsetti, I. i Smoley, E. "Klasyczna: Wrodzona stopa klubu: wyniki leczenia." Clin Orthop Relat Res. 2009; 467 (5): 1133-1145. DOI: 10.1007 / s11999-099-0720-2.