W miarę postępu choroby często obserwujemy spadek naszej produktywności. Może to częściowo wynikać z nasilenia objawów motorycznych i towarzyszącej niepełnosprawności, ale może być również wynikiem podstępnego, dość powszechnego nie- motorycznego objawu Parkinsona - apatii. Ocenia się, że około 40-45% pacjentów z chorobą Parkinsona cierpi na apatię.
Liczba ta jest jednak prawdopodobnie niedoszacowaniem, biorąc pod uwagę niejasność tego objawu, co utrudnia rozpoznanie, prowadząc w ten sposób do zaniżania wyników.
Apatia może być zdefiniowana jako brak zainteresowania lub "motywacja, nie w kontekście emocjonalnego niepokoju, upośledzenia umysłowego czy zmniejszonej świadomości." * W przeciwieństwie do utraty motywacji obserwowanej w depresji , w samej tylko apatii, nie ma współistniejącego depresyjny nastrój. Może się okazać, że nie ma inicjatywy własnej, aby rozpocząć lub ukończyć niezbędne zadania lub nauczyć się nowych rzeczy i samodzielnych przyszłych celów i planów. Ten brak zachowania ukierunkowanego na cel, a także brak reakcji emocjonalnej może mieć znaczny negatywny wpływ na wszystkie dziedziny życia - osobiste, społeczne i zawodowe. W rzeczywistości inni mogą błędnie interpretować apatię jako zbliżoną do lenistwa lub celowego lekceważenia i braku zainteresowania, wpływając tym samym na relacje i interakcje. Ma to szkodliwy wpływ na osobistą jakość życia i przyczynia się do stresu odczuwanego przez partnerów opiekuńczych i bliskich.
Jak ludzie z chorobą Parkinsona mogą pokonać apatię
Po ocenie objawów i diagnozie apatii lekarz może omówić leki skierowane na zwiększenie energii (np. Metylofenidat) lub inne leki skierowane na układ dopaminowy, cholinergiczny i serotonergiczny (niektóre leki przeciwdepresyjne lub przeciwpsychotyczne).
Ale ważniejsze są zmiany zachowań, które sami musimy wprowadzić.
- Ustaw harmonogram. Korzystając z dowolnych środków - technologii lub pióra i papieru - ustaw codzienny harmonogram. Włącz własną rutynę, w tym ćwiczenia, ćwiczenia uważności i tak dalej, obowiązki domowe i rodzinne oraz obowiązki zawodowe. Nie rób po prostu listy, przydziel czasy do wykonania każdego zadania i wystarczająco dużo czasu na ukończenie każdego przedmiotu. Pamiętaj, aby przestrzegać harmonogramu przez cały dzień i sprawdzać zadania z listy, gdy są już gotowe.
- Nagradzaj siebie . Po pomyślnym ukończeniu ustalonego celu, nagradzaj siebie - za pomocą "mi czasu" lub spaceru lub interakcji społecznościowych, cokolwiek jeszcze możesz cieszyć się.
- Bądź odpowiedzialny . Czasami najlepszą motywacją jest motywacja kogoś innego. Jeśli na przykład chcesz rozpocząć codzienne spacery, ale trudno jest zainicjować tę aktywność, to mając kumpla, który poprowadzi Cię bez względu na własny dysk wewnętrzny, może Cię śledzić.
- Zacznij powoli. Jeśli przez długi czas byłeś apatyczny, może być trudno podjąć wiele działań jednocześnie. Ale małe postępy, które odnoszą sukces, można uznać za "wygrane", które zaczynają motywować przyszłe i większe działania.
- Fizycznie czuć się najlepiej - ćwiczenia. Ćwiczenia mają szereg wymiernych korzyści w chorobie Parkinsona i wykazano, że zwiększają motywację i zainteresowanie, zmniejszając tym samym apatię i zwiększając wydajność. Daje zwiększoną energię i może powodować wzrost endorfin i innych substancji chemicznych w mózgu, który podnosi nastrój i poprawia motywację.
- Sen jest ważny . Zaburzenia snu są niestety również powszechne w chorobie Parkinsona. Związane z tym zmęczenie spowodowane złym snem w połączeniu z apatią prowadzi do istotnych problemów. Dzięki starannej higienie snu i pomocy lekarskiej, jeśli sen i zmęczenie są poprawione i nie są znaczącymi czynnikami komplikującymi, łatwiej można poradzić sobie z apatią.
- Nie izoluj się. Będąc w pobliżu energii innych ludzi, angażowanie się w interesujące rozmowy i działania może nie tylko sprawić, że poczujesz się lepiej, ale może pomóc w odrodzeniu działań ukierunkowanych na motywację.
Dawno minęło pojęcie choroby Parkinsona jako wyłącznie zaburzenia ruchu. Jest to o wiele bardziej wszechobecna choroba z objawami wpływającymi na naszą motywację, powodującymi, że tracimy zainteresowanie życiem i stępiamy nasze reakcje emocjonalne. I jak wszystko inne w tej chorobie, problem taki jak apatia wymaga twojego aktywnego zarządzania. Niezależnie od tego, czy jesteście zmotywowani do rozwiązania problemu, czy nie, wasza jakość życia zależy od tego.
> Źródła:
> * Butterfield, Londyn. Apatia w chorobie Parkinsona: behawioralne badanie interwencyjne . Praca dyplomowa. University of South Florida, 2013. Florida: Scholar Commons, 2013. Drukuj
> Simpson, Heather. "Apatia i choroba Parkinsona." Centrum Zaburzeń Ruchowych i Neurorestoryzacji . UFC, 26 listopada 2013 r. Web.