Badanie krwi, znane jako pełna morfologia krwi (CBC), zlicza poziomy czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi, które pomagają krzepnąć krew. Kiedy liczba komórek jest niska lub oczekuje się, że staną się niskie, leki stymulujące szpik kostny mogą być podawane w celu zwiększenia produkcji tych krwinek.
Środki te mają potencjalnie poważne ryzyko i skutki uboczne, oprócz korzyści związanych z podwyższeniem poziomu krwi, a więc nie wszystkie przypadki "niskich liczebności" są leczone tymi lekami.
W leczeniu raka, stosowanie leków pobudzających szpik kostny jest uważane za opiekę wspierającą , co oznacza, że lek nie bezpośrednio walczy z rakiem, ale pomaga w inny sposób.
Twój szpik kostny, z bliska
Szpik kostny to żywa tkanka, która jest zapakowana wewnątrz zagłębień niektórych kości, szczególnie kości biodrowych i kręgów lub kości kręgosłupa. Szpik kostny to miejsce, w którym żyje większość ludzkich hematopoetycznych komórek macierzystych . Hematopoetyczne komórki macierzyste dzielą się i dają początek różnym rodzajom komórek krwi, w tym krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek krwi.
Bez zdrowego szpiku kostnego , cierpi cierpienie na skutek produkcji - nowe komórki krwi nie mogą być produkowane, aby nadążyć za utratą starych lub ostrzegać komórek lub komórek, które giną jako efekt uboczny leczenia raka. Szpik kostny może być niezdrowy z różnych powodów. W przypadku niektórych nowotworów krwi lub nowotworów hematologicznych szpik kostny jest miejscem raka, oprócz miejsca potencjalnej toksyczności po leczeniu.
Co to jest stymulacja szpiku kostnego?
Zdrowy szpik kostny reaguje na sygnały chemiczne organizmu, które zasadniczo komunikują potrzebę zwiększenia produkcji krwinek. Naukowcy nauczyli się wytwarzać niektóre z tych chemicznych sygnałów poza ciałem i w dużych ilościach, aby mogły być stosowane medycznie w celu zwiększenia produkcji.
Są one często podawane w większych dawkach niż normalnie wytwarzane w ciele.
Różne "rodziny" lub prekursory typów komórek krwi w szpiku mogą reagować na różne sygnały chemiczne. Jednym ogólnym terminem dla sygnału chemicznego, który zwiększa produkcję, jest hematopoetyczny czynnik wzrostu. Jednak nie wszystkie leki wzmacniające szpik kostny są czynnikami wzrostu.
Dlaczego stymulacja szpiku kostnego jest wykonywana?
Walczyć z niskimi liczbami
Stymulacja ciała w celu wytworzenia większej ilości nowych krwinek może być pomocna, gdy jedna lub więcej z twoich krwinek ma niską wartość lub twoje liczby powinny być bardzo niskie. Na przykład, czasami szpik kostny jest stymulowany z wyprzedzeniem, jako środek zapobiegawczy, gdy oczekuje się, że liczba spadnie z powodu planowanej terapii przeciwnowotworowej.
Niektórzy pacjenci otrzymujący chemioterapię cytotoksyczną mogą przez dłuższy czas mieć bardzo niskie okresy. Poziomy białych krwinek zwane neutrofilami są dokładnie śledzone. Niskie poziomy tych neutrofilów, w szczególności, dobrze korelują z ryzykiem infekcji. Niska liczba neutrofilów poniżej pewnej wartości progowej jest ogólnie określana jako neutropenia, a gdy poziom neutrofilów spada bardzo nisko, nazywany jest głęboką neutropenią.
Eksperci pisali tomy, przygotowując wiele zestawów wytycznych, o tym, kiedy środki stymulujące szpik kostny powinny i nie powinny być stosowane.
Większość dyskusji sprowadza się do upewnienia się, że ryzyko i korzyści są zrównoważone na korzyść pacjenta. Istnieje wiele różnych czynników klinicznych do rozważenia.
Aby pomóc komuś innemu
Stymulacja szpiku kostnego jest również czasami stosowana u zdrowych ludzi, którzy zamierzają oddać komórki macierzyste innej osobie, w czymś, co nazywa się przeszczepem komórek macierzystych krwi obwodowej . Okazuje się, że bardzo mała ilość hematopoetycznych komórek macierzystych krwiotwórczych znajduje się w krwioobiegu, a lekarze nauczyli się zbierać je od zdrowych osób; ochotnicy mogą przekazać swoje komórki macierzyste w celu przeszczepu szpiku kostnego / komórek macierzystych, po prostu dając krew, w niektórych przypadkach.
Częścią tego procesu jest pobudzenie szpiku kostnego, dzięki czemu więcej komórek macierzystych można łatwiej zebrać z krwi krążącej.
Zgodnie z programem dawcy szpiku lub "Be The Match " osoba przekazująca komórki macierzyste otrzymuje zastrzyki z filgrastymu, czynnika wzrostu, przez okres 5 dni przed dawstwem. Filgrastym stosuje się w celu zwiększenia liczby komórek krwiotwórczych we krwi. Następnie, w dniu darowizny, krew ochotnika zostaje przeciągnięta przez igłę na jednym ramieniu i przepuszczona przez maszynę, która zbiera potrzebne komórki krwiotwórcze. Pozostała krew jest zwracana wolontariuszowi przez drugą rękę.
Rodzaje leków pobudzających szpik kostny
Czynniki wzrostu to leki, które są zwykle podawane w postaci zastrzyków pod skórą. Niektóre można również podawać dożylnie, dożylnie. Twój zespół medyczny może podawać lek przez wstrzyknięcie, a czasami osoby i członkowie rodziny uczą się również ich obsługiwać.
Czynniki wzrostu w celu zwiększenia liczby białych krwinek
Czynniki wzrostu lub "czynniki stymulujące wzrost kolonii", które pomagają w pobudzeniu białych krwinek, obejmują:
- Filgrastym i lenograstym są czynnikami stymulującymi kolonię granulocytów (G-CSF)
- Pegfilgrastym jest długodziałającą formą G-CSF. Działa to w taki sam sposób, jak filgrastym, ale można go podawać rzadziej.
- Sargramostim jest czynnikiem stymulującym tworzenie kolonii granulocytów makrofagów (GM-CSF).
Oba typy czynników wzrostu - G-CSF i GM-CSF - mogą poprawić wytwarzanie białych krwinek. Obecnie nie ma danych z randomizowanych kontrolowanych badań porównujących dwa typy dopingów krwi. Większość placówek medycznych stosuje G-CSF, i jest to najbardziej uznany typ i taki, który był badany najbardziej.
G-CSF można podawać podczas pierwszego cyklu chemioterapii w celu zapobiegania problemom związanym z neutropenią we wszystkich cyklach chemioterapii. G-CSF pomagają również ograniczyć częstość występowania gorączki u pacjentów z neutropenią i mogą zmniejszyć potrzebę hospitalizacji. Można je również stosować w chemioterapii w celu uzyskania wyższych dawek chemioterapii w scenariuszach, w których obniżenie dawki chemioterapii może prowadzić do gorszego rokowania.
G-CSF czasami podaje się podczas ponownego leczenia chemicznego, gdy poprzedni cykl chemioterapii spowodował gorączkę neutropeniczną, a także skrócenie czasu, w którym dana osoba cierpi na ciężką neutropenię, gdy nie ma gorączki. G-CSF na ogół nie są zalecane do rutyny, gdy pacjent ma już gorączkę i neutropenię.
Czynniki wzrostu w celu zwiększenia liczby czerwonych krwinek
Czynniki wzrostu, które pomagają w pobudzeniu czerwonych krwinek lub erytrocytów, obejmują:
- Erytropoetyna jest czynnikiem wzrostu, który przyspiesza produkcję krwinek czerwonych.
- Darbepoetyna jest długo działającą postacią erytropoetyny, która działa w taki sam sposób, ale może być podawana rzadziej.
Podawanie erytropoetyny może pomóc uniknąć transfuzji krwinek czerwonych u niektórych pacjentów. Dawanie niektórym pacjentom erytropoetyny i G-CSF poprawia ich odpowiedź na erytropoetynę.
Podobnie jak w przypadku czynników wzrostu, które pobudzają białe krwinki, podjęto wiele prób opracowania wytycznych i zaleceń dotyczących stosowania erytropoetyny i darbepoetyny. W grę wchodzi działanie równoważące ryzyko i korzyści.
Zwiększanie płytek krwi
Rzadko stosowany lek o nazwie oprelvekin jest zmodyfikowaną formą sygnału chemicznego o nazwie interleukina-11 lub IL-11. Oprelvekin może być stosowany do stymulacji produkcji płytek krwi po chemioterapii raka lub w innych scenariuszach medycznych obejmujących małe płytki krwi (trombocytopenia). Lek ten może pomóc w zwiększeniu liczby płytek krwi u niektórych pacjentów przez pewien czas, jednak nie jest to pomocne we wszystkich typach pacjentów ani we wszystkich przypadkach niskiego poziomu płytek krwi.
Kolejny lek o nazwie romiplostym pomaga również w pobudzeniu płytek krwi, ale jest wskazany tylko wtedy, gdy dana osoba ma niskie płytki krwi, które są spowodowane przez coś, co nazywa się przewlekłą małopłytkowością immunologiczną lub przewlekłą ITP. Romiplostym nie jest naturalnie występującym czynnikiem wzrostu, ale działa poprzez naśladowanie trombopoetyny, wzrostu i czynnika rozwoju, który zwiększa płytki krwi.
Przyszłe studia
Podjęto kolejne badania, aby znaleźć najlepszy sposób określenia, którzy pacjenci mogą odnieść korzyści z czynników wzrostu, które zwiększają produkcję krwinek i płytek krwi.
Istnieje również duże zainteresowanie określeniem najlepszego sposobu połączenia czynników wzrostu ze sobą - oraz z innymi środkami - w tym chemioterapią i terapią hormonalną.
Kiedy zobaczyć się z lekarzem
Jeśli zażywasz leki pobudzające szpik kostny, powiadom swojego lekarza, jeśli doświadczasz jakichkolwiek niepożądanych efektów. Skontaktuj się natychmiast z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:
- Gorączka 100.4 ° F (38 ° C) lub wyższa, dreszcze - możliwe oznaki infekcji
- Skrócenie oddechu
- Szybkie bicie serca
- Krwawienie, które nie zatrzymuje się po kilku minutach
- Wszelkie nowe wysypki na skórze
Jeśli powiedziano ci, że masz słabe wyniki i zastanawiasz się, dlaczego nie otrzymujesz leków wspomagających wzrost krwi, zadaj te pytania swojemu zespołowi opieki zdrowotnej. Często istnieją bardzo szczegółowe kryteria takiej terapii, a decyzje podejmowane są z uwzględnieniem konkretnej choroby, historii choroby i planów leczenia.
Słowo od
Ze względu na koszty i potencjalne poważne skutki uboczne komitety ekspertów wydały i aktualizowały wytyczne na lata, aby pomóc przewodnikom opieki zdrowotnej w wykorzystaniu czynników stymulujących wzrost kolonii. Stosowanie tych leków może zależeć od takich czynników, jak typ nowotworu, wiek pacjenta i planowane inne leczenie.
Nie każdy jest dobrym kandydatem, ale w odpowiednim scenariuszu leki te mogą pomóc w zapobieganiu poważnej neutropenii, gorączce i infekcjom, które są związane z gorszymi wynikami.
> Źródła:
> Be The Match National Donrow Program. Kroki PBSC lub oddawania szpiku kostnego.
> Smith TJ, Bohlke K, Lyman GH, et al. Zalecenia dotyczące stosowania czynników wzrostu WBC: American Guidance Clinic Oncology Clinical Guideline Update. J Clin Oncol . 2015; 33: 3199-3212.
> Kuter DJ, Rummel M, Boccia R, et al. Romiplostym lub standard opieki u pacjentów z małopłytkowością immunologiczną. N Engl J Med. 2010; 363: 1889-1899.