Chirurgia transferu stawu kolanowego

Co to jest Chirurgia transferu chrząstki?

Chrząstka jest ważną tkanką w twoim ciele. Istnieje kilka różnych rodzajów chrząstki, którą tworzy ciało, a jedną z nich jest miękka poduszka w stawach. Powierzchnia chrząstki stawu pozwala na płynny ruch. Niestety urazy i artretyzm mogą powodować uszkodzenie chrząstki stawowej, powodując, że ruch staje się bolesny i ograniczony.

W stawie kolanowym osoby z uszkodzeniem chrząstki mogą mieć ból kolana i sztywność.

Istnieje wiele opcji dla pacjentów, którzy mają uszkodzenie chrząstki stawu kolanowego. Jedna z tych opcji u osób, które mają mniejsze, bardziej odizolowane obszary uszkodzenia chrząstki nazywa się operacją transferu chrząstki.

Chirurgia transferu chrząstki

Procedura przenoszenia chrząstki jest operacją, w której wykorzystuje się zdrową chrząstkę z normalnej części stawu kolanowego i przenosi ją do uszkodzonego obszaru kolana. Dwa rodzaje procedur transferu chrząstki nazywa się:

Zatyczki chrząstki są pobierane z obszarów kolana, które nie są obciążone. Istnieje nadzieja, że ​​ciało nie ominie tej chrząstki i może być używane tam, gdzie jest to potrzebne. W miarę upływu czasu dziury z miejsca, w którym zostaną pobrane, wypełnią się tkanką kostną i bliznowatą.

Wykonywanie Chirurgii Transferu Chrząstki

Procedura przenoszenia chrząstki zwykle rozpoczyna się od artroskopowej kontroli kolana.

Jeśli istnieje obszar uszkodzenia chrząstki, który jest odpowiedni do przeniesienia chrząstki, wówczas usuwa się artroskop i wykonuje nacięcie.

Pierwszym krokiem jest przygotowanie obszaru uszkodzonej chrząstki. Narzędzie do rdzeniowania służy do wykonywania idealnie okrągłego otworu w kości w obszarze uszkodzenia. Ta dziura ma rozmiar dostosowany do wtyczki.

Następnym krokiem jest "zebranie" wtyczki normalnej chrząstki. Wtyczkę pobiera się z leżącą pod nią kostką, aby pasowała do otworu, który został przygotowany w obszarze uszkodzenia. Wtyczka jest nieco większa od otworu, dzięki czemu będzie ściśle dopasowana do pozycji.

Ostatnim krokiem jest wszczepienie zebranych wtyczek w otwór, który powstał w uszkodzonym obszarze. Z czasem nadzieja jest taka, że ​​wszczepiona kość i chrząstka zostaną włączone do nowego środowiska.