Jak naprawiana jest uszkodzona chrząstka kolana
Wada chrząstki jest obszarem uszkodzonej chrząstki. Przyczyną defektu chrząstki może być uraz, martwica kości , osteochondria i inne stany. Defekty chrząstki najczęściej obserwuje się w stawie kolanowym, gdzie często jest to spowodowane urazem i obserwowane w związku z urazami więzadeł, takimi jak łzy ACL .
Czy wada chłonna jest taka sama jak zapalenie stawów?
Nie!
Jest to bardzo ważne, aby zrozumieć, ponieważ leczenie wady chrząstki i leczenie zapalenia stawów są bardzo różne. Leczenie wad chrząstki nie jest odpowiednie, w żadnych okolicznościach, u pacjentów z rozległym zapaleniem stawów. Wykonanie którejkolwiek z poniższych procedur u pacjenta z zapaleniem stawów doprowadzi do złego wyniku.
Jakie są opcje leczenia dla pacjenta z defektem chrząstki?
Leczenie wady chrząstki zawsze rozpoczyna się od leczenia zachowawczego . Należą do nich leki, fizykoterapia, ewentualnie zastrzyki i inne opcje. Jeśli te metody leczenia nie działają, niektóre opcje obejmują:
Mikrozłamań
Mikrozłamanie to zabieg stosowany w celu stymulowania organizmu do wzrostu chrząstki w obszarze uszkodzenia. W procedurze mikrozłamań twarda zewnętrzna warstwa kości jest penetrowana, aby odsłonić wewnętrzne warstwy kości tam, gdzie istnieją komórki szpiku. Te komórki mogą następnie uzyskać dostęp do uszkodzonego obszaru i wypełnić lukę chrząstki.
- Zalety: Mikrozłamań jest najmniej inwazyjną z tych opcji, wymaga tylko jednej operacji i może być zakończona całkowicie artroskopowo. Jest to bezpieczna i niezawodna procedura, a wyniki były dobre u większości pacjentów.
- Wady: Nowa chrząstka, która wypełnia luki w procedurze mikrozłamań, nie jest tym samym, co normalna chrząstka stawowa, i istnieją obawy, że nie będzie się ona utrzymywać z czasem. Pacjenci muszą być gotowi do udziału w rehabilitacji pooperacyjnej, która obejmuje okres ograniczonej masy ciała.
Transfer chrząstki
Przenoszenie chrząstki polega na przemieszczaniu chrząstki ze zdrowych części stawu do uszkodzonych obszarów. Małe korki chrząstki są usuwane wraz z częścią leżącej poniżej kości i przenoszone do obszaru uszkodzenia. Wtyczki są pobierane z obszarów stawu, w których powierzchnia chrząstki nie jest potrzebna.
- Zalety: Przenoszenie chrząstki najlepiej nadaje się dla pacjentów z ogniskowymi (małymi) obszarami uszkodzenia chrząstki . W tej procedurze wykorzystuje się zdrową tkankę chrzęstną, a uszkodzony obszar natychmiast dopasowuje się do dobrej chrząstki.
- Wady: Przenoszenie chrząstki jest obecnie w użyciu tylko w stawie kolanowym (i bardzo rzadko w kostce) osób, które mają niewielki obszar uszkodzenia chrząstki, nie rozpowszechnione zapalenie stawów. Wada chrząstki musi być wystarczająco mała, aby zatyczki odpowiednio wypełniły uszkodzony obszar.
Implantacja chrząstki
Implantacja chrząstki, zwana również autologiczną implantacją chondrocytów (ACI), jest nowszą procedurą stosowaną do wzrostu komórek chrząstki. Chirurg usuwa komórki chrząstki w celu powiększenia w laboratorium ekspansji komórek chrząstki. Gdy sztucznie wyhodowana zostanie wystarczająca liczba komórek, zostają one ponownie wprowadzone do uszkodzonego stawu.
- Zalety: Teoria mówi, że jeśli nie możemy uzyskać wzrostu chrząstki wewnątrz ludzkiego ciała (in vivo), możemy wyhodować ją na zewnątrz (in vitro), a następnie włożyć z powrotem. Krótkoterminowe badania wskazują na kilka niepożądanych skutków ubocznych implantacja chrząstki.
- Wady: Podobnie jak w przypadku transferu chrząstki, implantacja chrząstki jest obecnie używana tylko w stawie kolanowym osób, które mają niewielki obszar uszkodzenia chrząstki, a nie rozległe zapalenie stawów. Wszczepienie chrząstki wymaga wielu operacji, a pełna rehabilitacja może trwać dłużej niż rok.