Pomimo większej świadomości społecznej nadal istnieją nieporozumienia
Kiedy ludzie słyszą słowo " napad" , zwykle wyobrażają sobie kogoś, kto upadł i boryka się z bolesnymi konwulsjami. I choć prawdą jest, że niektórzy doświadczają takich objawów, nie zawsze tak jest.
W rzeczywistości istnieje wiele nieporozumień, które ludzie mają na temat napadów, w tym, co je powoduje i co można zrobić, gdy ktoś je doświadcza.
Oto pięć prostych faktów, które mogą pomóc wyjaśnić nie tylko to, czym są napady, ale czym nie są:
Napady padaczkowe nie są zakaźne
Atak może być bardzo przerażającym doświadczeniem, tak bardzo, że naturalną reakcją ludzi jest odejście. W niektórych przypadkach może to być spowodowane tym, że osoba obawia się, że napady są w jakiś sposób zaraźliwe. Jakkolwiek może się to wydawać dziwne, ankieta przeprowadzona przez Epilepsy Foundation w 2001 roku wykazała, że wśród 19 000 osób, z którymi przeprowadzono wywiady, około połowa osób poniżej 18 roku życia nie była pewna, czy można rzeczywiście "złapać" epilepsję.
Najważniejsze jest to, że: drgawki nie są zaraźliwe i nie można "złapać" ani "rozprzestrzenić" padaczki, kontaktując się z osobą, która ją miała.
Możesz mieć ataki w każdym wieku
Ataki mogą wystąpić od niemowlęctwa aż po późniejsze lata życia. Dzieci są szczególnie narażone na napady padaczkowe, gdy występują w nich inne, niepowikłane nieprawidłowości, takie jak gorączka (gorączka) lub picie zbyt dużej ilości wody (która wypłukuje zbyt dużo sodu z organizmu i zaburza aktywność mózgu).
Z drugiej strony napady drgawkowe pozostają wspólną cechą starzeniowych zaburzeń neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera . Wśród starszych osób, które przeszły udar, około 10 procent z udarem krwotocznym (krwawienie mózgu) i 8 procent z udarem niedokrwiennym (z zablokowanym naczyniem krwionośnym) doświadczy jednego lub więcej napadów padaczkowych.
Ogólnie rzecz biorąc, około jedna osoba na 20 osób w wieku 80 lat będzie miała zajęcie.
Każdy może mieć ataku
Są tacy, którzy uważają, że napady padaczkowe i epilepsja to jedno i to samo. Napad z definicji jest przemijającym wydarzeniem spowodowanym nadmierną lub niesynchroniczną aktywnością mózgu. Padaczka jest natomiast stanem medycznym charakteryzującym się nawrotem drgawek. Jako taki, napad jest objawem, podczas gdy epilepsja jest chorobą.
Napady padaczkowe są również objawem wielu innych schorzeń, które mogą zaatakować osoby nieepileptyczne, w tym:
- Niedobór witaminy B1, B6 i B12
- Uraz głowy
- Hipoglikemia
- Brak snu
- Guz mózgu
- Zapalenie mózgu lub zapalenie opon mózgowych
- Porażenie mózgowe
- Stwardnienie rozsiane
- Niedożywienie
- Leki farmaceu- tyczne, takie jak kortykosteroidy, estrogeny, lidokaina, propofol i insulina, jeśli są stosowane niepoprawnie lub w nadmiarze
- Narkotyki rekreacyjne, takie jak MDMA, metamfetaminy i kokaina
- Wycofanie leków
Istnieją różne typy napadów
Atak jest czasami traumatycznie widoczny. Innym razem może to być ledwo zauważone. Klasyczny atak toniczno-kloniczny jest typem, który większość z nas rozpoznaje w telewizji, gdzie dana osoba doświadcza szarpnięć i usztywnienia całego ciała. Natomiast napad nieobecności może spowodować, że osoba nagle "wygaśnie" na chwilę przed powrotem do pełnej świadomości.
Istnieje nawet typ zwany atonicznym atakiem, w którym część ciała nagle zwisa bezwładnie lub głowa nagle opadnie na kilka sekund.
Możesz mieć więcej niż jeden typ napadu
Ogólnie mówiąc, istnieją trzy kategorie napadów, które osoba może doświadczyć:
- Uogólnione napady o początku są tymi, które oddziałują na obie strony mózgu jednocześnie i mogą obejmować napady toniczno-kloniczne, nieobecności i atoniczne.
- Ogniskowe ataki świadomości zazwyczaj dotyczą jednej strony mózgu i występują, gdy dana osoba jest w pełni świadoma i obudzona.
- Ogniskowe ataki z rozpoznaną świadomością mają również wpływ na jedną stronę mózgu, ale mogą powodować przerwy w świadomości.
Podczas gdy padaczka może napotkać tylko jeden rodzaj napadu, może być dotkniętych przez kilka. W takim przypadku osoba może wymagać różnych form leczenia w celu kontrolowania różnych rodzajów napadów.
Nie musisz brać leków na napady padaczkowe
Podczas gdy leczenie jest powszechne u osób żyjących z padaczką, osoby doświadczające napadów padaczkowych zwykle nie wymagają leczenia. Zamiast tego lekarze częściej będą traktować leżącą u ich podstaw przyczynę, czy jest to gorączka, brak równowagi elektrolitów lub cukru we krwi, czy zdarzenie związane z narkotykami.
Z drugiej strony, osoby z poważnym zaburzeniem neurologicznym będą często wymagały leków przeciwpadaczkowych w celu kontrolowania nawracających napadów padaczkowych. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób z rakiem mózgu, z których 60% doświadczy ataku w wyniku nowotworu lub neurochirurgii.
Leczenie jest szeroko zróżnicowane w przypadku napadów padaczkowych
Nie ma jednego leku używanego do kontrolowania napadów. Leki przeciwpadaczkowe są różnorodną grupą leków, które mają różne mechanizmy działania. Leki są przepisywane w zależności od rodzaju napadów padaczkowych, w tym:
- Napady nieobecności
- Napady atoniczne
- Napady klastra, występujące wielokrotnie w ciągu kilku godzin lub dni
- Napady epizodyczne ("częściowe")
- Napady dziecięce
- Napady menstruacyjne ( kanceraryjne )
- Napady miokloniczne charakteryzujące się mimowolnymi skurczami mięśni
- Napady toniczno-kloniczne
Istnieje ponad 25 leków przeciwpadaczkowych zatwierdzonych przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w celu leczenia napadów. Badania sugerują, że 70% osób z padaczką może mieć całkowicie kontrolowane napady za pomocą tych leków.
> Źródło:
> Instytut Medycyny. (2012) Padaczka w poprzek spektrum: promowanie zdrowia i zrozumienia. Washington, DC: The National Academies Press.