Oprócz padaczki, walproinian był również stosowany w innych schorzeniach. Jest zatwierdzony do stosowania w profilaktyce migreny, w leczeniu epizodów maniakalnych oraz w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
Zostało ono również przebadane i wykazano, że jest ono korzystne w leczeniu ciężkich migrenowych bólów głowy, depresji, schizofrenii i bólu neuropatycznego, chociaż nie jest zatwierdzone do tych zastosowań.
Zbadajmy jego rolę w zapobieganiu napadom.
Mechanizm akcji
Uważa się, że walproinian zapobiega napadom przez hamowanie nadmiernej aktywności nerwów w mózgu. Dokładny biochemiczny mechanizm zapobiegania napadom nie jest jednak do końca poznany.
- Kanały sodowe: Jednym ze sposobów działania walproinianu jest hamowanie kanałów sodowych. Kanały te normalnie umożliwiają komunikację neuronów. Tłumienie nadaktywności może pomóc w zmniejszeniu nieprawidłowej aktywności mózgu, która powoduje drgawki.
- GABA: Valproate może również zwiększać aktywność GABA. GABA jest hamującym neuroprzekaźnikiem, a zwiększanie jego aktywności może zmniejszać część nieregularnej aktywności neuronalnej w mózgu, która powoduje drgawki.
- Receptory NMDA: Wpływ walproinianu na ten podtyp receptorów glutaminowych może wpływać na modyfikację działania glutaminianu, neuroprzekaźnika w mózgu. To działanie może odgrywać rolę w zapobieganiu napadom.
Walproinian jest lekiem stosowanym w wielu stanach, w tym napadach, zaburzeniu dwubiegunowym i zapobieganiu migrenowym bólom głowy.
Formulacje
Istnieje kilka formulacji doustnych i walproinianowych, które są używane do kontrolowania napadów i zapobiegania im.
- Kwas walproinowy Depaken jest dostępny w postaci kapsułek lub płynów. Stavzor jest dostępny w postaci kapsułek.
- Divalproex sodium: Depakote jest dostępny w postaci tabletek lub posypać.
- Walproinian sodu: Depacon to preparat dożylny (dożylny). Ponieważ jest podawany dożylnie, może być stosowany w sytuacjach nagłych, aby zatrzymać stan padaczkowy (nawracające lub ciągłe napady, które nie zatrzymują się same) lub gdy osoba z epilepsją nie może przyjmować płynów, pigułek lub posypać formy doustnie .
Ogólnie rzecz biorąc, leki przeciwpadaczkowe, takie jak walproinian, są przyjmowane od dwóch do czterech razy dziennie w celu utrzymania optymalnej kontroli napadów, chociaż są osoby, które są w stanie osiągnąć kontrolę napadów raz dziennie. Utrzymywanie regularnego schematu leczenia przeciwwstrząsowego przez przyjmowanie go codziennie o tej samej porze jest ważnym elementem utrzymującym stały poziom, co pomaga w zapobieganiu napadom.
Różne preparaty walproinianu można stosować samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwwymiarowymi. Kombinację leków można wybrać, gdy jeden lek nie może kontrolować napadów w tolerowanej dawce. Gdy stosuje się więcej niż jeden lek przeciwdrgawkowy , można uwydatnić niektóre z działań niepożądanych, które są powszechne wśród większości leków przeciwdrgawkowych , takie jak senność, senność i zawroty głowy.
Typy napadów drgawek używane
Walproinian, w różnych jego postaciach, jest bardziej wszechstronny niż większość leków przeciwwapowych. Może być stosowany do zapobiegania kilku rodzajów napadów, w tym:
- Uogólnione napady toniczno-kloniczne: są to drgawki, które obejmują upośledzenie świadomości i mimowolne ruchy ciała. Często określa się je jako napady grand mal .
- Napady nieświadomości : są to drgawki charakteryzujące się zaburzeniem świadomości bez wstrząsania lub silnymi ruchami fizycznymi, często nazywane napadami drobnymi. Napadom nieświadomości towarzyszą albo subtelne ruchy fizyczne, takie jak szybkie mruganie powiek, albo brak mimowolnych ruchów w ogóle. Co ciekawe, osoby, które doświadczają napadów nieobecności, są na ogół w stanie utrzymać postawy, takie jak siedzenie, a nawet stanie bez upadku.
Napady miokloniczne: napady te charakteryzują się ruchami szarpnięć, z zaburzeniem świadomości lub bez niego. Napady miokloniczne można leczyć wieloma lekami, w tym walproinianem. Istnieją jednak leki, które mogą pogorszyć napady miokloniczne.
Przeciwwskazania
Walproinian, podobnie jak inne leki przeciwpadaczkowe, może powodować szkodliwe interakcje w połączeniu z alkoholem lub lekami rekreacyjnymi. Podczas przyjmowania walproinianu, zażywanie narkotyków lub alkoholu może powodować nasilenie działań niepożądanych, może wywoływać toksyczność nawet przy normalnych dawkach i może powodować poważne komplikacje, w tym napady padaczkowe.
Istnieje wiele schorzeń związanych ze zwiększonymi działaniami niepożądanymi lub toksycznością podczas leczenia walproinianem. Najczęstsze obejmują:
- Choroba wątroby
- Problemy z krwawieniem / niskie płytki krwi
- Ciąża
W pewnych okolicznościach lekarz może uznać, że najbezpieczniej jest przyjmować walproinian, nawet jeśli jesteś w ciąży lub jeśli masz jedno z innych przeciwwskazań do leczenia walproinianem. Jeśli tak jest, będziesz potrzebował monitorowania w celu wykrycia jakichkolwiek komplikacji.
Na przykład niektóre kobiety w ciąży mogą wymagać leczenia walproinianem, aby zapobiec napadom. Ataki mogą być potencjalnie szkodliwe dla matki lub rozwijającego się dziecka. Ryzyko i korzyści wynikające ze skomplikowanych sytuacji medycznych są uważnie rozpatrywane przez zespół opieki zdrowotnej w celu optymalizacji wyników.
Skutki uboczne
Podobnie jak w przypadku wszystkich leków, walproinian może powodować działania niepożądane. Najczęstsze skutki uboczne walproinianu obejmują:
- Zawroty głowy
- Senność
- Podwójne widzenie
- Wypadanie włosów
- Biegunka
- Przybranie na wadze
- Stłuczenie lub krwawienie
Wysypka: wysypka jest mniej powszechnym, ale potencjalnie poważnym działaniem niepożądanym. Kilka leków przeciwpadaczkowych może wywołać poważną reakcję, która zaczyna się od wysypki. Podczas gdy walproinian nie jest jednym z leków, które są najczęściej związane z tą ostrą reakcją, odnotowano.
Ogólnie biorąc, łagodna wysypka może być jedynie uciążliwym problemem. Jednak ze względu na potencjalnie poważne komplikacje, które mogą się rozwinąć, ważne jest, aby poinformować lekarza, jeśli wystąpi nowa wysypka podczas stosowania walproinianu.
Zespół policystycznych jajników (PCOS): Odnotowano związek między stosowaniem walproinianów i PCOS od lat, szczególnie wśród kobiet z padaczką przyjmujących walproinian. Ale nie ustalono wyraźnego powiązania. Jeśli jesteś kobietą przyjmującą walproinian, ogólnie zaleca się, abyś utrzymywał rutynową obserwację u ginekologa, który powinien być poinformowany o przyjmowaniu lub przyjmowaniu walproinianu.
Toksyczność
Toksyczność związana z lekiem różni się od skutków ubocznych leczenia. Toksyczność występuje wtedy, gdy dawka leku lub stężenie w organizmie jest wyższe niż zalecane. Działania niepożądane to negatywne wyniki, które występują przy normalnej zalecanej dawce.
Najczęstsze przyczyny toksyczności walproinianu obejmują błędnie obliczone dawki, przypadkowe przedawkowanie lub celowe przedawkowanie. Fizyczny problem z metabolizmem może również powodować toksyczność walproinianów.
Toksyczność walproinianu może powodować:
- Zawroty głowy
- Zamieszanie
- Utrata równowagi
- Hipotermia (niska temperatura ciała)
- Hipertermia (wysoka temperatura ciała)
- Utrata przytomności
- Szybkie bicie serca
- Nieprawidłowości w oddychaniu
- Śmierć
Toksyczność walproinianów jest nagłym przypadkiem medycznym i, jeśli zdiagnozowana w czasie, może być zarządzana, aby zminimalizować długoterminowe konsekwencje.
Badanie krwi
Poziom walproinianu we krwi można zmierzyć, aby określić, czy stężenie leku mieści się w zakresie terapeutycznym. Podczas gdy twój idealny poziom krwi może nie być taki sam jak u wszystkich innych, zalecane zakresy są przydatne do określenia, czy twój poziom się zmienił, jeśli osiągnąłeś odpowiedni poziom krwi, a także do ostrzegania o możliwej toksyczności.
Zaprzestanie
Podobnie jak w przypadku wszystkich leków przeciwpadaczkowych, nagłe zatrzymanie może wywołać drgawki lub inne komplikacje. Jeśli zamierzasz przerwać przyjmowanie walproinianu, najpierw porozmawiaj o planie z lekarzem, który zastąpi go innym lekiem przeciwwstrząsowym lub poinformuj o harmonogramie stopniowego zmniejszania dawki.
Słowo od
Jeśli otrzymałeś receptę na walproinian, prawdopodobnie będzie to pomocne w radzeniu sobie z chorobą. Walproinian jest lekiem stosowanym od lat, szczególnie w przypadku napadów padaczkowych. Jego skutki, skutki uboczne i toksyczność są stosunkowo dobrze poznane.
Często, aby lek przeciwpadaczowy osiągnął stabilną koncentrację, potrzeba kilku tygodni. W tym momencie Ty i Twój zespół medyczny możecie ocenić, czy skutecznie zmniejsza on liczbę napadów.
Możesz ustalić, czy jesteś w stanie tolerować działania niepożądane walproinianu w krótkim czasie po rozpoczęciu leczenia. Dobrze jest zapoznać się z częstymi działaniami niepożądanymi leku, aby móc je szybko rozpoznać.
Pamiętaj, aby utrzymywać komunikację z zespołem medycznym w przypadku jakichkolwiek napadów padaczkowych lub działań niepożądanych związanych z lekami. W ten sposób będziesz w stanie uzyskać odpowiednią opiekę w nagłych wypadkach, jeśli zajdzie taka potrzeba, a lekarz może wprowadzić konieczne zmiany w dawkach leków.
> Źródła:
> Bilo L, Meo R. Zespół policystycznych jajników u kobiet stosujących walproinian: przegląd. Gynecol Endocrinol. 2008; 24 (10): 562-70. doi: 10.1080 / 09513590802288259.
> Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków. Informacje o walproinianach.