Czy to dziecko jest autystyczne czy zepsute zgniłe dziecko?

Dzieci z autyzmem mogą być trudne do życia

Dzieci z autyzmem mają skłonność do dziwnych zachowań . Mogą wydawać głośne dźwięki, działać impulsywnie, biegać lub wspinać się, gdy nie powinny. Mogą być niezwykle wybrednymi zjadaczami, odmawiają noszenia pewnych ubrań lub mają trudny czas na spadanie i zasypianie. Mogą uderzać w drzwi, niepotrzebnie spłukiwać toalety, wybiegać z domu nago lub walić ich rodzeństwo.

Mogą być nieuważni, rozproszeni, a nawet rzucać bardzo głośne, długotrwałe napady złości czasami nazywane " stopieniem s".

Wszystkie te zachowania są społecznie niedopuszczalne. I żaden z nich nie jest unikalny dla dzieci z autyzmem. W rzeczywistości większość dorosłych, widząc dziecko w wieku powyżej niemowlęctwa, zachowuje się w ten sposób, zakładając, że patrzy na dziecko, które zostało "zepsute zepsute" - to jest dziecko, które jest wynagradzane za złe zachowanie przez rodziców, którzy są nie chce powiedzieć "nie"

Oglądanie autyzmu nie zawsze jest łatwe

W rzeczywistości są tylko dwie sytuacje, w których typowa osoba dorosła natychmiast zrozumie, kiedy zobaczą zachowania autystyczne, a nie zwykłą niegrzeczność.

Pierwsza taka sytuacja dotyczy dziecka, którego niewerbalne artykulacje i fizyczna prezentacja są tak niezwykłe, że są oczywiście autystyczne. Obejmuje to na przykład nastolatka, który używa głosu gardłowego zamiast mowy do komunikowania się lub dziecka, które kołysze się i macha rękami.

Te zachowania są na tyle ekstremalne, że wysyłają wiadomość "jest to osoba o szczególnych potrzebach".

Drugą taką sytuacją, nie dziwi, jest sytuacja, gdy dorosły ma (lub pracuje) dziecko na spektrum autyzmu. Rodzice z autyzmu, w wyniku bycia w otoczeniu wielu osób w gabinetach lekarskich, grupach terapeutycznych i klasach edukacji specjalnej, znają objawy autyzmu jak grzbiet dłoni.

Co, jeśli nie jesteś ekspertem od autyzmu? Wskazówki dotyczące rozpoznawania symptomów

Ale co, jeśli nie jesteś rodzicem autyzmem - ale obserwujesz lub wchodzisz w interakcje z dzieckiem, które wydaje się źle zachowywać. Być może jesteś trenerem, doradcą obozowym, instruktorem pływania lub doktorem muzeum. Jak możesz stwierdzić, czy dziecko jest autystyczne - czy tylko zepsute zepsute? A może zarówno autystyczne, jak i zepsute zepsute?

Oto kilka wskazówek, które pomogą ci ustalić, czy dziecko, z którym pracujesz, czy obserwuje, potrzebuje dyscypliny lub zakwaterowania. Kiedy takie rzeczy się zdarzają, rozważ oferowanie pomocy i zakwaterowania, a nie karanie!

1. Zachowanie wydaje się występować nie na niebiesko . Podczas gdy typowe dzieci mogą reagować na to, że odmawia się im tego, czego chcą, lub poirytowani przez rówieśników, dzieci z autyzmem częściej reagują na nasze problemy zmysłowe (zbyt dużo światła, dźwięku, ciepła, niewygodne ubrania, dziwne zapachy ), które mogą być prawie "niewidzialne" dla reszty z nas.
2. Zachowanie jest powtarzalne, ale nie jest celowe . Dziecko, które otwiera i zamyka drzwi w kółko, prawdopodobnie ustawiając oczy, by obserwować ruch drzwi, raczej nie robi tego, aby być "niegrzecznym". Prawdopodobnie cieszy się wrażeniami zmysłowymi i nie zwraca uwagi na to, czy zachowanie jest właściwe.

1. Zachowanie jest nieodpowiednie dla wieku . Kiedy jasny dwunastolatek nie może przestać wymieniać odpowiedzi na zajęciach lub nalega na nieustanne mówienie o "dziecinnych" filmach lub postaciach, jest mało prawdopodobne, aby robił to tylko po to, by szaleć wśród kolegów z klasy. Są to zachowania impulsywne i nieodpowiednie dla wieku zainteresowania, które często są związane z autyzmem.
2. Dziecko nie patrzy na reakcję. Podczas gdy typowe dzieci będą "działać", aby uzyskać reakcję od rówieśników lub dorosłych, dzieci z autyzmem "działają" z własnych, wewnętrznych powodów. Jeśli widzisz, że dziecko robi coś, co zwykle byłoby uważane za "niegrzeczne" (siedząc pod biurkiem, wspinając się na ławkę, biegnąc tam, gdzie nie powinno), ale nie są zainteresowani reakcją kogokolwiek na ich zachowanie, mogą być przejawiające objawy autyzmu.

1. Dziecko wydaje się społecznie nieświadome. Dzieci z autyzmem mogą mieć bardzo trudny czas, czytając reakcje innych, zwłaszcza gdy są subtelne. W rezultacie mogą nieumyślnie doprowadzać do szaleństwa rówieśników, rozmawiając bez końca o ulubionym temacie, naruszając przestrzeń osobistą lub przyjmując, że są mile widziani, kiedy nie są.

Chociaż żaden z tych znaków nie jest absolutnym dowodem na to, że dziecko jest autystyczne, to są to z pewnością oznaki, że dziecko nie powoduje spustoszenia dla zabawy lub na własną rękę. Niezależnie od tego, czy są autystyczne, czy nie, są dziećmi, które potrzebują dodatkowej pomocy w zarządzaniu złożonością codziennego życia!

> Źródła:

> Ryan, Sara.'Meltdowns ', nadzorowanie i zarządzanie emocjami; wychodzenie z dziećmi z autyzmem. Miejsce zdrowia. 2010 Wrzesień; 16 (5): 868-875.