Leki naśladują hormon antyidiuretyczny (ADH) w celu zmniejszenia liczby wypadków
Lek na receptę desmopresyna (zwany czasem DDAVP) to lek, który naśladuje naturalnie występujący hormon w organizmie i jest stosowany w leczeniu moczenia nocnego lub moczenie nocne , a także w innych stanach. Jeśli leczenie behawioralne zawodzi, desmopresyna jest najskuteczniejszym lekiem, który pomaga dzieciom zmoczyć łóżko. Co to jest desmopresyna, jak działa i jakie są potencjalne skutki uboczne?
Używa
Desmopresynę stosuje się najczęściej w leczeniu moczenia nocnego u dzieci w wieku sześciu lat lub starszych. W tej sytuacji ograniczenie płynów musi towarzyszyć administracji lekiem przed snem. To ograniczenie zwykle musi trwać od jednej godziny przed przyjęciem desmopresyny do następnego ranka (lub około ośmiu godzin po zażyciu leku).
Desmopresyna jest również stosowana w leczeniu innych, mniej powszechnych chorób, w tym:
- Centralna moczówka prosta (produkcja rozcieńczonego moczu)
- Hemofilia
- Krwawienie z mocznic
- Choroba von Willebranda typu 1
Jak to działa?
Desmopresyna jest lekiem naśladującym naturalnie występujący hormon w ciele nazywanym hormonem antydiuretycznym . W związku z tym jest w stanie zmniejszyć diurezę lub produkcję moczu w nerkach, które ostatecznie są transportowane do pęcherza.
Ponadto, desmopresyna zwiększa stężenie związków chemicznych we krwi zwanych czynnikami VIII i czynnikami von Willebranda, które są ważne, aby zatrzymać krwawienie i rozwinąć skrzepy.
To wyjaśnia jego inne role poza leczeniem moczenie nocne.
Kto nie powinien używać Desmopressin?
Desmopressin nie powinien być stosowany w leczeniu moczenia nocnego u dzieci w wieku poniżej sześciu lat. Ponadto leku nie należy stosować w okresach choroby, które mogą wpływać na przyjmowanie płynów lub równowagę elektrolitów (takich jak biegunka lub wymioty).
Ponadto osoby z zaburzeniami czynności nerek, w wywiadzie z niskim stężeniem sodu (zwanym hiponatremią) lub z chorobą von Bribranda typu IIB nie powinny stosować desmopresyny.
Istnieje wiele innych stanów, w których desmopresyna powinna być stosowana tylko ostrożnie, w tym choroba wieńcowa, wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie), zaburzenie równowagi płynów lub elektrolitów, nadmierna ilość alkoholu (nadmierne picie), mukowiscydoza, ryzyko zakrzepicy i u pacjentów w podeszłym wieku.
Desmopressin może potencjalnie wchodzić w interakcje z wieloma innymi lekami, więc aktualne leki powinny być starannie przejrzane przez twojego lekarza, zanim zaczniesz go używać.
Typowe skutki uboczne
Istnieje kilka potencjalnych skutków ubocznych przy użyciu desmopresyny. Chociaż nie oczekuje się, że dana osoba odczuje większość skutków ubocznych - a może nawet nie mieć żadnego z nich - niektóre z nich mogą często występować w przypadku desmopresyny:
- Flushing
- Dreszcze
- Bół głowy
- Zawroty głowy
- Podrażnienie oczu (zapalenie spojówek)
- Podrażnienie nosa (nieżyt nosa)
- Nosebleeds (epistaxis)
- Kaszel
- Nudności
- Ból brzucha
Potencjalne poważne reakcje
Przy stosowaniu jakiegokolwiek leku, w tym desmopresyny, istnieje ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych. Występują one rzadziej, ale niektóre z nich mogą występować podczas stosowania desmopresyny:
- Niski poziom sodu (hiponatremia)
- Zatrucie wodą
- Napady padaczkowe
- Anafilaksja (ciężka reakcja alergiczna obejmująca trudności w oddychaniu)
- Krzepnięcie (zakrzepica)
Środki ostrożności i monitorowanie
Jak wspomniano powyżej, niektóre osoby powinny stosować desmopresynę z rozwagą lub wcale. Ponieważ lek działa w nerkach, ważne jest, aby ustalić prawidłową czynność nerek, mierząc stężenie kreatyniny we krwi przed rozpoczęciem leczenia.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek trudności związane ze stosowaniem desmopresyny, powinieneś być w bliskim kontakcie z głównym lekarzem.
Źródło:
"Desmopressin". Epocrates Rx Pro. Wersja 3.16, 2011. Epocrates, Inc. San Mateo, Kalifornia.