Czy posiadanie wysokiego poziomu cholesterolu zwiększa ryzyko udaru?
Podobnie jak te inne czynniki, takie jak wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu może również zwiększać ryzyko udaru.
Cholesterol jest substancją woskową, która przyczynia się do gromadzenia się osadów, znanych jako płytki, w naczyniach krwionośnych. Płytki mogą gromadzić się w tętnicach wieńcowych, które dostarczają tlen do serca oraz w tętnicach szyjnych, które dostarczają tlen do mózgu.
Wraz z wysokim ciśnieniem krwi , cukrzycą , paleniem tytoniu i otyłością, wysoki poziom cholesterolu jest dobrze ugruntowany jako czynnik ryzyka choroby wieńcowej zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet. Podobnie jak te inne czynniki, cholesterol jest również problemem udaru .
Tak jak atak serca może wystąpić, gdy jedna z tętnic wieńcowych zostanie zwężona i zablokowana, może dojść do udaru mózgu lub "ataku mózgu", który może powstać w wyniku zablokowania tętnicy dostarczającej tlen do mózgu. Jednak wczesne badania w tej dziedzinie dały mieszane wnioski na temat roli cholesterolu w udarach.
Cholesterol i obrys - skomplikowana historia
Związek pomiędzy cholesterolem a udarem jest skomplikowany, ponieważ ich związek zmienia się w zależności od rodzaju udaru i rodzaju zaangażowanego cholesterolu.
Istnieją dwa główne typy udaru. Najczęstszy typ udaru, udar niedokrwienny , jest spowodowany zablokowaniem przepływu krwi. Czynniki ryzyka udarów niedokrwiennych, w tym wysoki poziom cholesterolu, są takie same jak w przypadku choroby wieńcowej.
Inny główny rodzaj udaru, udar krwotoczny , jest spowodowany pęknięciem naczynia krwionośnego, które krwawi do mózgu. Jednak w przypadku tego typu udaru podwyższony poziom cholesterolu faktycznie zmniejsza ryzyko udaru. Z kolei w przypadku udaru niedokrwiennego podwyższone poziomy cholesterolu stanowią czynnik ryzyka - nie największy, być może, ale z pewnością czynnik ryzyka.
Kolejna istotna komplikacja: Nie wszystkie cholesterol jest taki sam. Różne rodzaje cholesterolu mogą mieć bardzo różny wpływ na organizm. LDL jest "złym cholesterolem" pod względem możliwości uszkodzenia serca i mózgu i jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju blaszki miażdżycowej. Poziom cholesterolu LDL większy niż 130 miligramów na decylitr (mg / dL) wiąże się ze zwiększonym ryzykiem udaru niedokrwiennego.
Z drugiej strony HDL to "dobry cholesterol". Poziomy HDL większe niż 35 mg / dL chronią przed udarem niedokrwiennym, pomagając w transporcie LDL do wątroby i krwiobiegu oraz pomagając w stabilizacji istniejących płytek. Wyższe poziomy HDL nadal zapewniają ochronę, przy czym największe korzyści dają poziomy HDL powyżej 60 mg / dL. Z drugiej strony poziom HDL poniżej 35 mg / dL zwiększa ryzyko udaru.
Rola leków obniżających poziom cholesterolu
Wykazano, że leki stosowane w celu obniżenia poziomu cholesterolu - w szczególności w grupie leków znanych jako statyny - zmniejszają ryzyko wystąpienia udaru i mogą zmniejszyć nasilenie udaru, jeśli wystąpi. Poprzez obniżenie poziomu LDL, statyny i inne leki obniżające poziom cholesterolu pomagają zapobiegać powstawaniu płytki, a z kolei udarowi i chorobom serca.
W rzeczywistości wykazano, że statyny zmniejszają ryzyko udaru u pacjentów z prawidłowym poziomem cholesterolu.
Statyny pomagają również w stabilizacji istniejących złogów płytkowych . Statyny powodują, że płytki są mniej tłuste i bardziej włókniste, co czyni je bardziej odpornymi na pękanie. Kiedy płytka pęka, kawałki płytki pękają i są przenoszone w krwioobiegu, gdzie mogą osadzać się w tętnicach, które dostarczają tlen do mózgu. Ponadto, pęknięta płytka może powodować krzepnięcie krwi, co dodatkowo zwiększa ryzyko zablokowania przepływu krwi. Statyny jednak zmniejszają stan zapalny i zapobiegają tworzeniu się skrzepów.
Duże badania naukowe wykazały wyraźne związki między stosowaniem statyn a zmniejszeniem ryzyka udaru. Jedna metaanaliza (badanie reanalizujące wyniki kilku innych badań) wykazała, że stosowanie statyn zmniejsza ryzyko udaru o 21%, a każde 10-procentowe obniżenie poziomu LDL powoduje zmniejszenie ryzyka udaru o 15,6%.
Badania konkretnych statyn wykazały jeszcze bardziej uderzające wyniki. Kilka badań wykazało, że podczas gdy statyny oferują ogólne zmniejszenie ryzyka udaru, największe korzyści obserwuje się u osób, które nie przeszły wcześniej udaru. Chociaż statyny przynoszą korzyści tym, którzy mieli już co najmniej jeden udar lub mini-udar, wpływ jest słabszy.
Inne leki obniżające poziom cholesterolu nie pasują do danych dotyczących statyn. Jednak niektóre małe badania wykazały działanie ochronne, szczególnie poprzez podniesienie poziomu cholesterolu HDL. Jedno z badań Lopidu (gemfibrozylu), na przykład, wykazało, że stosowanie Lopidu zmniejszyło ryzyko udaru o 31 procent - największe korzyści zaobserwowano u pacjentów z niskim początkowym poziomem HDL.
Wytyczne dotyczące cholesterolu w ograniczaniu ryzyka udaru mózgu
Obecne wytyczne ustalają podobne cele cholesterolu dla zmniejszenia ryzyka udaru i ryzyka choroby wieńcowej. W niniejszych wytycznych ogólnie zaleca się, aby osoby bez istniejącej choroby serca, które nie palą i nie mają innych czynników ryzyka chorób serca (takich jak cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi, otyłość, rodzinne schorzenie serca) powinny utrzymywać całkowity poziom cholesterolu mniejszy niż 240 mg / dL, przy LDL poniżej 160 mg / dL i HDL powyżej 40 mg / dL.
Jednak zaleca się, aby osoby z czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych dążyły do jeszcze lepszego poziomu cholesterolu, aby lepiej chronić się przed chorobami serca i udarem mózgu. Osoby te powinny utrzymywać całkowity poziom cholesterolu poniżej 200 mg / dL, przy poziomie LDL poniżej 100 mg / dL i poziomie HDL powyżej 60 mg / dL.
> Źródła:
> Navi BB, Segal AZ. "Rola cholesterolu i statyn w udarach." Curr Cardiol Rep. 2009 Jan; 11 (1): 4-11.
> Tanaka T, Okamura T > .. > "Poziom cholesterolu we krwi i ryzyko udaru w badaniach kohortowych na poziomie lokalnym lub lokalnym: przegląd japońskich badań kohortowych w ciągu ostatnich 20 lat". Keio J Med. 2012; 61 (3): 79-88.
> 2013 ACC / AHA Wytyczne dotyczące leczenia cholesterolu we krwi w celu zmniejszenia miażdżycowego ryzyka sercowo-naczyniowego u dorosłych. Krążenie. 2014; 129: S1-S45 Opublikowano online przed wydrukiem 12 listopada 2013 r., Doi: 10.1161 / 01.cir.0000437738.63853.7a