Dlaczego homoseksualiści mają zwiększone ryzyko zakażenia wirusem HIV?

W Stanach Zjednoczonych homoseksualiści mają nieproporcjonalnie wysokie ryzyko zarażenia się HIV i AIDS. W latach 2010-2016 68 procent zakażeń wirusem HIV dotyczyło mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami. Ryzyko jest jeszcze większe dla gejów w kolorze. Dlaczego homoseksualiści mają większe szanse na zarażenie wirusem HIV?

Istnieje kilka powodów, dla których homoseksualiści i biseksualni mężczyźni są bardziej zagrożeni wirusem HIV niż ich bezpośredni odpowiednicy.

Niektóre z powodów są biologiczne. Niektóre rodzaje seksu homoseksualnego są po prostu bardziej skłonne do przenoszenia wirusa HIV. Inne powody odzwierciedlają realia społeczne dotyczące tego, w jaki sposób mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami (MSM) żyją na świecie i są traktowani przez społeczeństwo.

Jak biologia zwiększa ryzyko zakażenia gejów i osób biseksualnych przez HIV

Nie wszyscy geje lubią seks analny. Jednak seks analny jest jednym z głównych powodów, dla których homoseksualni mężczyźni mają wyższy wskaźnik HIV. Naukowcy oszacowali, że średnia szybkość transmisji wirusa HIV podczas seksu analnego jest 18 razy większa niż stopa podczas stosunku pochwowego . Szacuje się, że ryzyko zarażenia się wirusem HIV podczas stosunku bez zabezpieczenia wynosi 1,4 proc.

Niektórzy heteroseksualni mężczyźni i kobiety również lubią seks analny. Istnieje jednak inny czynnik biologiczny, który sprawia, że ​​seks analny jest bardziej ryzykowny dla gejów. Bardziej prawdopodobne jest, że będą angażować się zarówno w "topping" i "bottoming", czy penetrowanie i odbieranie. Jest to znane jako zmienność ról i wykazano, że zwiększa ryzyko transmisji wirusa HIV.

Czemu? Mężczyźni, którzy praktykują otwarte, niezabezpieczone stosunki analne, są bardziej narażeni na zarażenie wirusem HIV . Mężczyźni, którzy praktykują wszczepiony, niechroniony stosunek analny częściej przenoszą HIV na swoich partnerów. Kiedy mężczyźni robią jedno i drugie, połączenie zachowań optymalizuje rozprzestrzenianie się wirusa HIV w sposób niespotykany w parach heteroseksualnych.

W parach heteroseksualnych mężczyźni znacznie częściej przenikają i kobiety się penetrują. Z tego powodu HIV znacznie częściej rozprzestrzenia się od partnerki do partnerki niż na odwrót.

Jak społeczeństwo wpływa na ryzyko HIV wśród mężczyzn homoseksualnych i biseksualnych

To nie tylko biologia sprawia, że ​​homoseksualiści częściej zarażają się HIV. Instytucje społeczne również odgrywają rolę. W szczególności wykazano, że hojofobia utrudnia gejom dostęp do opieki zdrowotnej. Na ich dostęp mają również wpływ inne formy dyskryminacji prawnej i społecznej. Brak rzetelnego dostępu do opieki może mieć duży wpływ na rozprzestrzenianie się wirusa HIV. Może to prowadzić do opóźnień w diagnozowaniu i leczeniu zakażenia HIV. To naprawdę niefortunne. Ludzie są często najbardziej zaraźliwi podczas ostrej (nowej) infekcji . Jest to szczególnie prawdziwe, gdy nie wiedzą, że są zarażeni. Szybkie, skuteczne leczenie jest również bardzo ważne, ponieważ leczenie zmniejsza infekcyjność. W rzeczywistości jest to zasada stojąca za zapobieganiem. Dlatego opóźnianie opieki zdrowotnej dodatkowo zwiększa ryzyko HIV wśród MSM.

Ponadto niektóre grupy homoseksualistów są szczególnie zagrożone z innego powodu. Ich ryzyko jest wysokie, ponieważ duży odsetek ich potencjalnych partnerów jest zarażony wirusem.

Gdy więcej osób w społeczności ma HIV, istnieje większe ryzyko, że ktoś będzie narażony. Jest to szczególnie problematyczne w przypadku czarnego MSM. Często spotykają się w bardzo małych społecznościach wysokiego ryzyka. W związku z tym ryzyko ich zakażenia HIV jest często wyższe niż ryzyko innych MSM. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy ich zachowanie i styl życia są bezpieczniejsze.

Na przykład czarny MSM w Stanach Zjednoczonych jest trzy razy bardziej narażony na zakażenie wirusem HIV niż inne MSM. To prawda, chociaż średnio rzadziej podejmują ryzykowne zachowania. Na przykład rzadziej używają narkotyków podczas seksu. Jednak to nie tylko wyższe ryzyko ich puli partnerów powoduje tę różnicę.

W porównaniu z innymi HIV-dodatnimi MSM, czarny MSM z HIV jest również mniej prawdopodobny:

Kwestie te odzwierciedlają systemowe nierówności w opiece zdrowotnej związane z rasą. Te efekty nie ograniczają się do HIV lub czarnego MSM.

Zajęcie się stygmatyzacją, która sprawia, że ​​ludzie nazywają chorobę gejowską

Ludzie czasami stygmatyzują gejów ze względu na wysokie ryzyko zarażenia wirusem HIV. Twierdzą, że angażują się w bardziej ryzykowne zachowania lub wydają moralne sądy na temat tego, co to znaczy być gejem. Jednak AIDS nie jest chorobą homoseksualną. W rzeczywistości na całym świecie większość przypadków HIV przenoszonych drogą płciową rozprzestrzenia się poprzez heteroseksualne stosunki seksualne. Dlaczego gejowie zarażają się HIV? Naukowcy obliczyli, że 80-90 procent epidemii HIV u homoseksualnych mężczyzn zniknie, jeśli wskaźnik transmisji podczas stosunku analnego był taki sam jak podczas stosunku pochwowego. Segregacja ról może również obniżyć liczbę o 20-50 procent. Połączenie tych dwóch rzeczy może doprowadzić do pozbycia się aż 95% zakażeń wirusem HIV u homoseksualistów. Innymi słowy, nie jest to przede wszystkim zachowanie, które stawia gejów na tak wysokim poziomie ryzyka HIV. To biologia.

Przydałby się także lepszy dostęp do bezzasadnej opieki zdrowotnej. Wyobraź sobie świat, w którym geje czuli się bezpiecznie ujawniając swoje seksualne ryzyko swoim lekarzom. To może zrobić dużą różnicę. Mogą być częściej testowane. Wtedy mogą leczyć się wcześniej. Z kolei wczesne leczenie zmniejszyłoby ryzyko zarażenia swoich partnerów przez mężczyzn, a także poprawy ich zdrowia. Niestety, zalecenie CDC dotyczące powszechnego testowania na obecność HIV (dla wszystkich, nie tylko dla homoseksualistów) nie miało wystarczająco dużego efektu. Bardzo niewielu lekarzy i klinik przestrzegało zasad.

Na szczęście istnieją oznaki, że sytuacja może się poprawiać. Po opublikowaniu mocnych danych wykazujących, że zmniejszenie liczby wirusów zmniejsza prawdopodobieństwo transmisji HIV drogą płciową, zmieniły się zasady. Duże miasta zaczęły zalecać powszechny dostęp do leczenia HIV. Usunęli ograniczenia związane z liczbą CD4, co oznaczało, że osoby zakażone HIV musiały czekać na rozpoczęcie leczenia. Ta zmiana może być wielkim dobrodziejstwem dla par homoseksualnych homoseksualistów. Zmniejszenie liczby wirusów zainfekowanej osoby jest nie tylko bardzo skuteczną formą leczenia. Pomaga także chronić swoich partnerów seksualnych przed infekcją. Odkrycie tego efektu, znanego jako " leczenie jako profilaktyka ", nadal przekształca politykę HIV w USA Zmienia także sposób, w jaki lekarze i naukowcy patrzą na profilaktykę HIV na całym świecie.

> Źródła:

> Beyrer, C., Baral, SD, vanGriensven, F. Goodreau, SM, Chariyalerstak, S., Wirtz, A., i Brookmeyer, R. (2012) Globalna epidemiologia zakażenia HIV u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami. The Lancet . 380 (9839): 367-377

> Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Szacowana częstość występowania i rozpowszechnienia wirusa HIV w Stanach Zjednoczonych, 2010-2015. Raport uzupełniający o monitorowaniu HIV 2018; 23 (nr 1). http://www.cdc.gov/hiv/library/reports/hiv-surveillance.html. Opublikowano marzec 2018. Dostęp do 27 marca 2018.

> Goldman DP, Juday T, Linthicum MT, Rosenblatt L, Seekins D. Perspektywa pokolenia wolnego od HIV może być w zasięgu ręki, jeśli podejmowane są właściwe decyzje polityczne. Zdrowie Aff (Millwood). 2014 marca; 33 (3): 428-33. doi: 10.1377 / hlthaff.2013.1280.

> Grupa badawcza INSIGHT START. I nitiation of Antiretroviral Therapy we wczesnym bezobjawowym zakażeniu HIV. N Engl J Med. 26 sierpnia 2015 r .; 373 (9): 795-807. doi: 10.1056 / NEJMoa1506816.

> Millett, GA, Peterson, JL, Flores, SA, Hart, TA, Jeffries, WL, Wilson, PA, Rourke, SB, Heilig, CM, Elford, J., Fenton, KA>, i Remis, RS (2012) Porównanie różnic i zagrożeń związanych z zakażeniem wirusem HIV u czarnych i innych mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami w Kanadzie, Wielkiej Brytanii i USA: metaanaliza. The Lancet . 380 (9839): 341-348