Nikt nie chce, aby ból głowy zrujnował ich długo oczekiwane wakacje, odkrywając południowoamerykańskie Andy lub jeżdżąc na nartach w Górach Skalistych. Jednak w ciągu 6 do 12 godzin od osiągnięcia dużej wysokości, ludzie mogą rozwinąć się w ostrą chorobę górską - która klasycznie charakteryzuje się bólem głowy i innymi nieprzyjemnymi objawami.
Dowiedzmy się więcej o bólach głowy i innych objawach ostrej choroby górskiej oraz o tym, jak można temu zapobiec i zabrać się za piękne podróże.
Objawy
Według American Headache Society, prawie jedna na cztery osoby, które osiągną wysokość 2600 metrów lub 8500 stóp nad poziomem morza, rozwinie symptomy ostrej choroby górskiej - której dominującym objawem są bóle głowy, zwłaszcza migreny i napięciowe bóle głowy . Oprócz bólu głowy, inne objawy ostrej choroby górskiej obejmują:
- utrata apetytu
- nudności lub wymioty
- uczucie zawrotów głowy lub oszołomienia
- trudności ze snem
- zmęczenie lub osłabienie
Objawy ostrej choroby górskiej mogą być łagodne i ustępować samoistnie lub przejść do jeszcze poważniejszej, potencjalnie śmiertelnej choroby, zwanej obrzękiem mózgu o dużej wysokości. Ten stan charakteryzuje się zamieszaniem i trudnościami z równowagą, z powodu obrzęku mózgu.
Inną chorobą wysokogórską, która może rozwinąć się, jest obrzęk płuc o wysokościach nad poziomem morza. Ten stan charakteryzuje się objawami takimi jak trudności w oddychaniu, kaszel i ucisk w klatce piersiowej lub przekrwienie - wszystko to związane z gromadzeniem się płynu w płucach pacjenta.
Ból głowy ostrych chorób górskich
Według American Headache Society ból głowy u osoby z ostrą chorobą górską jest generalnie pulsujący, jak w migrenie, i znajduje się w całej głowie lub na czole. Może rozwinąć się w ciągu 6 godzin do 4 dni po osiągnięciu dużej wysokości i może trwać do 5 dni.
Ból głowy jest zwykle gorszy przy wysiłku, kaszlu, wysiłku lub leżeniu na płasko. Inne objawy, które mogą być związane z bólem głowy, to:
- zaczerwienienie twarzy
- zaczerwienienie oczu
- światłowstręt (tj. wrażliwość na światło)
Podczas gdy ból głowy związany z ostrą chorobą górską jest klasycznie przypisywany niskim poziomom tlenu, wydaje się, że w grę wchodzi więcej czynników, ponieważ tlen nie łagodzi bólu głowy.
Zapobieganie
Po wyznaczeniu dni odpoczynku i wstępowaniu powoli są najlepszymi sposobami zapobiegania ostrym chorobom górskim. Jeśli chodzi o leki stosowane w profilaktyce, lekarz może przepisać acetazolamid (Diamox). Zwykle trwa to co najmniej jeden dzień przed wznoszeniem i kontynuowane aż do momentu, w którym osoba osiągnie najwyższą wysokość. Acetazolamid może powodować drętwienie i mrowienie oraz niechęć do napojów gazowanych. Ponadto nie powinny go przyjmować osoby uczulone na sulfonamidy.
Inne środki zapobiegania ostrym chorobom górskim obejmują:
- picie dużej ilości wody, aby uniknąć odwodnienia
- spanie na niższych wysokościach (np. w nocy, spanie w kwaterach na niższej wysokości niż góra, na której wędrujesz lub jeździsz na nartach w ciągu dnia)
Leczenie
Ból głowy związany z ostrą chorobą górską zazwyczaj odpowiada na ibuprofen lub sumatryptan, zwłaszcza jeśli przypomina migrenę.
Zabierz wiadomość
Kluczem do wypoczynku na dużej wysokości jest zapobieganie. Woda, odpoczynek i rozsądny plan podróży są tutaj najlepsze. Należy również porozmawiać z lekarzem o tym, czy należy stosować leki zapobiegawcze, takie jak acetazolamid.
Źródła
Dodick DW. (2008). Wysokość, ostra choroba górska i ból głowy. Odzyskano 26 sierpnia z http://www.achenet.org/resources/altitude_acute_mountain_sickness_and_headache/.
Fiore DC, Hall S i Shoja P. Choroba wysokościowa: czynniki ryzyka, zapobieganie, prezentacja i leczenie. Am Fam Lekarz. 2010 Nov 1; 82 (9): 1103-10.
OŚWIADCZENIE: Informacje zawarte w tej witrynie służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie powinien być stosowany jako substytut osobistej opieki przez licencjonowanego lekarza. Należy skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady, diagnozy i leczenia wszelkich związanych z tym objawów lub stanu zdrowia .